Quest veilig winterklaar met stormstrip

Vanmorgen breng ik de Quest in wintertrim. De laatste ritten merk ik weer dat de zijwindgevoeligheid van de Quest bij Bft 6 al instabiel aanvoelt. De stormstrips gaan er weer op. Dit zijn dezelfde strips als afgelopen winter. Het nieuwe neopreen is kleur- en vormvast en blijft prachtig mooi. De strips gaan op de neus en de staart van de Quest. Ook de racekap krijgt zijn mooie zwarte hanenkammetje weer opgeplakt. Van oktober tot april rij ik nog uitsluitend met racekap. Mutsen, brillen, shawls, truien, jassen vind ik oncomfortabel. Het is een heel groot genoegen om bij lage temperaturen geen tocht om de oren te hebben. Uiteraard wil ik geen enkele zichtbeperking hebben en ook dat is perfect voor elkaar.
De stormstrips plak ik er met dubbelzijdig klevende tape op. In het voorjaar blijven er wat lijmresten achter die met wasbenzine goed te verwijderen zijn.

De Quest kan nu zo'n 1 tot 2 Bft meer wind verdragen. Het betekent overigens niet dat de fiets niet alsnog kan omwaaien, je voelt de winddruk nog steeds goed. Dat de winddruk soms hoog is is goed te merken aan de opstuurhoek die je soms nodig hebt. In ieder geval is het hellend koppel vrijwel weg en dat geeft een veel veiliger gevoel.

Nu ik toch aan het knutselen ben gaat ook de voetenstrip er weer onder. Dit keer een transparant exemplaar. Scheelt zo'n 80 tot 90% minder koude wind aan voeten, kuiten en knieën. Wil je helemaal geen wind via de voetengaten naar binnen krijgen is Lycra te overwegen. Het blijft dan iets warmer in de fiets maar ook vochtiger. Vooral dat laatste vind ik niet prettig en gebruik ik nu al enkele winters met veel plezier de voetenstrip.

Het plaatsen van de voetenstrip gaat anders dan de stormstrip. Gewone dubbelzijdige tape is niet sterk genoeg om de strip een winter op zijn plaats te houden. Ik plak eerst op de plaats waar de strip komt een stuk 5 cm brede gele PVC tape. Daarop plak ik de voetenstrip met secondenlijm vast. Ik heb het mooi in een bocht geplakt tot voor de wielen. Is mooi maar wat lastiger vast te krijgen. De strippen in stukken knippen en rechte stukken vastlijmen levert natuurlijk hetzelfde resultaat op. Lijm nooit een voetenstrip met secondenlijm rechtstreeks op de body. Secondenlijm gaat er niet meer af en dan rest nog slechts schuren.

In het voorjaar trek ik de voetenstrip met de PVC tape er in één keer vanaf. De PVC tape trek ik weer van de voetenstrip af en krab deze met een schraper weer schoon. Wasbenzine doet niks op secondenlijm.

UV bestendige storm- en voetenstrips

Tot nu toe gebruikte ik de algemeen verkrijgbare neopreen van Polyservice. Makkelijk te verwerken en het lukt vrijwel altijd. Nadeel van deze licht amberkleurige neopreen is dat de bijgemengde pigmentkleuren niet altijd mooi overeenkomen met de kleuren van de velomobielen. Witte en gele stormstrips verkleuren langzaam naar een donkerder tint. Die verkleurde strips kun je uitstekend weer op kleur brengen met een spuitbus met de goede kleur lak.

Lang heb ik gezocht naar een glasheldere neopreen die liefst goed UV bestendig is. Die heb ik nu gevonden. Lastiger te verwerken door een ingewikkelde en langdurige mengcyclus. Dit is duidelijk spul voor professioneel gebruik omdat het kant en klare mengsel gevacumeerd moet worden om luchtbellen te vermijden.

Na experimenteren met diverse harders lijkt het er nu op dat ik een goede combinatie heb gevonden. De tijd zal het leren, maar de kleuren zijn nu al veel mooier. Op de foto zie je in het midden de nieuwe gele strip. Rechts de nu twee maanden op mijn Quest geplakte en al verkleurde gele strip. Links zie je een transparante versie. Mogelijk is dat zinvol voor de voetenstrip, daar speelt kleur nauwelijks een rol. Twee nadelen zijn er wel, het nieuwe product is alleen in jerrycans van 10 kg te koop en het spul is 60% duurder.

