Onze uitdaging is een nog efficiënter vervoermiddel ontwerpen en bouwen voor een mens, dan een velomobiel nu al is. We willen geen racemachine bouwen, maar een voertuig waarmee je met zo min mogelijk menselijke energie, comfortabel en veilig van A naar B kan.
Per definitie is een velomobiel al heel effectief in al zijn uitvoeringen. Echter, ook de moderne velomobiel laat nog wel wat steekjes vallen. Wij denken dat het nog beter kan.
Wij maken hier de keuze voor smal én gesloten wielkasten. Dan maar geen FWS. Bovendien zijn dan ook de grote gaten in de bodem rondom de wielen niet nodig.
Nog een voordeel, als de voorwielen niet sturen, hoeven ze ook geen toespoor of uitspoor te hebben, maar kunnen ze gewoon recht gemonteerd worden. Dit geeft minder rolweerstand.
Ook willen we af van die lange ketting naar het achterwiel. Dat scheelt gewicht, we hebben dan ook geen kettingrollen nodig waarin energie verloren gaat, en de voelbare kettingflex verdwijnt. We gaan het linker voorwiel aandrijven, met een korte ketting en een speciale derailleur met verschuifbare cassette en hebben daardoor altijd een korte én rechte kettinglijn.
Helaas heeft dit alles ook een nadeel. We zullen nu met het achterwiel moeten sturen. Een hele uitdaging, maar het feit dat er een Duitse velomobiel bestaat (Velayo) , waarvan er 42 rondrijden, geeft ons het vertrouwen, dat het kan. Na eerst een eigen idee te hebben geprobeerd, hebben we uiteindelijk toch gekozen voor een variatie op de uitvoering van de Velayo en deze blijkt goed te werken. De uiteindelijke sleutel tot zijn fijne rijgedrag, rustig en betrouwbaar, vonden we door de stuurinrichting een variabele overbrenging te geven.
