Van Mango naar Super Mango

In eerdere postings heb ik geschreven over de aanpassingen die Rudolf Kooistra en Piet Kunis aan hun Mango's hebben gedaan. Piet's Mango is nu helemaal klaar en hij stuurt me een aantal mooie foto's.

Rudolf heeft de stroomlijning van de body van zijn Mango gezocht in het verlengen van de staart. Het resultaat is heel mooi en effectief. Piet is bij David Wielemaker, ontwerper van de VeloTilt en drie Veloxen te rade gegaan. Met de adviezen van David is Piet aan het 'shapen' gegaan met Styrodur kunststof. Jan Reus van Velomobielonderdelen.nl heeft de finishing touch en het spuitwerk voor zijn rekening genomen. Als het op repareren en spuiten van kapotte velomobielen aankomt kun je waarschijnlijk geen betere vinden. Vergeef me het prediken voor eigen parochie :)

Een standaard Mango heeft volgens mij niet de mooiste kont. De tunnel achter het hoofd is meer een grote knobbel. Daar heeft Piet iets heel moois van gemaakt. De Super Mango zoals Piet hem nu noemt, ziet er heel wat volwassener uit en oogt veel meer in balans dan de standaard Mango. Ter vergelijking een foto van de gele Mango waar ik ooit eens in heb gereden.

Per saldo is de Super Mango maar 11 cm langer geworden terwijl de snelheid merkbaar hoger ligt. Los van het fraaie uiterlijk is ook de zijwindgevoeligheid verminderd. Al met al een heel geslaagd geheel.

Van Mango naar - bijna - een Quest 2

Rudolf Kooistra heeft van zijn Mango een aërodynamischer velomobiel gemaakt. Daarover heb ik eerder enkele postings gemaakt. Rudolf schrijft nu:

Het bericht als boven geschreven is gemaakt na 1 keer 30 km fietsen, het verschil was 4 km/u qua gemiddelde snelheid. Na de nodige kilometers gereden te hebben heb ik een beter beeld van het verschil. Het lijkt een 2,5 à 3 km/uur te zijn bij snelheden van rond de 40 km/u. Het hangt vooral van je snelheid af, het kan best zijn dat het verschil boven de 50 km/h groter is... Een vermogensmeting zou wat sneller een betrouwbare uitslag geven. Na wat warmgelopen te zijn kan ik een snelheid van een 45 à 46 km/u vasthouden op rechte stukken. Ook is het me gelukt om 3 km lang 53 km/u vast te houden met hartslag 180, daarna moet ik onderuit met de snelheid. Al met al is het voordeel duidelijk, ook het weggedrag met harde wind is er duidelijk op vooruit gegaan. Tot zover de laatste bevindingen. Groeten, Rudolf 

Een nieuw project om de Mango sneller te maken wordt momenteel uitgevoerd door Piet Kunis. Piet heeft na overleg met David Wielemaker, ontwerper van de twee eerste Veloxen en lid van het VeloTilt team, een iets andere benadering gekozen dan Rudolf. Piet, ook lid van het VeloTilt team, maakt de staart op advies van David wat korter, maar doet dit wel over de hele afstand van de top van de knobbel achter het hoofd tot aan de onderkant van de Mango

De werkwijze is om met repen schuim de stompe achterkant van de Mango te stroomlijnen. Belangrijk is volgens David om zo min mogelijk oppervlak aan de Mango toe te voegen. Een groot nat oppervlak, ook wel omspoeld oppervlak genoemd, is nadelig.

De eerste uitrolproeven van Piet met de nieuwe, nog niet afgewerkte staart, zijn bemoedigend. De snelheid bij het omlaag rollen bij het aquaduct in Enkhuizen neemt zo'n 5% toe. Als de staart helemaal klaar is zal Piet nauwkeuriger metingen doen.

De staart van de Mango van Piet is in de werkplaats van Velomobielonderdelen.nl in Enkhuizen in de kleur van de Mango gespoten. Het achterlicht moet nog gemonteerd worden en dan kan Piet terugkijken op een heel geslaagd en fraai project.

De conclusie is dat de snelheid van beide aanpassingen bij rond de 40 km/u met 2,5 tot 3 km/u toeneemt. Daarnaast hebben beide Mango rijders ook het nodige gedaan om de voor- en achterwielen te stroomlijnen.

