zaterdag 5 juni 2010

Cycle Vision 1-uurs race, 49,7 km/u

Vandaag is de eerste wedstrijddag van Cycle Vision 2010. Ik heb me ingeschreven voor de 1-uurs race. De andere races vandaag zijn in het velodrome en dat is me te link. Morgen is de 6-uurs race, een brug te ver, al lijkt het met mijn Quest zoals die er nu bij staat wel goed te doen.
Vanmorgen rij ik met de Quest op de Foldycar naar Sloten. 'k had ook kunnen fietsen, maar veel fietsers hebben gevraagd of ik Lexan voor ze mee wil nemen naar CV. In Sloten blijkt de baan opnieuw geasfalteerd. Betekent dat de lichtlopende GoCycle banden, deels bedoeld voor een goede wegligging op de voorheen ruwe baan, nu minder voordelig zullen zijn. Durano's zullen het nu zeker zo goed doen. Een tweetal eerste rondjes bewijzen dat het wel heel mooi licht rijdt. Alle gaten zijn mooi geëgaliseerd en het is een feest om hier te rijden.
Om kwart over negen komt de Muis (Yvonne) - te laat - op de wedstrijdbaan. Snel wordt alles uit de Quest gesmeten en moeten op het laatste moment de tie-wraps nog worden afgeknipt.
Om half tien is mijn starttijd. Met de racekap erop maak ik gang en zoef al snel met 53 km/u op de rechte stukken over het asfalt. Die snelheid betekent wel continue grote aantallen deelnemers inhalen. Gemiddeld verloopt dat goed, al moet ik meerdere malen in de remmen om veilig een bocht door te komen. Ik probeer een ideale lijn te rijden, dat wil zeggen voor de bocht naar de buitenkant van de baan, dan de bocht aansnijden en met een ruime boog de buitenbocht weer opzoeken. Meestal lukt dit, vaak rijden daar al andere deelnemers en moet ik improviseren.
De racekap is qua temperatuur nog doenlijk, al zet ik enkele malen het vizier op een kier. Dat kost direct snelheid dus dat beperk ik tot een minimum. Ik haal enkele erkend snelle rijders in en dat geeft de burger moed. De tijd vliegt voorbij en als ik voor de laatste keer over de lijn kom heb ik maar een twintigtal seconden teveel gereden.
De afgelegde afstand is 49,7 km. Hiermee word ik 16de in een veld van 102 deelnemers. Daar ben ik wel blij mee. Dat het nog veel sneller kan bewijzen Daniel Fenn met zijn Evo-R. Hij brengt het tot 61 km/u. Ook Ymte Sybrandy doet het met zijn carbon Quest met 58 km/u heel goed.
De Muis is met haar ruim 42,6 km/u niet tevreden, zeker niet omdat ze zich realiseert dat Eva Navratilova 44,6 km/u heeft gereden en Swannette Tempelman zelfs 47,1 km/u.

Totaal doorweekt, ik heb alleen een sportonderbroek aan, ga ik op zoek naar mijn autosleutels om een handdoek en kleding te pakken. Ik meen de sleutel aan Herman Blanken gegeven te hebben. Niet dus. Na een uurtje zoeken naar Herman vind ik de sleutels op de bodem van de Quest.

In en om het Velodrome is het gezellig druk. Hoewel het elk jaar een opgave is om voldoende vrijwilligers te krijgen, lijkt dit weer prima gelukt. Alles loopt op rolletjes, een bewijs dat de organisatie wederom goed werk heeft geleverd. Buiten is een snack wagen met koele drank, heerlijk. Voor de liefhebbers is er een trapwagen die muziek ten gehore brengt.

Ik heb voor vijftien fietsers een rol Lexan meegenomen. Ventisit is zo vriendelijk de uitgifte te doen, nogmaals hartelijk dank. Het is leuk om te zien hoe verschillende fietsers allerlei vormen van vizieren hebben gemaakt. Op de foto de fiets van Theo van Soest die een strip Lexan tussen de spiegels heeft gemaakt waarop een vizier is vastgemaakt met klittenband.

Na vele prettige gesprekken met even zoveel medefietsers rij ik voldaan weer naar huis.

6 opmerkingen:

simply red zei

Hoi Wim,

Gefeliciteerd met een hele mooie snelle tijd. Heel even heb ik nog geprobeerd aan te haken, maar dat ging me echt een paar km te snel.

Groet,

Paul Dijs
p.s.: hoe krijg je er volgend jaar nou nog 0,3 bij ;-)

Wim Schermer zei

Hi Paul,
Dank je wel. Die 0,3 km/u moet volgend jaar wel lukken :). Misschien met de nieuwe Schwalbe banden?
Groeten,
Wim

Anoniem zei

Een beetje jammer Wim,

Heb ik zo hard moeten zweten in mijn quest om 47 te fietsen, doe jij dat af met 42 + 2. Of moest je zelf nog bij komen van je fantastische 49 km, dat je rekenen vermogen nog niet op orde was.

Groetjes Swannette

Wim Schermer zei

Hi Swannette,
Niet een beetje jammer, maar een grof schandaal :).
Ik heb me wel verbaasd over jouw mooie prestatie en vervolgens vergeet ik het totaal en let alleen nog maar op de Muis en Eva.
En toegegeven, mijn denkwereld was dit weekend wat klein. Ik heb een uur lopen zoeken naar iemand waarvan ik dacht dat ik hem mijn autosleutel had gegeven. Tot ik de sleutel op de bodem van mijn Quest vond.
Ik zal het rechtzetten op mijn blog.
Sorry voor deze blamage.
Groeten,
Wim

kegge13 zei

Hi Wim,

Je hebt die foto van EuroQuest op een pikant moment gemaakt: het zitje is kaal! Ik was net op dat moment binnen om een Ventisit-matje te scoren in de goede maat. Op de terugreis bleek de windruis weer fors te zijn. Ik weet da aan de schuimkap. Maar ook zonder schuimkap was het Schermerpje waardeloos geworden. Blijkbaar waren die 3 cm extra zithoogte kritisch. Samen met Marcel Vriezekolk even het zitje aan de voor- en achterzijde één stapje verlaagd. Dat leverde direct het gewenste resultaat op.
Theo

Wim Schermer zei

Hi Theo,
Het leuke is dat zelf je comfort kunt vergroten met zo'n scherm. Hoeveel wind je om je oren krijgt heb je nu goeddeels in de hand. Ook de kosten blijven in de hand :).
Groeten,
Wim