Wetzlar 2008 donderdag deel 1

Komend weekend zal, als alles meezit, de traditionele tocht naar Giessen/Wetzlar worden gereden. Zo'n 23 fietsers, een zevental minder dan vorig jaar, verzamelen zich in Winterswijk Kotten op de camping Appelweide. Ik ben zelf niet helemaal zeker of de tocht dit keer voor mij te doen is. Ik heb dit jaar wat te weinig kilometers in de benen om vol vertrouwen aan de tocht te beginnen. 200 km op een dag fietsen is geen probleem, maar zo'n zelfde afstand met vrijwel continue klimmen en dalen is van een heel ander kaliber. Zouden enkele fietsers die vorig jaar wel van de partij waren en toen flink moesten afzien daarom nu verstek laten gaan?
Ik laad woensdag na het avondeten de Quest op de Foldycar en rij rustig naar Winterswijk. Rustig omdat auto met aanhanger niet harder mogen dan 80 km/u.
In Winterswijk is de ontvangst hartelijk, veel bekende gezichten en helaas wat afzeggingen door griep en andere vast wel plausibele redenen. Hoewel ....... Harry, je prestaties tijdens de ook dit weekend gehouden wedstrijden in Groningen, zijn wel opvallend goed :).
De traditionele fles port is in no-time verorberd. Peter de Rond houdt zich dit keer heel netjes, maar er zijn nu zoveel liefhebbers bijgekomen dat een tweede glas er niet meer inzit. Heren, volgend jaar neem ik er wel twee mee.
In de 'huiskamer' is het zo warm dat ik denk daar niet goed te kunnen slapen. Ik sleur mijn grote luchtbed naar de schuur en bij de open deur breng ik de nacht door. Het is nogal fris, soms iets te fris met een laagste temperatuur net boven het vriespunt. Vanaf 04.00 uur kraaien de haantjes dat het een lieve lust is. Om 7.00 uur ben ik eruit en verwarmen een half uur later de eerste zonnestralen mijn wat stramme karkas.
Wij krijgen een papier uitgereikt met wat aanwijzingen hoe in de groep te rijden. Dat het misschien toch beter is deze uitleg, zeker voor de rijders die de eerste keer meerijden, mondeling te doen, zal later duidelijk worden. Mark Burgers van ACE ligfietsen uit Winterswijk is de voorrijder van de tweede groep.
Wij rijden langs een kanaal waarvan het wegdek, ruw gravel, steeds slechter wordt. Imposant zijn de grote hefsluizen, enorme bouwwerken die al dateren van voor de tweede wereldoorlog.
Theo van Goor krijgt even later een lekke band. Met vereende krachten wordt het brandweerkarretje van Theo weer uitruk gereed gemaakt.
Om 13.00 uur rijden wij het terrein van Hase, een ligfietsfabrikant, op. Het lijkt er rustiger dan vorig jaar, vrij veel mensen zijn bezig met het verzendklaar maken van een enorme mailing. Ik heb de fabriek de vorige keer al uitgebreid bekeken en schuif nu direct aan voor de koffie en de zelf meegebrachte broodjes.