Beiden komen ook en vooral tot de conclusie dat het stuurgedrag van hun Mango's veel rustiger is geworden. Dat is toe te schrijven aan de nu beter verdeelde zijdelingse oppervlakken voor het voorwiel én achter het achterwiel. De standaard Mango heeft veel oppervlak vóór het voorwiel en vrijwel geen zijdelings oppervlak achter het achterwiel. Windvlagen zullen de neus naar lij duwen en een stuurcorrectie vereisen. Is de vlaag voorbij dan is een nieuwe correctie nodig. Deze eigenschap heeft de Strada ook, de Quest nauwelijks.

Van Mango naar - bijna - een Quest

Rudolf Kooistra kwam eerder op mijn blog al drie keer aan bod over de manier waarop hij de wielgaten dicht maakte en de wielkastranden stroomlijnde op zijn Sinner Mango. Rudolf wil een ander snelheidsbeperkend onderdeel van de Mango aanpakken, de vrij brede staart.
Ik laat Rudolf zelf aan het woord.

 

Het staartstuk zit op de fiets, gewoon vastgekit, dit is ook de minst zware methode. De aanpassingen bestaan nu uit wielstrips rond de voorwielen, carbon stroomlijndelen bij het achterwiel, stroomlijndelen rond de wielgaten van de voorwielen en carbon stroomlijnkapjes op de spiegels.  En dan nu dus het staartstuk.
Uitrolproeven zijn niet gedaan. Ik heb gekeken naar de geschiedenis voor wat betreft het verband tussen hartslag en snelheid. Ik kan daar geen enkel verband ontdekken. Bij de start en snelheid 43 km/u is de hartslag 122, een half uur later heb ik voor deze snelheid een hartslag van 155 nodig. Deze stijgende lijn is er altijd.
Ik heb een route van 24 km die ik vaker fiets, het gemiddelde op deze route is steeds 34,7 km/u. Ook andere routes zijn vaak met dit gemiddelde afgelegd. Let wel, dan zitten de wielkaststroomlijnstrippen en de afdichting van de wielgaten er al op. Deze waarde is dus mijn snelste gemiddelde op wat voor route dan ook. Vanmorgen heb ik deze route gereden, er was erg weinig wind. Het gemiddelde is nu ...38,7 km/u met een top van 50,1 anders haal ik maximaal 46,2 km/u.
Dit is dus een gemiddelde dat ik nog nooit gereden heb. Ik vind dit een zeer aanzienlijk verschil. Ook aan de snelheden onderweg kan ik het wel zien, 40 km/u doe ik met gemak, 45 tot 46 km/u kan ook, de kap geheel dicht en gaan met die ... Mango.
Deze waarden zijn door mij niet wetenschappelijk hard te maken. 4 km/h gemiddeld meer snelheid over eenzelfde traject dat ik zeer vaak rijdt, is niet iets dat je normaal even dicht trapt, dus ik ben er van overtuigd dat het met het staartstuk te maken zal hebben.
Al met al ben ik tevreden, het is ook veel werk geweest. Als ik nog sneller wil zal ik harder moeten trainen, tot nu toe heb ik maar 1000 km gemaakt dit jaar. 

Rudolf meldt op maandag 26 augustus aanvullend:'Ik heb nu ook een aantal keren gefietst met harde wind en de Mango is duidelijk beter hanteerbaar, dus ook op dat gebied is de invloed groot. Zoals je ook al voorspelde trouwens. Alleen dat zou al een reden zijn om het te doen, bij harde wind en hoge snelheid wilde het wel eens raar gaan'.

Tot zover Rudolf. 
Het zo sterk oplopen van de hartslag bij eenzelfde inspanning duidt op een minder goede conditie. Bij een goede training zal dit grote verschil zeer veel minder zijn.

De foto's spreken voor zich. Het carbonwerk ziet er prachtig uit en ik ben er van overtuigd dat alle aanpassingen de snelheid flink hebben verhoogd. Ook de betere rijeigenschappen met name het rustiger stuurgedrag maken van de aangepaste Mango een nog betere fiets.
Rudolf, mijn complimenten voor dit mooie werk.

