Kleine remtrommels wel OK, maar ....

Vandaag rijden Kees van Hattem, Rob Kaag en ik naar Velomobiel.nl in Dronten. Mijn lamp zal opnieuw worden gemonteerd en nog wat kleine aanpassingen zullen worden uitgevoerd. Een heel welkome aanpassing zal bij verrassing in mijn Quest komen.
Het fietsen is een feestje, de zon komt er snel bij, de wind in de rug en met een graad of 14 tot 17 kan het niet stuk.
Drie uur en tien minuten later zijn de eerste 97 km onder de wielen doorgevlogen.
In Dronten pakt Jan mijn fiets aan en wil weten wat er gedaan moet worden. De lamp is het belangrijkste. Deze blijkt van zijn fabriekseigen bevestiging te zijn afgetrild. Dan zaagt Jan het linker voetengat een halve centimeter ruimer en maakt wat meer ruimte voor de achterderailleur. Deze blijft een enkele keer vastzitten en wil alleen na opschakelen met de voorderailleur weer loskomen. Ook het carbon kettingschermpje kan nog enkele millimeters naar links.
Ik laat de nieuwe Bebop pedalen zien aan de mannen en zij vinden het fraaie pedalen.

Theo sleutelt de wielpoten van Rob er uit om .... grotere remtrommels te monteren. Dan komt een onverwachte aap uit de mouw. De remschoenen van Rob zijn voor aflevering niet geslepen en blijken maar voor 20% remkracht te leveren. De oplopende remschoen, deze levert rond 80% van de remkracht komt nauwelijks op de trommel. Dan is het niet verwonderlijk dat Rob een 7 meter langere remweg heeft dan ik. Dat wordt eerst gecorrigeerd en Rob gaat op weg voor een testrondje. Hij komt opgetogen terug, zijn remmen doen het uitstekend.

De fabrikant van de Strada bodies is bij Velomobiel.nl. Allert laat me allerlei mogelijkheden zien om de fietsen lichter te bouwen. Zo weegt een Quest top normaal rond de vier kilo. Deze blijkt niet meer dan 2,26 kg te hoeven wegen, mits er maar gebruik gemaakt wordt van carbon, al dan niet in combinatie met honingraat materiaal.
'Wim heeft maar één oog, maar dat zit niet in zijn zak'. Natuurlijk heb ik in de gaten dat de fabrikant van de Strada bodies onder meer een serie stoelen bij zich heeft. Standaard stoelen, lichtgewicht stoelen en .... enkele superlichtgewicht carbon stoelen. Ik vraag aan Eva of deze al te koop zijn. Haar antwoord is nee, het is een testserie en die gaan we eerst grondig testen. Ik bied mij onmiddellijk aan om proefkonijn in die test te worden. Er komt een akkoord en Jan zet de stoel over. De carbon stoel weegt 620 gram. De bestaande standaard stoel precies een kilogram meer. Zo heb ik mijn grotere remtrommels en brede velgen in één keer gecompenseerd.
Ter informatie: de stoelen zijn niet te koop. Ga aub niet allemaal naar Ymte bellen, voorlopig zijn ze niet te koop.

Wilfred van N. met Quemo is inmiddels gearriveerd en wij overleggen over een remproef. Eerst zetten we zijn fiets op de schaal. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat zijn fiets 57 kg weegt. Als ik zijn Quest aan de staart optil merk ik wel dat ie behoorlijk wat gewicht meetorst. Met de digitale weegschaal van Velomobiel.nl blijkt dat de Quest van Wilfred ruim 51 kg weegt. Mijn fiets is behoorlijk lichter, maar ik krijg het weer voor elkaar om mijn drinkzak zichzelf te laten legen in mijn kledingkast aan boord. De 2 liter water, nu in de kleding, een nieuwe voorraad water en alle andere spullen worden aan boord gestouwd en we gaan op weg naar een lange weg vlakbij Velomobiel.nl om te testen.
Ik plak een lang stuk tape op de weg en Kees zal 'stop' schreeuwen als we het remmen moeten beginnen. Wilfred en ik nemen een aanloop en met rond 34 km/u komen we langs Kees. Beiden gaan we vol in de remmen en staan tussen 8 en 9 meter stil. Ik hou de fiets niet op de rem en een tweede run rijden we nog iets harder. Als we Kees passeren en het 'stop' klinkt remmen we weer voluit. Met het meetlint stellen we vast dat mijn fiets na 8,50 meter stilstaat, de fiets van Wilfred op 9,45 meter. Het verschil van net een meter is relatief gering, al kan in noodgevallen die meter 'winst' heel welkom zijn.
Anderzijds is de noodzaak om, mits je heel goed onderhouden kleine trommels hebt, grotere trommels te laten monteren, na deze test niet heel relevant. Wel met de nadruk op 'heel goed onderhouden'. De kleine trommels zijn daar zeer gevoelig voor. In mijn geval, ik heb nu mijn vijfde Velomobiel uit Dronten, heb ik voor het eerst betrouwbare goed werkende remmen.
Rob Kaag heeft een filmpje gemaakt van onze remproeven. Kijk maar even hier

