Eerste grote ronde Noord-Holland

Gisteren hebben we mijn schoonouders verhuisd naar het bejaardenhuis, een emotionele dag. Daarom blijft de Quest in zijn hok.
Vandaag staat een grote ronde Noord-Holland op het programma. Het is zonnig en er staat al een pittige wind van 4 tot 5 Bft uit het oosten.
Ik zit om 10.20 uur in de Quest nadat ik eerst de banden op ruim 6 bar heb gepompt. Per 2 weken gaat er 0,3 bar druk verloren.
Tot Heiloo neem ik het fietspad, in Heiloo wordt gebouwd waardoor ik moet omrijden. Ik neem voor Heiloo al de rijbaan en voorkom ik dat ik bij een onoverzichtelijke rotonde moet stoppen. In Heiloo komt me een politieauto tegemoet. De politieman achter het stuur gebaart me naar het fietspad te gaan. Dat is geen bevel, dus ik doe het lekker niet. Kijken of ie omkeert en me de les komt lezen. Dat gebeurt niet en ik rij razendsnel door Heiloo. Voor het eerst rij ik langs het schoonouderlijk huis waar de oudjes niet meer wonen.
In Alkmaar rij ik naar de Payglop waar we afgelopen woensdag een nieuw Apple Centre hebben geopend. Het is nog gesloten en ik realiseer me dat de winkels pas om 12.00 uur open gaan. Dwars door de oude binnenstad kom ik op de Kanaalkade uit en sla linksaf richting Bergen - Den Helder. Schreef ik vorige week dat het fietspad slechter is geworden, nu realiseer ik me dat het zicht op een kilometers lang zandlichaam eigenlijk nog beroerder is.
De wind is best krachtig en komt iets voorlijk in, eigenlijk voornamelijk door de snelheid van 35 tot 38 km per uur. In het gebied van De Zijpe zijn de narcissen van vorige week uitgebloeid. Er zijn nog genoeg bloeiende bollen te zien, prachtig!. Dat het nog mooier kan zal later blijken als ik bij Schermerhorn de overtreffende trap van bloemenpracht op de foto zet.
Tijdens de korte stop bij de Kooi eet en drink ik wat. Als drinken heb ik de laatste tijd Ice-tea mee, een heerlijke frisdrank. Dit neem ik mee in de bidon die op de rechterwielkast zit. Uiteraard blijft de 2-liter Camelbag met water de belangrijkste bron voor de vochthuishouding.
De hele route naar Den Oever is pal tegen wind. Ik rij continu 32 tot 33 km/u, hartslag rond de 120. Eigenlijk ongelofelijk dat dat kan. Bij windkracht 4 tot 5 tegen rij ik daar met 33 km/u met het grootste gemak tegenin. Dit resulteert in een windkracht tegen van Bft 9. Het windgeruis is dan ook niet van de lucht. Er toeteren diverse auto's en er wordt heel wat afgezwaaid.
In Den Oever ga ik voor het eerst weer eens op de haven buurten. De bank staat er weer en het is daar goed toeven. Het lange stuk naar Medemblik hou ik rond de 37 km/u aan. Ik zet de iPod op shuffle en het leven is uitstekend zo.
In Medemblik overdenk ik tijdens de espresso of ik weer rechtstreeks naar Alkmaar zal rijden, of toch de grote route zal afmaken. Ik voel me uitstekend en ik ga voor de lange route. Ted de Lange komt weer even langsrijden met een Burley, een kruising tussen een ligfiets en een gewone fiets.
Twee vlotte wielrenners rijden voor me uit en dat is natuurlijk leuk. Zij rijden niet op de dijk, het waait ze zeker veel te hard. Tot Andijk blijf ik ook achter de dijk rijden. Ik rij de mannen voorbij en even later waait mijn pet af. Ik stop en ga de pet ophalen. De wielrenners rijden me weer voorbij. Dit zal zo blijven tot halverwege de afstand Enkhuizen en Hoorn. Ik stop steeds om wat te eten en te fotograferen. Dan ga ik weer op weg om ze in te halen.
Bij Andijk ga ik toch de dijk op, soms gehinderd door medefietsers, maar met in ieder geval een schitterend zicht op het IJsselmeer. Voor Enkhuizen stop ik even bij de Aalscholverkolonie en maak een paar foto's. Nu de wind aanlandig is, is de stank die de beesten produceren nauwelijks te verdragen.
Ik verheug me op de rit op de dijk van Enkhuizen naar Hoorn, de wind in de rug en voldoende ruimte om de snelheid flink op te voeren. De eerste kilometers lukt dit niet erg, er zijn veel geparkeerde auto's van kitesurfers. Tegemoet komend verkeer houdt totaal geen rekening met een Quest die gemiddeld 43 km/u rijdt. Ik moet dan ook regelmatig flink in de remmen. Hoort er allemaal bij, met dit mooie weer trekt het IJsselmeer veel mensen aan. Vlak voor Hoorn wordt het nog wel hachelijk als een grote kampeerauto een stel fietsers inhaalt en letterlijk geen millimeter ruimte voor mij laat.
Ik wil graag nog even naar de nieuwe winkel in Alkmaar en wil ik daar voor vijf uur zijn, dan moet de snelheid op het traject van Hoorn naar Alkmaar in ieder geval continue boven de 45 km/u blijven. Dat lukt prima en steeds rij ik 46 tot 47 km/u met hartslag rond de 145. Veel automobilisten op de Provinciale weg houden iets in en roepen vanuit het open raam dat ik wel 50 km/u rij. Dat is niet zo, hun snelheidsmeter geeft meer aan dan mijn snelheidsmeter.
In Schermerhorn maak ik een paar leuke foto's van prachtige tulpenvelden. Ik eet mijn laatste banaan en rij even later Alkmaar binnen om juist op tijd bij de nieuwe winkel aan te komen.
Het laatste stuk naar huis heb ik niet veel energie meer over. Thuisgekomen heb ik geen trek ik het avondeten. Heb ik teveel van mezelf gevergd? Het lijkt er wel een beetje op. Pas om 20.30 uur heb ik trek in mijn warme hap en een kop koffie.
Al met al een prachtige fietsdag.
172 km