Mango gepimpt

Mango rijder Lorenz Groters wil zijn mooie fiets wat sneller maken. De Mango heeft nogal afgeronde wielkasten, naar de huidige maatstaven geen goed aero-dynamisch recept. Ik stel voor om poly-urethaan strippen te maken die aan de voorzijde van de wielkasten de wind goed zullen loslaten en dus voor minder turbulantie in en rond de wielkasten zullen zorgen. In de vorige posting stelde Lorenz voor om die strippen nog wat geavanceerder te maken en als het ware lippen te maken die verder reiken dan de begrenzing van de wielkast.
Die strippen heeft Lorenz vandaag aangebracht. De foto's spreken voor zich. Ook de voetenstrippen, in dit geval in de kleur zwart, heeft Lorenz aangebracht.
Als laatste heeft hij de achterzijde 'verscherpt' door het aanbrengen van Lexan strippen.
Het geheel ziet er prima uit. Samen met het minivizier, zal zijn Mango merkbaar sneller worden.
Degenen die dit willen volgen kunnen zijn blog bezoeken. Zijn blog staat nu ook in mijn lijst van blogs.

Alle foto's Lorenz Groters

Voetenstrip goed bevestigd, ritje naar Oostwoud

De voetenstrip moet opnieuw worden bevestigd nadat deze op de veerstoep is losgeraakt. Dubbelzijdige tape heeft onvoldoende houdkracht. Ik probeer het met Bisontix en met Simson solutie. Ook deze producten doen het niet goed. De strip zit op een heel vijandige plaats. Ik denk wel dat secondenlijm de klus kan klaren.
Maar secondenlijm op onze mooie gelcoat is niet het eerste dat je wil. Secondenlijm lost uitsluitend in aceton op.
Ik realiseer me dat secondenlijm geweldig goed plakt op PVC tape én op poly-urethaan.
Een stukje Coroplast tape, dezelfde die als afwerking tussen de body en top wordt aangebracht, plak ik op de body.
Dan druk ik met een druppeltje secondenlijm het soepele rubber profiel op de tape. Letterlijk een seconde later zit de strip muurvast. Dat werkt dus uitstekend en kan er desgewenst, met de Coroplast, ook makkelijk weer af.

Vanmiddag is het prachtig weer, het vriest 5 graden en het waait 3 tot 4 Bft. Eerst plak ik de voetenstrip opnieuw vast zoals hierboven beschreven. Ik kleed me om en ga op weg naar Oostwoud om Jan en Annie Geel een hart onder de riem te steken na de brand in de werkplaats.
Het rijdt prachtig en de voetenstrip doet zijn werk weer uitstekend. Overal wordt er volop geschaatst en het is goed opletten bij de honderden geparkeerde auto's. De racekap geeft weer alle comfort en snelheid. Niet dat het hard gaat, met rond 35 km/u tegen wind hoef ik niet te zweten. Komt ook door de F-Lites en Furious Fred die ik er nog steeds om heb liggen.
Voor het maken van enkele foto's doe ik het vizier niet eens open. De opnamen door de Lexan ruit zijn prima. In Schermerhorn laveer ik tussen de klunende schaatsers door.

In Oostwoud komt Jan met een mondkapje op me aflopen. Helaas kan ie niet fietsen, de Quest staat achter de met asbest verontreinigde zone en kan er niet doorheen. We praten bij en Jan laat foto's zien van de brand. Die blijkt toch best heftig te zijn geweest. Alle schroevendraaiers lijken op druipkaarsen. Gesmolten PVC schrootjes, bij brand ontstaat daar zoutzuur uit, hebben alle metalen spullen al zwaar doen roesten.
Bij Jan en Annie, de koffie smaakt prima, zie ik dat ik alleen maar een dunne lange onderbroek aan heb. Mijn gewone lange overbroek ligt nog thuis. Toch is het uitstekend te doen, dank zij de voetenstrip en de racekap. Ook de elektrische voetverwarming doet het weer als vanouds.