Noordwaarts rijdend komen we er al snel achter dat de wind stevig is aangetrokken en uit de verkeerde richting waait. Met rond de 30 km/u gaat het beduidend langzamer dan vanmorgen, maar we komen veilig thuis. Dat geldt helaas niet voor een automobiliste die op de provinciale weg van Enkhuizen naar Hoorn betrokken is bij een kop-staart botsing en nu uit haar auto wordt gezaagd.

Na 194 fijne kilometers stelt pontbaas Simon vast dat ik ook naar Maastricht had kunnen rijden en op het Vrijthof een pilsje had kunnen drinken. Gelijk heeft ie.

Met 4 Questen het duin in en nieuwe remproef

Vanmorgen zie ik vanuit huis 3 Questen de pont oprijden, Jan Geel, Pé Koomen en Kees van Hattem. Jan heeft lekkere kruimeltaart mee. Na bijgepraat te hebben, vooral de aanpassing aan de remmen van Jan's fiets interesseren me, gaan we naar de pont in Akersloot. 4 Questen tegelijk op de pont had de pontbaas nog niet eerder gezien.
Het weer is letterlijk steenkoud, 8 gr. C, een stevige NW wind en zware bewolking waar ook nog eens lichte regen uit valt. De mannen hebben de kap en zelfs het vizier opgetuigd, ik doe het vandaag open.
Eerste doel is de Hoep, de PWN tentoonstellingsruimte, om de vereiste toegangskaarten te kopen. Dan de duinen in. Vanmorgen heb ik de banden ieder één bar in druk verlaagd. Er zit nu voor 5 bar, achter 4 bar druk in. Dat merk ik met fietsen eigenlijk niet, wel rijdt het een stuk comfortabeler en rammelt de fiets een stuk minder op de dwars gelegde straatklinkers.
We komen langs het 'boetje van Kees', en staren even naar de druk in de weer zijnde aalscholvers en meeuwen.
We rijden zuidwaarts richting Wijk aan Zee. Er is één heel steil klimmetje, ook nog voorzien van een heel slecht wegdek. Ik schotel de mannen dat maar voor en hoor het commentaar later wel. Ik maak boven mijn hoofd een plaatje van mijn omhoog zwoegende broeders.
Even verder staan we oog in oog met een aantal zeer forse Schotse Hooglanders. Hoewel we er op een meter afstand langs moeten rijden, gaat dit zonder problemen.
Via Wijk aan Zee rijden we de sluizen in IJmuiden over. Altijd leuk, vooral als er drukke scheepvaart is. Tijdens een kort oponthoud op de 'Kop van de Haven' maak ik een plaatje van vier Questen voor de boot naar NewCastle. We kunnen er zo in rijden, maar wachten maar even tot eind Juli, waarbij dan ook de samenstelling van de groep voor de helft anders is.
Voor de wind rijdt het heerlijk naar pont Buitenhuis.

Onderweg doen Jan en ik enkele remproeven. Jan heeft de standaard kleine remtrommels onder zijn fiets. Wel heeft ie de standaard hevels op de trommels vervangen door 1,5 cm langere hevels. Dit remt volgens Jan een stuk beter. Maar kan dit de grotere remtrommels doen vergeten? We remmen enkele keren vanaf een snelheid van rond 30 km/u. Steeds sta ik 4 tot 5 meter eerder stil dan Jan. Kees moppert wat als ie plotseling voor zich twee Questen vol in de remmen ziet gaan. Noodzaakt ook hem om flink te remmen. 'Kees je mag nu voor rijden'. De laatste remproef doen we vanaf het viaduct bij de pont. Met een snelheid van 36 km/u en de helling omlaag gaan we gelijk vol in de remmen. Jan staat zeker 7 meter verder stil dan ik. De grotere remtrommels maken dus het verschil.

Na de pont sluiten we het rondje af op De Woude met koffie.
63 km.

Update 22-4-2010 Toegevoegd panorama
Tijdens deze rit heb ik uit het vogelwaarnemingshuisje een 5-tal foto's gemaakt. Daarvan heb ik nu een panorama gemaakt dat bovenaan de fotoserie staat.