zondag 7 februari 2010

Mistig rondje polders

Vanmorgen is het zwaar bewolkt met 1 gr. C., 98% luchtvochtigheid en 3 Bft uit het noordoosten voelt het 'waterkoud' aan. Kees van Hattem en Rob Kaag zijn om kwart voor tien op het eiland en laven zich aan de espresso. Bij het vertrek geef ik Rob nog enkele tips om zijn nieuwe elektrische voetverwarming beter op zijn schoenen te bevestigen. We maken een ritje naar onder meer Etersheim, een klein plaatsje aan het IJsselmeer. Het zicht is enkele honderden meters en de schermpjes beslaan door de hoge luchtvochtigheid. Toch rijdt het prettig al gaat het in redelijk kalm tempo.
We rijden naar Purmerend langs de Starnmeerdijk. Het rijden langs deze eeuwenoude dijk verveelt nooit en de uit de mist opdoemende boerderijen en molen maken het sfeerplaatje compleet.
Langs de Oostdijk van de Beemster, de mist begint wat op te trekken, komen ons tientallen oude auto's die deelnemen aan de 'Winter Classic 2010' tegemoet. Vooral veel MGB's zijn van de partij.
In Oosthuizen denkt de bestuurder van een aannemersbusje dat de hele weg voor hem is. Ik kom op een kruising kennelijk teveel op zijn weghelft en een opgestoken middelvinger is mijn deel.

In Etersheim, Kees is daar een regelmatige en welkome gast, worden we enthousiast verwelkomd door een tweetal honden.
Tot mijn grote verrassing laat Kees de appeltaart aan zijn neus voorbij gaan. Zou ie nou echt begonnen zijn zich zorgen te maken over de 15.000 hoogtemeters in Ierland?
Na de koffie fietsen we noordwaarts langs de IJsselmeerdijk. Bij Schardam slaan we linksaf om het mooie Beets te doorkruisen. We rijden voor de wind en het tempo is met 30 km/u aan de lage kant. Ik word dan ook niet lekker warm en moet enkele keren uit de fiets voor een plas. Via Avenhorn en Ursem bereiken we Heerhugowaard. In het park van Luna scheur ik hard de bulten over, heerlijk. Thuis bij Kees en Marian krijgen we uitleg over het vilten van wol voor het maken van middeleeuwse kleding. Het draaien aan de kaardmolen, je pluist daarmee de wol in mooie parallelle doeken, is een warm klusje.

Na de thee rijden Rob en ik richting Alkmaar. Het tempo is wat hoger en Rob kan goed volgen. Ik rij even achter hem aan, maar dan slaat hij af naar Alkmaar-noord, terwijl ik dacht dat ie langs de Schermerdijk richting Ranzijn zou rijden. Langs het Noord-Hollands kanaal weet ik de laatste kilometers naar huis met 45 km/u af te raffelen. Of de kouwelijkheid van vandaag aan het tempo ligt waag ik nu, het is 23.00 uur, te betwijfelen. Ik ben wat hangerig en slaap na het avondeten bijna twee uur.

Mooi maar fris ritje van 78 kilometer.