Rondje Texel

Vandaag rijdt de "Twisker ligfietsclub' zijn eerste lustrum rit naar Texel. Vorig jaar was ik er niet bij door een mogelijk probleem met de achterbrug, nu ben ik wel van de partij. Om kwart voor zeven zie ik Eduard Botter aan de overkant van de Markervaart staan. Hij is om kwart over drie vertrokken uit Wateringen, zeg maar Hoek van Holland. Als mijn dagteller op 0 staat, heeft Eduard er al 110 km op zitten. Samen rijden we naar Heerhugowaard waar een klein smaldeel velomobielen voor Kees van Hattems huis staat. Na de koffie rijden we door het prachtige midden Noord-Holland naar Twisk waar de hele groep zich ten huize van de fam. Leegwater verzamelt.
Ook hier koffie en heerlijke roomsoesjes. Matthijs roept op tot vertrek, de boot in Den Helder wacht niet. Met 13 velomobielen gaan we op weg. Via Middenmeer en de Haukes bereiken we vlot de Waddenzee dijk. Fotograaf John Oud maakt foto's, vrijwel zeker voor het Noord-Hollands Dagblad.
Twee minuten voor elf komen we bij de boot aan. Net op tijd voor de twee minuten later vertrekkende veerboot.
Op de boot maken we kennis met Yvonne, de enige vrouwelijke deelnemer. Zij rijdt op een twee-wielige Baron, maar gezien haar interesse in alles wat Quest heet zie ik haar daar nog wel een keer in rijden.
We rijden het eiland linksom, dat wil zeggen eerst langs de Waddenzee dijk om na de vuurtoren door de duinen van de Noordzeekust weer zuidwaarts te rijden. De wind is de hele weg al in de rug en dat levert heel lui ligfietsen op. Bij 30 km/u met hartslag 85 is toch wel erg met twee vingers in de neus. We houden natuurlijk rekening met Chris, hij is onderweg met de Alleweder van Kees en heeft heel wat minder kilometers in de benen dan de meeste andere deelnemers. 30 km/u met een Alleweder is flink aanpoten.
Kees wil ons graag op de buitenkant van de zeedijk laten rijden, tot .... het hek dicht is. Omkeren en verder nog maar eens proberen. Dat lukt en iedereen geniet van de weidsheid van de Waddenzee. De rode vuurtoren van de Cocksdorp is al van kilometers afstand te zien, met recht een baken.
In het restaurant bij de vuurtoren gaat de voortreffelijke appelgebak er goed in, hartelijk dank Matthijs en Nico. Na nog een tweede kop koffie stelt de groep zich op voor een foto met de vuurtoren op de achtergrond. Ik geef mijn camera aan een aardige meneer, zo sta ik er zelf ook een keer op.
Het wordt warmer en warmer, ondanks de nu voelbare tegenwind. Daarom gaat de lange broek voor het eerst dit jaar uit en komen de witte melkflessen in beeld. Het tempo daalt nu behoorlijk en we hebben alle tijd om de vele fietsers rustig te passeren. Ik wacht in Den Hoorn op een paar achterblijvers. Er komt geen sterveling en een inwoonster wijst me erop dat een aantal collega's door het dorp zijn gereden en al lang uit beeld zijn. Het gas er dus even op en snel ben ik bij de veerhaven.
Er is ijs voor alle 14 fietsers, natuurlijk ook voor Yvonne. Die is echter met de Quest van Kees aan het proefrijden en als ze terugkomt is het ijsje wel heel vloeibaar geworden. Yvonne vindt het heerlijk en zit helemaal onder het ijs. Ik haal maar een emmertje sop en iedereen die dat wil kan de handen afspoelen.
Op de boot zie ik dat het schip 23 km/u vaart, best hard.
Om half vijf staan we weer op het vaste land. Omdat Eduard nog naar Wateringen wil fietsen, gaat hij langs het Noord-Hollands kanaal richting Alkmaar. 'Of ik mee wil' vraagt Eduard, wetend dat ik de weg hier goed ken. Prima, dan kan er ook stevig doorgereden worden. Sebastiaan Talsma, ook een notoire doorrijder, voegt zich bij ons. We nemen afscheid van de groep en tegen de stevige wind in rijden we met 35 tot 38 km/u langs het kanaal. 'Gaat het niet te hard Eduard?' 'Nee hoor Wim, er mag nog wel een tandje bij'. Door Alkmaar bereiken we wederom het Noord-Hollands kanaal, nu aan de oostkant.
Sebastiaan slaat linksaf richting Driehuizen, Eduard en ik gaan door naar De Woude. Dat tandje erbij krijgt Eduard en met 42 km/u bereiken we al om tien voor zes, in één uur een twintig minuten, De Woude.
Eduard wil graag doorrijden en nadat ik hem nog wat uitleg over de route naar pont Buitenhuis heb gegeven, gaat ie de laatste 110 van de totaal 400 km vandaag, volmaken.
Een schitterende fietsdag met schitterend weer is ten einde.
Een uitgebreide fotoserie staat op:
http://picasaweb.google.com/wimschermer/RondjeTexel1042009?feat=directlink
190 km.

PS. De foto's van John Oud zijn inderdaad in het Noord-Hollands gepubliceerd. Onze pontbaas Dirk zal me de krant bezorgen.