Innotec en eerste O-ring van Polycord

Kees en De Muis, met hond Astra in de staartpunt van de open ligger, komen langs. Na de koffie even op en neer naar Hoorn om een bus Innotec dry lube te halen bij Stefan van den Berg. De eerste rit ook met de pedaalas verlengers. Direct merk ik dat de 2 cm verbreding teveel is. Ik raak, met alleen de rechterschoen, de bovenkant en flens van de Quest. Daar moet nog wat op gevonden worden.
In Hoorn nemen we de dijkweg langs het IJsselmeer. Ik denk zo op het industrieterrein te komen. Dat lukt, al rijden we zo nu en dan door een grote zandbak. De 60 mm brede Schwalbe Super Moto is daar wel in zijn element.
Jan Reus, hij werkt bij Stefan van den Berg, maakte me attent op de Innotec dry lube. Deze PTFE smering is direct na het opbrengen droog en vormt zo een vrijwel weerstandloze film. Kost dit spul in kleine verpakking van McLube van 170 cc al € 17,-, deze spuitbus bevat 500 gram en kost € 21,95.
De Muis moet naar huis en vertrekt. Kees en ik rijden huiswaarts. In Scharwoude scharrelt een volwassen mol de weg over. Ik kan het dier overrijden, maar stop toch maar even. De mol kruipt onder mijn fiets en komt er niet meer onder vandaan. Ik rij een halve meter door en zie de mol weer richting trottoirband rennen. Hier mag ie in leven blijven, thuis vang ik ze met regelmaat en komen ze er niet zo goed van af.

Vanmorgen experimenteer ik wat met de Polycord. De bedoeling is om een O-ring te maken met een buitendiameter van 50 mm.
Het polycord moet simpelweg aan elkaar worden gesmolten. Dat kan met een vlammetje van bijv. een aansteker. Dat gaat evenwel niet makkelijk, de Polycord vliegt snel in brand en de uiteinden worden zwart. Op de site van de fabrikant worden een soort elektrische verwarmingsapparaten aangeboden, meestal in combinatie met een tang die de uiteinden na verhitting precies tegen elkaar aandrukt. Ik gebruik een soldeerbout en hou de twee einden tegen de schacht van de bout. Nu smelt de Polycord redelijk gecontroleerd zonder in brand te vliegen. Wel ontstaat ook nu een flinke hoeveelheid rook. Een waarschuwing is hier op zijn plaats, de rook is uiterst giftig en mag onder geen voorwaarde worden ingeademd.
Nadat de uiteinden zijn gesmolten worden deze tegen elkaar aangedrukt. Na een minuut is alles gestold en voldoende sterk. Na een kwartier kan de las worden getest. De las moet sterk omgevouwen kunnen worden zonder te breken. Is dit OK, dan kan de las worden afgewerkt. De verdikking die ontstaat kan met een vijl of slijpschijf worden verwijderd. Een schuurpapiertje maakt het helemaal af.
De volgende vraag is hoe de ring over de flens van de kettingrol te krijgen. Dat lukt in ieder geval niet met de hand, het materiaal is uiterst taai. Ik span de kettingrol, nadat ik de ring eerst deels over de flens heb getrokken, op in de bankschroef. Met een gesloten punttang wrik ik het andere deel van de O-ring over de flens. De O-ring blijft heel en zit muurvast om de kettingrol.

Vanavond controleer ik mijn Viton O-ring. Ook deze ring is al uitgezet en zal eerdaags wel sneuvelen. Al met al een 400 km mee gereden. Conclusie is dat rubber O-ringen, of zij nu van Dupont of een ander merk zijn, de combinatie van olie en mishandeling door de ketting, niet overleven.
De Polycord O-ring gaat er nu bij km-stand 3980 in. Ervaringen volgen later.