Ronde IJsselmeer verloopt anders

Vanmorgen sta ik om half acht voor de pont te wachten. Er staat een grote ronde IJsselmeer op het programma, samen met Paula en Arie Kastelein, Jan Geel, René van den Berg, Mathijs Leegwater, Kees van Hattem en mijzelve. Marian en dochter Wanda zullen ons met de camper volgen.
Het weer is prima, 17 gr. C. en de zon zal er al ras bij komen. De westelijke wind is nu Bft 4 maar zal in het noordelijk kustgebied in de loop van de middag toenemen tot 5 à 6 Bft uit het noordwesten.
Paula heeft op het internet een route gevonden die zij deels heeft aangepast. Via Purmerend bereiken wij snel de Schellingwouder bruggen. Daar zegt de track dat wij de Quest op de nek moeten nemen en de trappen omhoog naar het brugdek moeten lopen. Gelukkig ken ik daar de weg en bereiken we vlot de voet van de brug.
Dan ontspint zich het gebruikelijke hilarische tafereel tussen Kees en Marian van Hattem om een rendez-vous te arrangeren. Kees is geen navigatie expert en Marian staat vlak bij Durgerdam, aan een weg waar wij helemaal niet langs komen. Het loopt zo hoog op dat Kees een verblijf in de echtelijke sponde wel op zijn buik kan schrijven. Gelukkig weten we dat de soep niet zo heet wordt gegeten als ie wordt opgediend :).
We vervolgen onze weg door het Gooi. De route blijkt behoorlijk toeristisch en voert ons over schelpenpaden en andere onverharde paden, prachtig om te rijden, maar snel is het niet. Op een gegeven moment lopen we vast op een enorme bouwplaats en moet er flink omgereden worden. Hoewel we op het 'oude land' zouden blijven, rijden we nu de Stichtse Brug op en belanden midden in een Tri-athlon wedstrijd. Na enig wachten mogen we op de race baan meerijden en zien veel dikke kuiten aan ons voorbij trekken.
Harderwijk is het volgende rendez-vous en uiteraard zijn daar weer de bekende schermutselingen tussen Kees en Marian. Er is brood, drinken en snacks. Het is al twee uur als wij weer vertrekken. De hele ronde rijden, die gaat langs Kampen en Sneek, is een brug te ver geworden. Ik reken snel uit dat het voor mij rond middernacht zal worden als ik de 360 km zou completeren. Na overleg blijk ik er niet als enige zo over te denken. Wij bekorten de route en gaan via Lelystad en Enkhuizen huiswaarts. In Lelystad is de bebording als vanouds een complete ramp. Een heel stuk gaat het goed en dan ontbreekt op een haakse splitsing van twee wegen een verwijzing. Dan ben je in Lelystad goed zuur, je komt er niet meer uit. Na een kilometer fout te zijn gereden vraag ik aan twee jochies de weg. Ze gaan me op hun waveboards voor door een steegje en zie daar, de bekende afslag naar Dronten is bereikt.
Het is een goede beslissing om af te snijden, op de dijk naar Enkhuizen moet Paula er vol aan trekken om 26 km/u tegen de harde wind te rijden. Boven het Noord-Hollandse vasteland hangt een wat dreigende rolwolk. Het blijft evenwel droog al doet de harde wind de Quest soms flink bewegen.
In Enkhuizen haken Jan en Matthijs af en gaan noordwaarts, in Schardam gaan Paula en Arie naar Oosthuizen.
Na 232 fijne kilometers ben ik - op tijd voor een verjaardag - weer thuis.
Voor een volgende lange route rond het IJsselmeer mogelijk beter de planner van de Fietsersbond gebruiken. Vroeg vertrekken, zeg 05.00 uur, maakt het wel mogelijk om zo'n lange tocht op één dag te rijden.
Totaal 3300 km (in 2,5 maand)