Waar heb ik dat geluidje eerder gehoord?

Quest 237 is 5000 km lang geplaagd door een hinderlijk tikkend geluid bij de achterbrug. Zelfs opgedikte strepen op het wegdek resulteerden al in getik. Bij een korte inspectie in Dronten werd de oorzaak niet gevonden. Omdat we met een groepje fietsers waren was er onvoldoende tijd om grondiger naar het geluid te zoeken. Het geluid bleef irriteren en uiteindelijk bleek dat de derailleur kabel tegen het kapje van de derailleur tikte. Een tyrap loste het probleem definitief op.
In de nieuwe Quest lijkt het er sterk op dat het probleem weer present is. Minder pregnant als in de 237, maar toch. Daarom vanmiddag het derailleur kapje verwijderd en met de hand gevoeld hoe de derailleur kabel loopt. Het lijkt er op dat de kabel niet tegen het kapje tikt, maar wel tegen de veerpoot. Met een tyrap bevestig ik de kabel aan de onderkant van de veerpoot.
Een tweede geluidje ontstaat doordat de ketting in de lagere versnellingen soms tegen de achterste wielkast tikt. Met een stukje klittenband is ook dat geluid afdoende gedempt.
Eerder al had ik in de bodem van de tunnel onder de stoel al een paar klittenbandjes geplakt om geluid van de kettingbuis en derailleur kabel te elimineren.
Ik geef toe, geluidjes irriteren me snel en mateloos. Dat was vroeger al zo in onze zeilboot, ik ging gegarandeerd mijn kooi uit om een klapperende val te fixeren. Juist nu deze Quest zo mooi stil is, vallen andere geluidjes natuurlijk extra op.
Tijdens de rit naar Amstelhoek blijkt hoe effectief de maatregelen zijn. Op het middelste blad is de Quest helemaal stil, zelfs als ik door de diepste kuilen of over het slechtste wegdek rij. Op het grote blad is bij het rijden over heel slecht wegdek nog een enkele keer een tikje te horen van ik denk de ketting, maar dat is te verwaarlozen.
Al met al is dit de stilste Quest die ik ooit had.