Banden test Schwalbe Marathon Racer, Shredda 40 en 50 draadband tire review

De tests van de afgelopen hadden niet tot taak om de snelste banden te vinden. Dit keer test ik budgetvriendelijke 406 draadbanden. Dit zijn:

Schwalbe Marathon Racer
Dit 404 gram wegende bandje is met € 17,50 een heel betaalbare band. Mooi profiel en heel makkelijk om te leggen en weer te demonteren. De breedte is 40 mm en past daarmee op vrijwel alle velomobielen en andere (lig)fietsen. Deze banden kunnen uiteraard niet zo compact worden opgevouwen als vouwbanden. In een velomobiel is dit geen probleem. De pendeltesten leren dat het bandje redelijk goed kan meekomen met de gevestigde orde. De lekbestendigheid is veel beter dan bijv. de Shredda's. Ook nu weer blijkt dat een band hard oppompen zinloos is. De rolweerstand van de Marathon Racer op 6.0 bar is hoger dan op 5.0 bar.

De Shredda 40 mm is voor veel fietsers een goede keus. Loopt 15% lichter dan de Marathon Racer en heeft de goede breedte vol voldoende stuuruitslag. In de tabel bovenaan zijn de eerder geteste Shredda's rood gekleurd, de nu geteste Shredda en Racer banden zijn blauw gekleurd.

De Shredda 50 draadband loopt duidelijk lichter dan de Shredda 40 mm. Ook deze draadband loopt was zwaarder dan de eerder geteste Shredda vouwband. Maar zoals gezegd, de prijs is bij Velomobiel.nl rond de helft lager.

Waarom draadbanden lichter lopen?

Op de Google ligfiets lijst wordt gediscussieerd over de mogelijke oorzaak van mijn constatering dat draadbanden lichter lopen dan vouwbanden. Mijn verklaring was dat draadbanden een soepeler loopvlak en wangen zouden kunnen hebben omdat zij door de draad makkelijker stabiel te maken zijn. Vouwbanden hebben een niet rekvrije pees en moeten de stabiliteit dus meer uit loopvlak, wangen en schouder halen.
Nou kan ik natuurlijk, net als de meeste anderen, blijven speculeren, het kan ook - al is het niet erg wetenschappelijk - onderzocht worden.
Vanmiddag haal ik twee Kojaks van de zolder, een 20" vouw- en een 20" draadband. Als ik de loopvlakken bekijk en bevoel blijkt mijn eerste gevoel juist, de vouw Kojak heeft een veel 'stugger' loopvlak. Deze stugheid loopt ook verder door in de wangen en is er kennelijk de oorzaak van dat de vouwband minder soepel inveert.
Om dit wat inzichtelijk te maken leg ik de beide banden, eerst ieder apart, later beide op elkaar, op een dikke glasplaat.
Daarop leg ik een waterpas die ik belast met een gereedschap klem.
Ik laat per band de situatie een minuut stabiel worden en meet met een digitale schuifmaat hoeveel de banden door het gewicht worden ingedrukt. Dan blijkt dat de vouwband wordt ingedrukt tot een breedte van 27,50 mm. De draadband evenwel laat zich onder dezelfde omstandigheden, indrukken tot 24,70 mm. Dat is een verschil van 2,8 mm.
Wel is een klein deel van de wang van de vouwband iets dunner dan die van de draadband, maar dat zet blijkbaar weinig zoden aan de dijk.
Niet iedere Kojak is een Kojak. De draad- en vouwversie zijn totaal verschillende banden. Nou hoeft het natuurlijk niet altijd zo te zijn dat draadbanden lichter lopen dan vouwbanden, maar bij alle nu geteste banden, beide Durano's incluis, is dit wel zo.

Ik zal op de Google lijst vanaf nu geen verwijzing meer maken naar deze blog, er zijn daar teveel lange tenen.

Bij de foto's
Bovenaan: de testopstelling
Daaronder: de vouwband
Daaronder: de draadband
Onderste foto: beide banden op elkaar, de vouwband onder.