Naar Texel voor een staartpuntje

Vanmorgen rij ik naar Kees van Hattem om vervolgens door te rijden naar Sint-Maartensbrug. Over de West-Friese Zeedijk trekt Kees er stevig aan. Niet helemaal ideaal voor mij, het zweet komt uit al mijn poriën en daarmee verdwijnt mijn broodnodige factor 50. Aan de andere kant heeft Kees wel gelijk, in de groep komt het tempo niet al te hoog en lekker doorrijden is soms ook heerlijk. We drinken koffie met koek bij Juffrouw Katje thuis. Ik heb er dan al 45 kilometer op zitten.
Het doel vandaag is De Cocksdorp op Texel. Juffrouw Katje heeft bij Gerrit van der Steeg een staartpunt gevonden voor haar tweewieler.
Het rijden is een feest. De zon schijnt volop, er is niet veel wind en de temperatuur blijft met 22 gr. C. gematigd.
Bij de TESO, Texels Eigen Stoomboot Onderneming, treft ik een overijverige lokettist. Hij wil mijn Quest niet als fiets beschouwen, er zit een wiel teveel aan. Dat hebben we eerder meegemaakt op weg naar Borkum. Ik vertel de TESO man dat een Quest wel heel veel lijkt, maar dat een gemiddeld fietsstuur maar enkele centimeters smaller is. We mogen mee voor 5 euro, het fietstarief, maar de man wil wel foto's maken van de Quest. Dat doet ie grondig, hij gaat zelfs op zijn zij liggen om vast te leggen dat de fiets 3 wielen heeft.....
Op het eiland gaat Kees voorop om maar meteen een omweg te maken. Ik heb morgen een familiedag met 30 gasten en wil niet laat in de avond thuiskomen. Als Kees even later een nieuwe, maar wel heel mooie, omweg weet te vinden, ga ik voorop rijden om langs de kortste weg bij Gerrit te komen.
De groep bestaat uit Juffrouw Katje, de Muis (Yvonne met Asta), Jan de Reus, Jan Geel, Kees van Hattem en uw scribent.
De Muis heeft uit snijplanken van de Aldi een veelkleurige staartpunt annex fietshondenhok geknutseld waarmee hond Asta een riant uitzicht heeft over de omgeving.
Bij Gerrit aangekomen blijken hij en zijn vrouw fervente ligfietsers te zijn. Er staan meerdere modellen, waaronder ook een lage ligger van Meindert Valentijn. Ook heeft Gerrit een twee-wielige stroomlijnfiets. Nadat de staartpunt is gekocht en afgerekend, genieten we in de tuin van lekkere frisdrank en gaat het weer op de pont aan. Ik wil de boot van half 4 halen en we rijden midden door Texel naar de veerhaven.
Onderweg ontlokt de Muis aan hond Asta haar bekende wolvengehuil. Fietsers die op dat moment door ons worden ingehaald schrikken zich lam.
Op het vasteland, wij volgen het Noord-Hollands kanaal, willen de meiden gas geven. Juffrouw Katje en de Muis rijden tegen de 40 km/u en blijven daarmee enkele wielrenners voor. De mannen halen ons weer in bij een stoplicht waar wij netjes voor wachten. Zij rijden door rood licht en krijgen de honende opmerking 'vals spel' van de meiden achter zich aan geroepen.
Jan en Jan slaan gaan als eersten oostwaarts, in Sint-Maartensbrug doen Kees en zijn harem hetzelfde. Ik rij alleen door naar Alkmaar. In Sint-Maartensvlotburg heeft een vrachtwagen het fietspad totaal geblokkeerd. Toeteren helpt niet en ik moet uit de fiets. Op een brug in Alkmaar ontmoet ik Jan Smorenberg, een M5 rijder. We kletsen wat over de Quest, het lijkt hem wel wat.
Om half zes ben ik, mooi op tijd, weer thuis.
165 km.