Wieldoekpees achter te kort

Vandaag maar een kort ritje, vanmiddag staat het eerste vaartochtje dit jaar met de sloep op het programma.
Kees komt langs en is zeer tevreden over het luxe dashboard dat mijn Quest vanaf gisteren siert.
We rijden naar Purmerend langs het Noord-Hollands kanaal. Het is weer prachtig weer en zelfs een pittige tegenwind weerhoudt Kees er niet van 36 km/u te rijden. Tot onze grote verrassing is de brug over de Jispersluis geopend. We zijn hier nu al vele tientallen malen langs gereden en dit is de eerste keer. Enkele pauzerende fietsers maken van de gelegenheid gebruik om even naar de Quest te komen kijken. De bermen zijn prachtig geel gekleurd door bloeiende boterbloemetjes.
Via Neck komen we op de lange en kaarsrechte Zuiderweg in de Wijdewormer terecht. Zonder veel inspanning, we hebben de wind nu pal achter raffelen we de afstand in no-time af. Kees stelt voor om ons maar weer eens te laten zien op de Zaanse Schans. Dat levert natuurlijk weer de bekende taferelen met fotograferende bezoekers op.
Oostelijk van Wormer slaan we linksaf naar een nieuw schelpenpad dat ons naar de Dorpsstraat in Wormer brengt.
Kees' Quest gooit flinke stofwolken op, het is dan ook gortdroog.

Plotseling hoor ik geritsel aan de achterkant van de fiets. Het linker wieldoekje is losgeraakt uit de klemmetjes en draait om de achteras rond. Fiets op zijn kant en de pees van het wieldoekje weer in de klemmetjes drukken. Dit is de eerste keer dat mij dit gebeurt. Dat het geen unieke gebeurtenis is blijkt uit het feit dat ook Elly Harte dit twee weken geleden ook had. De pees is gewoon wat te kort en zet te weinig spanning op de klemmetjes. De oplossing lijkt simpel. Ik maak een nieuw busje dat een centimeter langer is dan het huidige busje waarmee de beide uiteinden van de pees wat verder uit elkaar komen te staan.
Het busje is nu 4 mm dik met een wanddikte van 0,5 mm. De lengte is nu 4 in plaats van 3 cm. De binnendiameter van het busje is dus 3 mm. De glasvezel pees is 2,85 mm dik dus het past prima. Bij de montage blijkt dat het aluminium busje niet sterk genoeg is. Het buigt precies om op het knikje dat de afstand van de pees t.o.v. elkaar moet realiseren.
Gelukkig heb ik een stuk glasvezel pees liggen dat de lengte van het geheel precies een centimeter langer maakt. Dit is de goede oplossing, het wieldoekje zit nu stevig in zijn klemmetjes.

En hoe is het rubber 'dashboard' bevallen? Meer dan uitstekend. Het vizier valt nu in het geheel niet meer op omdat er totaal niets meer in weerspiegelt. Het geeft een heel rustig beeld om naar te kijken.