De ruwe rit in de ochtend door het skigebied wordt afgewisseld met rijden over prachtige asfaltwegen. Er moet ook nu meer geklommen worden dan vorig jaar, maar het is goed te doen. Op enkele plaatsen zijn spoorrails verwijderd en vervangen door mooi asfalt. Er hoeft maar heel weinig te worden geklommen, treinen klimmen ook niet zo makkelijk.
Onderweg wordt gestopt bij een supermarkt om inkopen te doen en lekker te lunchen. Dat levert altijd veel bekijks op.
Het venijn zit toch weer in de staart. De finale is namelijk een rit door het bos naar het Forsthaus in Giessen. Is dit normaal al een moeilijk traject, nu blijkt er nagenoeg geen weg meer te zijn. Het gravel wegdek is opgenomen door graafmachines en ook nu gaat het weer hotsebotsend op een mountainbike-achtige manier. Het laatste steile stuk naar het Forsthaus is nog maar een toetje.
De ontvangst is allerhartelijkst. Vele bekende gezichten zijn al aanwezig en een eerste biertje lijkt wel een druppel op een gloeiende plaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten