Verschroeide aarde en Blogger als mosterd na de maaltijd

Kees en ik zullen vandaag een rondje rijden.
Kees krijgt eerst nog, ietwat verlaat, zijn verjaardagscadeau, een gedeelde kettingtandwielashouder. Dit is het laatste prototype. Met nog enkele heel kleine wijzigingen worden er nu 20 stuks van geproduceerd. Deze zijn eind volgende week gereed.
Als we vertrekken regent het licht. Richting Purmerend betekent in de baan van de regen meerijden. Het mag ook een ritje door de duinen worden. Gelukkig al bij het pontje Akersloot is het droog en knapt het weer verder op.
In de duinen blijkt hoe droog de natuur nog is. Bomen hebben allemaal weinig blad en de Schotse Hooglanders hebben weinig te grazen. In de duinen tussen Bergen en Schoorl is het een troosteloze bedoening, een kwart van alle vegetatie is verbrand, soms zo ver als het oog reikt. Overal houden politiemensen en boswachters de boel in de gaten. We worden vanaf een uitkijkpost door een politieman gefotografeerd. De daders van deze brandstichtingen zullen waarschijnlijk minder opvallende vervoermiddelen hebben gebruikt.
Zoals gebruikelijk geeft Kees flink gas. Dat komt mij twee keer op een uitbrekend achterwiel te staan. Het vrij harde loopvlak van de Super Moto is wat minder vergevingsgezind dan de zachtere en wat meer geprofileerde compound van de Geax Tattoo. Bij het klimmen is goed te merken dat ik met meer dan 10 kg minder gewicht onderweg ben. Ik heb het over de fiets, niet over het gewicht van de bestuurder :).
Van Schoorl rijden we naar Schoorldam langs een fraai fietspad waar ik nog niet eerder was geweest. Kees weet de weg en weet en passant nog te melden dat we door de 'loterijgronden' rijden. De grond hier was vroeger zo slecht dat het niet te verkopen was. Bij loterij werd er iemand toestemming gegeven om de grond voor weinig of niets in cultuur te brengen.
Via Koedijk en Alkmaar rijden we naar huis.
66 km, totaal nu 2650 km

Blogger had vijf dagen geleden forse technische problemen. Mijn bericht over de nieuwe uitvoering van het kettingtandwielhoudertje is toen door Blogger verwijderd, net als tienduizenden berichten van andere bloggers. Ze zouden het wel weer terugzetten. Dat gebeurde niet binnen een aantal uren en dus maakte ik het bericht maar opnieuw.
Dat terugzetten gebeurt zojuist, vijf dagen nadat het gepubliceerd is. Mosterd na de maaltijd dus.