Behalve Rudolf zijn er meer Mangorijders bezig de snelheid van hun geliefde velomobiel te verhogen. Piet Kunis, één van de leden van het VeloTilt-team, heeft overlegd met David Wielemaker, de ontwerper van de VeloTilt. Volgens David is het niet nodig om een staartstuk geheel strokend tot nul te stroomlijnen. Een korter puntje, bij de Mango is zelfs 11 cm al genoeg, heeft vrijwel hetzelfde effect. Is volgens David ook beter dan de Lexan strippen waar ik wedstrijden mee rijdt. Oops.

Mango sneller door aero-dynamische profielen 3

Rudolf Kooistra stuurt me enkele foto's van het eindresultaat van de modificaties aan zijn Mango. Uitstekend is te zien dat de grote ruimten om de wielen heel effectief zijn verkleind, helemaal als de fietser er in zit. Ook de fraaie aanpassing aan de onderkant van de wielkasten zullen beslist effect sorteren. Zoals eerder gezegd gaat Rudolf deze aanpassingen niet op de markt brengen. Er zijn geen mallen van de profielen.
Uiteraard kunnen Rudolfs aanpassingen wel dienen als inspiratiebron voor andere Mango rijders. De eerste Mango rijder die vergelijkbare profielen gaat maken, maar dan voor wat
bredere banden van rond 40 mm, is Piet Kunis. Piet is voornemens de nieuwe Schwalbe Shredda banden in gebruik te gaan nemen.

Mogelijk gaat Piet wel mallen maken en dat zou kunnen betekenen dat er meer setjes gemaakt kunnen worden. Piet houdt me wel op de hoogte.

Mango sneller door aero-dynamische profielen

Rudolf Kooistra heeft na het monteren van de profielen en de gedeeltelijke afsluiting van de wielgaten op zijn Mango een eerste rit gemaakt onder ongeveer vergelijkbare omstandigheden qua wind en temperatuur.

Rudolf schrijft me:

'Inmiddels heb ik weer gefietst, onder vergelijkbare omstandigheden met een voor mij vergelijkbare belasting. De gemiddelde snelheid was over de route van 14 km 3,4 km/h hoger. Het is geen bewijs, maar het effect lijkt positief te zijn'.

De plaatjes laten de route zien en de snelheden op de verschillende data. De eerste twee screenshots zijn gemaakt voor de montage van de profielen. Het derde plaatje laat de hogere snelheid van 32,2 km/u zien.

Mango sneller door aerodynamische profielen 2

Sneller dan verwacht stuurt Rudolf Kooistra me een nieuwe serie foto's van een testje met de tufts nadat de carbon profielen op de romp zijn bevestigd. De effecten zijn duidelijk waarneembaar. Bij de proef met de tufts zonder profielen, heeft de laagste tuft voor het wiel de neiging naar beneden af te buigen. Bij de proef met de profielen loopt deze tuft gemiddeld mooi recht naar achteren.

Een groter verschil is te zien aan de achterkant van het wiel. Daar wil de tuft op het wiel zonder profielen alleen maar achter de band verdwijnen. Met de strips erop zie je dat de tuft vanaf het wiel oversteekt en langs de strip gaat lopen.

Rudolf benadrukt dat er tijdens de proeven niemand in de Mango zit. Als hij in de fiets gaat zitten sluiten de profielen veel mooier aan en zal het effect verder verbeteren. Rudolf zal proberen de verschillen met en zonder strips zichtbaar te maken. Dat zal zonder SRM of andere vermogenmeter niet makkelijk zijn.

Het is hoe dan ook een fraaie oplossing. Het wordt geen Evo-K maar het zal zeker helpen. Niet vergeten om aan de staart van de Mango links en rechts een smal stripje Lexan te plakken. Dit verzorgt het loslaten van de lucht in hoge mate.

Mango sneller door aerodynamische profielen

Rudolf Kooistra rijdt in een mooie Sinner Mango Sport. De Mango Sport heeft, zeker met de smalle Durano banden, flinke ruimten rond de wielen. De Mango heeft open wielkasten voor een kleinere draaicirkel. Ook het onderhoud van remmen, schokdempers en banden is veel eenvoudiger. Daarnaast, en dat is bepaald niet onbelangrijk, kunnen de wielen met open wielkasten verder naar buiten staan. Omslaan is er dan ook niet gauw bij. Wordt rijden met een Quest boven Bft 7 gevaarlijk, met een Mango kun je dan nog veilig rijden.

