Naar de bronnen van de Maas 21-8 dag 4

Vannacht worden we wakker van regen. Cees Roozendaal in het bijzonder. Hij heeft zijn buitentent in Eijsden laten liggen en kan zijn tent eigenlijk alleen nog als muskietennet gebruiken. De luifel van de camper was gisteravond niet nodig, vanmorgen des te meer.
Ik installeer de toer/racekap. Als ik klaar ben houdt de regen op. Ik rij er toch een aantal kilometers mee. De zon gaat na een paar uur schijnen en brandt fel. Het is onvoorstelbaar drukkend. Af en toe rijden we door slierten waterdamp.

We beginnen vrijwel direct met een groene route. Deze route loopt vlak langs de Maas en is ronduit schitterend. Het ene mooie vergezicht volgt op het andere. Het gebied is dun bevolkt. De route is 80 km lang en bestaat uit goed asfalt. Om klimmen te vermijden gaan we zelfs door een lange fietstunnel waar ook de pleziervaart gebruik van maakt. Overal zijn sluisjes te zien en we zwaaien naar verschillende Nederlandse bemanningen. Blijkens de nodige borden wordt er veel gedaan om de paling door de sluizen te krijgen. Dat lukt maar een deel van de paling..

Na 80 km is de pret voorbij en moeten we met kaart en GPS de route vinden. Het is lastig om die route te vinden omdat de rivier zo meandert. De Garmin Montana heeft helaas deels een niet-werkend scherm. Rechtsonder is bevestigen van opdrachten en instellingen niet mogelijk. De workaround is het kantelen van het scherm waardoor op een andere plek kan worden bevestigd.
De Droam brengt niet de internet snelheid die ik verwacht. In Noord Frankrijk zijn de verbindingen sowieso een probleem.

De Questen en Strada doen het prima. Katinka heeft vandaag twee lekke banden, nadat het droog is geworden blijven alle banden heel. Wij zijn vandaag tot Douzy gekomen en moeten nog 300 km rijden naar de bronnen van de Maas. Dit moet in ieder geval in twee dagen gebeuren.
120 km

Naar de bronnen van de Maas 20-8 dag 3

Vanmorgen is alles buiten drijfnat. Op mijn snel gemaakte Lexan dekseltje is nu goed te lezen 'don't touch'. Ik heb de carbon toerracekap mee. De eerste dag heb ik er veel plezier van gehad.
Cees heeft er gisteren met veel enthousiasme mee rondgereden. Vandaag is het prachtig zonnig weer, vrijwel geen wind en pittig hoge temperaturen.
Het inpakken en inladen in de camper is een heel ritueel. Alle tenten en bagage moeten netjes in de camper worden gestouwd om een veilige rit te garanderen. De was wordt nog even gedroogd en dat is voor 6 fietsers een behoorlijke hoeveelheid.
Om 9.00 zijn we onderweg om eerst Luik door te rijden. Dat valt nog niet mee. De Maas aanhouden is niet mogelijk door één-richtingsverkeer. Een opbreking en een markt hier en daar maakt het niet makkelijker.
Dan lopen er nog meer rivieren door Luik, namelijk de Oerthe.
Als we de stad uit zijn gaat het in vlot tempo zuidwaarts. Het rijden langs de rivier is bijzonder aantrekkelijk. We nemen ook wel eens een weg die niet voor fietsers is bedoeld zoals de N90.
Dat rijdt nog sneller al razen de auto's wel heel snel langs ons heen.
Wij blijven vrijwel de hele dag langs de oostelijke oever rijden. Te lang zal later blijken. We krijgen voor Givet een serie stevige klimmen voor onze kiezen. Zo steil dat Kees en Katinka een stuk omhoog moeten lopen. De afdaling is lastig door het slechte wegdek. Bij te hoge snelheid dribbelt het achterwiel makkelijk weg. De remparachutes beperken de snelheid tot rond de 60 km/u.
Cees vindt een pistool in de berm, een plastic exemplaar.
Met coördinaten komen we weer makkelijk bij de camper en samen rijden we naar de lokale camping. Goedkoop maar met een koude douche, althans in de herendouche.
140 km