zondag 27 april 2008

Mooi rondje Noord-Holland

Beste Wim. A.s zondag om 9 uur vertrek van af de Smaragd 25, voor een pittig rondje, met veel klimmetjes, lange afdalingen en flinke enden rechtdoor. Groeten Kees

Met dit wat cryptische mailtje nodigt Kees van Hattem mij deze week uit voor een 'lekker stukkie' fietsen. Kees is met 20.000 km per jaar een echte kilometervreter, maar ondergetekende heeft dit jaar nog geen grotere afstand afgelegd dan 88 kilometer. Naast Kees zal ook Sebastiaan Talsma, ook met een Mango, van de partij zijn.
Om kwart over acht zwaaien de garagedeuren open en blijkt het nog lekker fris te zijn. De lange fietsbroek en een shirt met lange mouwen maken open rijden heerlijk. Kees is nogal kort van stof als ie mailt, ik begrijp zijn routebeschrijving dan ook niet goed en rij een mooie omweg via Schermerhorn en Oterleek naar Heerhugowaard.
Bij Kees staan een rode en witte Mango in de tuin, maar waar is Kees? Ik loop achterom en wordt verwelkomd door een oude blinde herdershond. Kees, Sebastiaan en Kees' vrouw Marian zitten in het 'hossie' achteraan hun huis.
Na de koffie rijden wij via Alkmaar noord naar Bergen aan Zee. Dan gaat het op en neer over de duinen en schelpenpaden naar het noorden. Kees waarschuwt gang te houden op de schelpenpaden, 'je valt anders stil'. Dat is niet aan dovemansoren gezegd, de gang blijft er lekker in. Sommige afdalingen gaan tot 52 km/u, heerlijk.
Langs de Hondsbossche zeewering rijdt het met 34 km/u, de wind in de rug, met hartslag 97 wel heel ontspannen. De beide mede rijders ontzien me zo prima en de verwachte 180 km zal zo waarschijnlijk zonder malheur kunnen worden afgelegd.
Vlak voor Petten rijdt Kees verkeerd en we krijgen een wel heel steil klimmetje voor de kiezen. Daar zie ik voor het eerst het uitstekende effect van de nieuwe achterbrug. Hoe hard ik ook trap, de Quest blijft horizontaal. Zo komt alle trapenergie in de klim aan de voorstuwing ten goede en gaat niet langer verloren aan inveren en weer uitveren.
In Callantsoog leggen we even aan voor koffie en Apfelstrüdel. Koffie lukt, Apfelstrüdel niet, de keuken is nog dicht. De aantrekkelijke serveerster heeft er dan ook geen probleem mee dat wij een broodje uit onze valiezen opdiepen.
Benoorden Callantsoog is de bloembollenteelt kennelijk een goede business, zo ver het oog reikt staan de tulpen en hyacinthen in bloei.
Niet alleen drie argeloze velomobilisten zijn op pad, ook vele tientallen paardenmenners met soms heel fraaie koetsen komen ons tegemoet. We stoppen steeds en laten de paarden rustig passeren.
Onder Den Helder steken we de duinen door en rijden over de zeedijk letterlijk de kop van Noord-Holland rond. Ik stop even om wat foto's te maken van een troep ganzen die op zee zwemt. Via de veerhaven en de Marinehaven pakken we de route naar Den Oever op. Bij het voor mij vertrouwde Texaco station bij de Kooy, is het tijd om de lange broek en het shirt met lange mouwen te verwisselen voor de korte broek en een luchtiger wielrenshirt.
De balgweg richting Amstelmeer is opnieuw geasfalteerd, een verademing.
In Den Oever staat Kees' vrouw Marian met de camper op ons te wachten. Koffie, soep en vers drinkwater is volop beschikbaar, hartelijk dank Marian! Terwijl we zitten te kletsen zien we over de Afsluitdijk 2 Mango's rijden. Kees maakt een royaal 'koffie' gebaar en even later ontmoeten we Georg Dekkinga en zijn vrouw. Zij zijn op vakantie en vanochtend van de Weerribben vertrokken. Georg trekt een aanhangertje en zijn vrouw heeft, hé wat is dat nou.... een hond achterin. Eigenwijs wringt een Jack Russel zijn snuit tussen de stoel en de kuiprand.
Na een drie kwartier is het luieren voorbij, Georg en zijn vrouw vertrekken naar Egmond aan Zee, wij gaan naar Medemblik. We krijgen de wind, inmiddels aangetrokken tot 4 Bft recht op de kop. De Mango's hebben daar wat meer nadeel van en de snelheid blijft rond de 30 km per uur. Hoewel het aanvankelijk de bedoeling was om Enkhuizen en Hoorn aan te doen, is dit qua tijd niet meer te doen.
De afsnijding zal gaan via de zuidelijke dijk van de Wieringermeer. De wind komt hier bijna dwars in en 34 km/u is een mooie snelheid. Niet echter voor Sebastiaan, hij meldt dat er 'pap in zijn benen' zit en moet even wat gas terugnemen. Hij rijdt dagelijks 13 km heen en weer tussen huis en werk en de afstand van vandaag is eigenlijk een brug te ver. Daarom steken we in Aartswoud even op en giet Sebastiaan twee glazen cola naar binnen.
We rijden een prachtige route door midden Noord-Holland en passeren Heerhugowaard aan de oostzijde. Sebastiaan wil even langs zijn ouders en Kees gaat met hem mee. We wensen elkaar een goede thuisreis en ik ga richting de Schermer. Ik hoef me niet meer in te houden en met 37 km/u rij ik de Schermer in. Voor Schermerhorn is de calorieënpot geheel en al leeg en diep ik mijn tweede banaan uit mijn tas op.
Om half zes wordt ik door Cor de pontbaas weer op ons eiland afgezet.
Een heerlijke fietsdag die vooral leuk is omdat er routes worden gereden die ik niet goed ken. Daarnaast is het rijden in een groepje heel leuk.
178 km, gemiddelde hartslag 98, maximum hartslag 128, 2532 verbruikte Kcal.

3 opmerkingen:

Rob Jansen zei

Wim,

door drukte en werk de laatste tijd veel te weinig het internet afgestruind en de verschillende blogs gelezen. Nu eindelijk weer eens de muis ter hand genomen om wat rond te klikken en binnen de kortste keren zit ik weer te genietn van jouw blog met schitterende verhalen en nog mooiere foto's.

Om de (onbedoelde?) zinspeling van het steile klimmetje bij Petten heb ik hartelijk gelachen: "Hoe hard ik ook trap, de Quest blijft horizontaal"

Wim Schermer zei

Hi Rob,
Ik heb in het zinnetje onbedoeld onzin uitgekraamd. Uiteraard bedoelde ik dat de fiets niet in- en uitveert.
Dit kostte voorheen veel energie, vooral als de klim lang en steil is. De nieuwe achterbrug kreeg ik als eerste en is een flinke verbetering.
Groeten,
Wim Schermer

Anoniem zei

heejj

leuk verhaal om te lezen !!!
hopelijk blijf je zo door gaan :d is ergleuk om te lezen:d

groetjes marcel