Maar aerodynamisch is het niet optimaal. Al langer kwijlt Rudolf van de mooie wielkasten in de Evo K. Eerst gaat ie kijken hoe de luchtstroom rond de Mango verloopt. Met de bekende tufts en een bladblazer is goed te zien dat de wielkasten de luchtstroom flink verstoren. Met de Evo in gedachten gaat Rudolf aan de gang met carbon en epoxy.

De carbon strips zijn gemaakt van 2 lagen 200-grams carbon weefsel. De carbon strip is aan de voorkant scherp begrensd, aan de achterkant juist wat ronder om de luchtstroom te verbeteren. De foto's geven een goed beeld. Uiteraard zakt de fiets als je erin stapt een stukje naar beneden en dan passen de wielen nu mooi in de wielkasten.

Onderin de wielkasten is de verstoring ook goed te zien. In de Quest plakte ik eerder Lexan strips waardoor de snelheid flink toenam. Verstoring voorin de fiets heeft een nadelig effect op de stroming verder langs de velomobiel. Daar brengt Rudolf een mooi vormstuk uit carbon aan.

Heeft het nu veel effect? Dat weet Rudolf nog niet. Hij gaat er mee rijden en zal me, en dan ook mijn lezers, het resultaat laten weten. Ook zal ie dan nog wat foto's maken met tufts om de luchtstroming te laten zien.

Zijn de strips te koop? Nee, dat niet. Als veel Mango rijders zich bij Sinner melden, willen ze misschien overwegen een kit voor zelfmontage maken. Al met al is Rudolf blij met het resultaat. De Mango Sport wordt geen Evo K, maar sneller zal ie er zeker van worden.

Banden maken het verschil

Veel fietsers bekommeren zich niet erg om de banden waarmee ze aan wedstrijden mee doen. Toch maken banden het verschil. Hoe kom ik hier nu op? Een vaste lezer van mijn blog vraagt zich af hoe hard Ymte van Velomobiel.nl zou hebben gereden tijdens de tijdrit op Texel vorige jaar. Toen haalde hij het bijna onmenselijke gemiddelde van 61,99 km/u over 29 km.
Zou dat met de snelste 26 inch achterband uit onze recente test nog harder zijn gegaan? Jazeker!
Ymte had beide voorwielen voorzien van Durano's, de achterband was een Schwalbe Kojak. Als Ymte deze Kojak had vervangen door een 26" Schwalbe Durano 35 mm draadband, dan zou hij ruim 0,8 km/u sneller hebben gereden. Voeg daarbij dat het frontaal oppervlak van de Durano een stuk kleiner is dan van de 50 mm Kojak. Dit voordeel is te becijferen op minimaal 0,2 km/u. Totale winst is dus ruim 1 km/u. Met dank aan Kreuzotter voor de berekeningen.

Pooh... 1 km/u wat scheelt dat nou? Nou heel veel. Neem bijvoorbeeld eens het criterium tijdens CycleVision vorig jaar in Tilburg.
Ymte Sybrandy werd met de Strada 14e met 47,7 km/u. Als hij ruim één kilometer per uur sneller had gereden dank zij de 26" Durano achterband, was hij 3e geworden. Overtuigd?

Een 26 inch achterwiel heeft sowieso een heel gunstig effect op de rolweerstand in vergelijking met een 20 inch wiel. Vergelijk in onze laatste test de 20 en 26 inch Durano's maar eens. De 20 inch Durano draadband loopt op 10 bar 45,11 meter uit. De 26 inch Durano loopt op 10 bar gemiddeld 62,30 meter uit. Dat is een verschil van 17,19 meter of 38,1 %. Omdat het alleen de achterband betreft is het voordeel 38,1/3= 12,7%. Uitgaande van 160 Watt trapvermogen, levert een 26 inch achterband een voordeel op van 8,26 Watt. Kreuzotter rekent snel uit dat dit voor een 26" Quest een snelheid oplevert van 41,7 km. De Mango Sport rijdt dan 38,6 km/u.
Het verschil is dus 3,1 km/u in het voordeel van de Quest. Het netto voordeel van alleen de grotere achterband is 1,2 km/u.
Gewicht bestuurder 88 kg, grootte bestuurder 1.83 mtr, brede hoge druk slicks.

Harry, neem je dit mee in de aanpassing van Kreuzotter?