Remparachutes compleet

Nadat Marian van Hattem gisteravond het naaiwerk aan de remchuutjes heeft gecompleteerd, maak ik ze vandaag compleet. Paulus den Boer gaf me nog wat aanvullende informatie. Na het aanbrengen van de primaire trekdraden, uit één stuk, knoop ik per chute vier 50 cm lange draden met paalsteken vast aan zowel de primaire trekdraden als aan de centrale ring. Dit ringetje is net een centimeter in diameter en bevestig ik vervolgens aan de wartel. Vlak daarvoor schuif ik de vooraf vervaardigde Ibiliet beschermingsknoppen over de trekdraden. Ditzelfde doe ik ook aan de wartelkant. Dit is nodig omdat parachutes pal naast de Quest niet stabiel zullen zijn en soms hard tegen de body aan zullen slaan. Met de schuimrubber beschermingsknoppen over de ring en de wartel zal dit zonder schade blijven. Als laatste maak ik een 4 mm gevlochten nylon trekdraad aan de wartel en schuif de Ibiliet knop erover heen. Om afschuiven te voorkomen smeer ik er wat Bisontix op.
De foto's vertellen het verhaal verder.

De afmetingen van de chutes zijn 50 x 50 cm met een gat in het midden van ongeveer 10 cm. De vier hoeken die eruit geknipt worden meten 10 x 10 cm. Voor het naaien van de chute is smal dubbelzijdig tape heel prettig, nylon schuift geweldig makkelijk. Nu hebben we de chutes in elkaar geplakt en daarna genaaid. Let wel op dat het naaien met tape makkelijk leidt tot vervuiling van de naald. Een beetje siliconenspray op de naald voorkomt dit.

De remparachute mag niet onder het achterwiel komen en ook is het niet de bedoeling dat mede fietsers worden meegesleurd. Daarom is de treklijn vrij kort. Ook moeten de chutes zo'n 10 tot 20 cm in lengte verschillen om in elkaar draaien te voorkomen.
Tenslotte is het belangrijk het geheel niet overmatig sterk te maken. De wartel heeft een treksterkte van 75 kg, ruim voldoende.
De kogel gelagerde wartels koop je in de viswinkel, kosten helemaal € 0,50 per stuk. Het spinnakerdoek kost € 17,50 per m2. De treklijntjes zijn van 2 mm gevlochten nylon, de nylon treklijn is 4 mm dik.

Remparachutes met kogelgelagerde wartel

De voorbereidingen voor de fietstocht rondom Ierland komen op stoom. Vandaag enkele onderdelen geregeld voor de remparachutes. Allereerst levert zeilmaker Bert de Weers een stuk ripstop nylon in mooi contrasterend blauw. Dit spinnaker materiaal is heel licht en met een dikte van 1/20 mm zal de chute heel snel openen.
Waarom remparachutes? In Ierland krijgen we 15.000 hoogtemeters voor onze kiezen. Omhoog, maar ook weer omlaag natuurlijk. Tijdens de trips naar Giessen is gebleken hoe effectief die kleine chutes zijn. Anton Luitink is de geestelijk vader van de remparachutes. Meerdere malen reed ik Anton in de afdaling achterop. Steeds moest ik van 80 tot 90 km/u met de remmen de snelheid eruit zien te krijgen. Anton bleef met de beide chuutjes keurig op rond de 55 km/u rijden en spaarde zo zijn remmen.
Wat er gebeurt als je met die hoge snelheden remt weten de regelmatige lezers van mijn blog wel. De remmen worden tot 650 graden C. heet, de remvoeringen verglazen en als je even de remmen aantrekt als je na de afdaling stilstaat, dan trekken de remtrommels krom.
Nu hebben 3 van de 4 Questen die meegaan naar Ierland inmiddels grotere remtrommels. Toch is het zinvol de remmen te sparen, Dronten is straks niet om de hoek. Paulus den Boer stuurde mij informatie en foto's hoe de parachutes te maken. Marian van Hattem gaat ze voor ons maken, al mag ik meehelpen :).
Paulus maakt ook met succes gebruik van de parachutes. Hij zou wel iets willen verbeteren waardoor de chute niet om zijn eigen as gaat draaien. De draad wordt door dit draaien steeds korter en de chute bijgevolg kleiner. Op naar Handy Fish in Heiloo. Daar blijken zelfs kogel gelagerde wartels te koop. Ik stuur je er wel een paar Paulus.
Bij de fuikenmakerij in Uitgeest koop ik een rol 2 mm gevlochten nylon. Dit wordt aan de acht hoeken van de parachute genaaid.
Iedere fiets krijgt 2 parachutes aan boord die worden vastgemaakt aan de aluminium brug achter de schouders. Gaat het te hard, dan gooi je eerst één parachute naar buiten, gaat het nog te hard dan kan de tweede er ook uitgegooid worden. De chutes zijn ongeveer 50 x 50 cm met een gat in het midden. Je kunt ze tijdens het rijden ook weer binnenhalen en over je schouders leggen voor een volgend gebruik.
Nogmaals dank aan Anton Luitink en Paulus den Boer voor hun nuttige informatie.