zaterdag 18 september 2010

Van Dam tot Dam en eerste schade

Vanmorgen fiets ik naar Heerhugowaard, de startplaats van de Van Dam tot Dam rit. De route gaat langs een aantal plaatsen waar het woord 'Dam' in voorkomt. Kees van Hattem, Rob Kaag en Jan Geel zitten al in de Quest te wachten. Het is met 11 graden C. ronduit koud en het begint wat te miezeren. Majoor Kees vertrekt al voor 10.00 uur, maar de rest wil nog even wachten of er zich mogelijk nog een deelnemer meldt.
We vertrekken in oostelijke richting naar Obdam. In Schardam voegt Jan Reus met de Alleweder zich bij de groep. Langs de IJsselmeerdijk gaat het zuidwaarts naar Edam en Volendam. Plotseling duiken er twee zwarte schapen voor ons op. Ik rij de beide beesten klem, maar ze schuiven de Quest gewoon terzijde en gaan er weer vandoor. Ze sjouwen achter Kees aan en hij probeert de rappe beesten te pakken te krijgen. Ze lopen zeker 25 km/u dus die exercitie is kansloos. We laten de beesten maar gaan.
Het regent al even en dat maakt het in combinatie met de pittige wind en lage temperatuur niet echt lekker.
We leggen aan bij een restaurant langs de dijk en laten ons de koffie met appelgebak, nogmaals hartelijk dank Jan G. voor de traktatie, goed smaken.
De schuimkap gaat erop en dat blijft de eerste uren zo. Via Edam en Volendam rijden we naar Monnickendam en onder aan de dijk naar Durgerdam. We krijgen een enthousiast applaus van enkele tientallen skeelers die ons netjes doorlaten en zo een erehaag vormen. Via Waterland komen we bij de splinternieuwe pont in Ilpendam. Kees financiert de overtocht en we rijden door het mooie Twiske. Daar moeten we stoppen voor een ruiter direct nadat ik langs een rood-wit geblokte paal ben gereden. Als ik stil sta krijgt de Quest een flinke tik van achter. Jan Reus is met de Alleweder achter tegen mijn fiets aangereden. Jan heeft geen schade, ik helaas wel. De gelcoat is over 12 centimeter weg en onder de reflecterende sticker achterop lopen de breuken door. De zon komt vaker in beeld en de schuimkap kan onderdeks.
We vervolgen onze weg naar de Zaanse Schans in Zaandam. Daar zijn we natuurlijk weer veel interessanter dan alle molens bij elkaar. Er staat een grote groep Aziaten op de dijk. Ze draaien zich als één man om en ze rennen op ons af. Tientallen meisjes schurken tegen de Questen aan en worden door vrienden en vriendinnen op de foto gezet.
Een Japanner vraagt of ie ons mag fotograferen. 'Natuurlijk', maar maak dan van ons ook een foto. Dat doet ie goed en de foto staat hiernaast.
Op het fietspad naast de Markervaart rijden tientallen Solexen. De dames en heren zijn een dagje op de huur Solex onderweg. Sommige schrikken zich rot als wij al toeterend langs de pruttelende oudjes rijden.
In De Woude drinken we koffie en praten we onder meer over aero-dynamica. Het afplakken van de voetengaten met 1 mm neopreen met een variabele spleet in het midden lijkt een heel goede snelheidsverbeteraar.
120 km
Totaal nu 8000 km.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Wim, deze week ben ik ook een groep solexrijders tegengekomen. Dat was oppassen want als ze er net op zitten kijken ze geen meter voor zich uit! Als ex-solexist (naar Rome en terug) heb ik overigens wel sympathie voor deze vriendelijke machientjes.
Over de neopreenstrips ben ik nieuwsgierig: hoe heb je ze bevestigd? Ik denk dat het een fijne accessoirekan zijn tegen de winterse kou.
--
groet van Theo.

Wim Schermer zei

Hi Theo,
Gewoon met ducktape vastplakken. Afhankelijk van de temperatuur kun je de breedte van de spleet variëren.
Groeten,
Wim