Terug heb ik de inmiddels flink geluwde wind in de rug. De zon staat al laag en gaat bloedrood onder.
Mooie winterrit van 94 km.

Morgen een verhaal over de inmiddels ontvangen Vortex Generators.

Voetenstrip, vervolg

Vannacht -18,3 C. op de buitentemperatuur meter van de warmtepomp gezien. In de vroege ochtend is het zelfs -20 C. geweest. De monovalente warmtepomp, dit is een systeem zonder aanvullende warmtebron, houdt de stolp heerlijk warm. Vanmorgen is alles om ons heen betoverend mooi. Vooral onze enorme treurwilg staat er onrealistisch mooi bij. Heeft niks met ligfietsen te maken, maar het plaatje is te mooi om niet te plaatsen.

Fietsen is er vandaag niet bij. Tijd genoeg om de nieuw gegoten voetenstrip te monteren. De nieuwe strip heeft nu mooi de gewenste hoek van 30 graden. De lengte van een strip is twee meter. Dat maakt het mogelijk om tegelijk met de voetengaten ook de wielkasten beter te laten aanstromen. De heel soepele strip heeft een Shore A30 hardheid. Dat betekent dat de strip zich mooi in vrij krappe bochten laat aanbrengen.
Er blijft genoeg strip over om ook voor de achterste wielkast een windgeleider te plakken.
Aero-dynamica is een nogal ongrijpbare wetenschap. Toch leert de ervaring dat soms kleine ingrepen een heel groot effect hebben. Het met Lexan afplakken van de wielkasten levert kilometers snelheidswinst op. Het is nog maar de vraag of complete wielstroomlijnkappen effectiever zijn. Jan Geel gooit het, na enkele duizenden kilometers met complete wielkappen te hebben gereden over een andere boeg. Jan heeft ook gemerkt dat de winst beperkt is en er ook nadelen aan de kappen zitten. Ze raken vol modder en kunnen op drempels vastlopen. Als ik bij Jan raadt wat ie aan het doen is, raad ik snel goed. Het worden minimale kapjes die eigenlijk alleen de wielen uit de wind houden.

De nieuwe voetenstrip ziet er netjes uit. Nu wachten tot het weer fietsbaar weer is.
Uit de reacties blijkt dat een plaatsje in de webwinkel wenselijk is.

Voetenstrip werkt, maar kan beter

Gisteren reed ik voor het eerst met de voetenstrip om de voetengaten. Het resultaat is bijzonder goed. Alleen Lycra dat de beide voetengaten geheel afsluit is nog warmer. Maak je een insnijding in de Lycra om te kunnen flintstonen, dan voel je de koude wind aan die zijde nog steeds aan je kuiten. Nadeel van een volledige afsluiting met Lycra is wel dat de vochtigheidsgraad in de fiets nogal toeneemt. Met voetenstrips blijft er een beperkte luchtstroming in de fiets mogelijk.
De strip die er nu op zit is van de eerste poging om zelf stormstrips te maken. De hoek waaronder de wind door deze strip wordt afgebogen is 45 graden. Dat is eigenlijk te steil. Uit de proeven met de tufts van vorige week zaterdag is goed te zien dat de wind op en rond het vizier mooi blijft aanliggen. De hoek die het vizier met de liggende deksel maakt is ongeveer 30 graden. Die hoek moet de voetenstrip ook krijgen.

Vanavond maak ik nieuwe houten steuntjes voor het aluminium hoeklijn profiel. De Proxxon figuurzaagmachine waar alle racekap vizieren mee worden uitgezaagd zaagt ook hout heel makkelijk. Nu kantelt het aluminium profiel precies onder een hoek van 60 graden. Dan 200 gram poly-urethaan rubber aanmaken zodat de strip voldoende hoogte krijgt. Om het geheel af te maken doe ik er drie flinke druppels gele pigment bij. Na grondig roeren giet ik het 2 meter lange profiel vol.
Deze zachte poly-urethaan moet 24 uur uitharden. Het resultaat komt hier wel weer ter sprake.

De foto met de twee stukjes hout geven links de huidige hoek - 45 graden - van de strip weer. Het stukje hout rechts op de foto, heeft de gewenste hellingshoek van 30 graden.