Vanmorgen rij ik met de Quest op de Foldycar naar Biddinghuizen om de 200 meter sprint met vliegende start te rijden. Het regent aan één stuk. Daar kan de Quest wel tegen, maar de lycra die ik rond de voetengaten heb geplakt hangt verzopen en half los onder de fiets. Ik moet helaas besluiten om alles er maar af te trekken, da's jammer.De regen is overgegaan in dichte motregen. De sprint is tamelijk vertraagd, voor de dichte fietsen is dit nog te overzien, voor de open liggers is het heel naar. Theo van den Broek maakt een paar foto's, hartelijk dank Theo. Ik had de kap even moeten vastmaken, dan ziet het geheel er heel wat gestroomlijnder uit.
Ruim een uur na de geplande start ga ik voor de eerste poging onderweg. De wind is tegen en het wegdek is heel ruw. De aanloop blijkt maar net een kilometer lang. Ik verzuur al na 500 meter en krijg er werkelijk geen snelheid in. Mijn benen lopen vol en het lukt zelfs niet om de zestig kilometer per uur te halen. De race van gisteren zit nog teveel in de benen.
Ook het niet warm rijden wreekt zich nu.
Terug bij de start voor de tweede poging blijkt letterlijk iedereen dezelfde problemen te hebben. Zelfs Ymte, normaal toch goed voor 68 tot 70 km/u komt niet verder dan 63 km/u. Ook schiet ie uit de pedalen en dan ben je helemaal gezien.
De tweede poging gaat beter, al haal ik lang niet mijn geplande snelheid van 65 tot 67 km/u.
Toch blijk ik het heel goed te hebben gedaan. Mijn snelheid tijdens de tweede proef komt op 60,9 km/u. Hiermee word ik zesde in een veld van 28 fietsers. Ook met deze sprint ben ik dus veel hoger in de rangschikking geëindigd dan ooit tevoren.
In en om het hoofdgebouw van Flevo on Ice is het gezellig druk en spreek ik vele fietsvrienden. Na het eten geef ik met Jan Reus een presentie over hoe je een velomobiel stil, comfortabel en snel kunt maken. De zaal zit vol en het loopt goed. Als laatste onthullen we de derde variatie van de toer/racekap. Het is een gedeelde toerkap met een carbon deksel. De nieuwe kap heeft de voordelen van de racekap, snelheid en waterdichtheid, en toch de mogelijkheid om de onderdelen in de fiets mee te nemen.
Na nog een biertje met Katinka, Jack Dekker, Kees en Jesse van Malssen en Jan Limburg, rij ik moe maar tevreden naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten