vrijdag 26 november 2010

Testen met SRM in Quest

Het is inmiddels duidelijk dat de Quest, en in iets mindere mate de Strada, met eenvoudige ingrepen sneller is te maken. Wat de verschillende ingrepen nu werkelijk bijdragen aan de snelheid is niet duidelijk. De racekap, het afplakken van de wielen, het dichtmaken van de voetengaten, de montage van wielkappen en stroomlijning van de achterzijde van de Quest, alles draagt bij aan een snellere Quest. Met Jan van Steeg zou ik een serie proeven gaan doen in een wielerstadion. We zouden dit doen op basis van hartslagmeting. Met wisselende configuratie van de fietsen zouden we met een vaste hartslag de snelheid vastleggen. Hartslagmetingen zijn evenwel niet erg nauwkeurig omdat het vermogen van een fietser door de dag met eenzelfde hartslag kan variëren.
Hans van Vugt van Elan, Nederlands importeur van SRM systemen, biedt mij afgelopen weekend in Apeldoorn aan mijn Quest te voorzien van het modernste SRM systeem met geheel draadloze gegevensoverdracht.
Een SRM systeem bestaat uit een aangepast crankstel met speciale vermogensopnemers die het geleverde vermogen in Watts binnen enkele procenten nauwkeurig kan meten. Deze informatie wordt tegelijkertijd met snelheid, afstand, kadans, hartslag, calorieverbruik, temperatuur en hoogte draadloos doorgegeven aan een display op het stuur en tegelijkertijd opgeslagen.
Op deze manier kan bijzonder nauwkeurig het effect van de verschillende aero-dynamische maatregelen worden vastgelegd. Recentelijk is er SRM software voor de Apple Macintosh ontwikkeld zodat de gegevens op mijn eigen computer kunnen worden geanalyseerd.
De Quest wordt in Nijmegen bij Elan voorzien van de SRM uitrusting. Deze winter moeten de proefnemingen plaatsvinden. Uiteraard wordt op deze blog verslag gedaan van de ontwikkelingen en de resultaten gepubliceerd.

De uitdraai van een SRM is van de wereldkampioenschappen Ironman 2010 in Hawai van de Oostenrijker Michi Weiss. Ik ben straks bij een zo stabiel mogelijk vermogen geïnteresseerd in de snelheden bij steeds wisselende configuraties, van standaard Quest tot zo volledig mogelijk gestroomlijnde fiets.

7 opmerkingen:

Jan Reus zei

Hoi Wim,

Dat is erg mooi, Top van van Elan dat je het mag gebruiken.

Groet Jan.

Mick zei

Hoi Wim,

Grappig maar in feite proberen we middel de techniek beide hetzelfde te ontdekken. Namelijk "ben ik effektief bezig?".
Wat mij betreft is die vraag eigenlijk belangrijker dan de vraag hoe snel ik precies ga: Als je er maar 't beste uitsleept!
Succes met de SRM-metingen!
mvg Mick

Wim Schermer zei

Hi Mick,
Het gaat er tijdens een wedstrijd om zo hard mogelijk te fietsen. De aero-dynamische voorzieningen werken dan prima.
Wat me nog veel beter bevalt is dat tijdens toeren de snelheid ook makkelijk heel hoog komt en blijft.
Groeten,
Wim

Ligbird zei

Dag Wim,

In 2002 hebben we de srm-meter o.a. ook in de Quest gehad en daar zijn de bekende snelheid-vermogen grafieken op gebaseerd b.v. bij 250 watt leverde dat voor de Quest circa 49km/h op en met racekap 4% meer snelheid.
Belangrijk zijn de gecontroleerde meetomstandigheden (meten met bijna geen wind), vlakke weg, heen en terug . Op een overdekte wielerbaan met schuin rijvlak kun je eigenlijk geen goede metingen met een driewieler uitvoeren vanwege de verstorende werking van de niet representatieve verhoogde rolweerstand.
Het werd eigenlijk best wel een keer weer tijd dat iemand met de SRM weer meetingen gaat doen in ligfietsland.
Mocht je nog advies nodig hebben dan hoor ik het wel. Succes.

Groet,
Bert H.

Wim Schermer zei

Hi Bert,
Een wielerbaan, ik denk aan Alkmaar, biedt wel gecontroleerde omstandigheden. Geen wind, gelijkmatige temperatuur. Wel is de helling een discussie.
Misschien toch maar eens kijken naar een lange vlakke weg.
Ik hou je graag aan je toezegging als ik vragen heb.
Groeten,
Wim

Willem zei

Hoi, het probleem met een kom baan herinnert mij aan de test dat ik testrijder was bij Audi, halverwege de jaren 80. Ik heb toen heel wat klometers in kombanen gereden. Voor ieder snelheidsverschil van ong 5 km moest een andere lijn gereden worden. Om met de 'baanweerstand' om te gaan werd altijd uitgegaan van een 0-meting op een rollerbank. Zo iets zou je met je quest ook kunnen doen op een tacx of zo. Als je voor een aantal snelheden je vermogen vaststelt en je een paar rondjes in de baan rijdt, dan heb je mi. een goed beeld van de baanweerstand en waar die bij bepaalde snelheden het laagst is.
gr..willemlevi..die geen ingenieur is....

Wim Schermer zei

Hi Willem,
Een probleem met een wielerbaan is dat er tijdens één ronde twee rechte stukken en twee bochten zijn. De rolweerstand in de bochten is een stuk groter. Daarom worden er op wielerbanen door de Quest geen echt hoge snelheden bereikt.
Er is tussen Uitgeest en Castricum een prachtig vlak fietspad. Heen en weer en met weinig wind zou de beste metingen opleveren.
Groeten,
Wim