zaterdag 22 september 2012

Uitwijken, van de dijk af, het kanaal in

Vanavond rij ik een trainingsrondje. De temperatuur is 14 gr. C. en de zon staat al laag boven de horizon. Normaal geen probleem maar vanavond wel. De rit gaat nu linksom, eerst langs het Noord-Hollands kanaal, dan langs de opnieuw geasfalteerde Noordervaart.
Vervolgens via de drie Schermer molens richting Driehuizen. De bocht bij Driehuizen is niet erg overzichtelijk. Nu rij ik daar rechtsaf en kijk recht in de zon. Op het moment dat ik bocht uitkom zie ik recht voor me een bestelauto met een grote gele aanhangwagen aankomen.Veel ruimte heb ik rechts niet, de bestuurder van de combinatie rijdt midden op de dijk. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat mijn snelheid te hoog is om nog veilig naar rechts te sturen. De kans dat ik zal omslaan en alsnog wordt aangereden is groot.
Ook remmen is geen optie, de bestelauto met grote aanhanger zal waarschijnlijk niet op tijd stil staan. In een flits besluit ik naar links te sturen en van de dijk af de vaart in te rijden. Even vlieg ik door de lucht en landt dan heel zacht in een dicht bed van rietstengels. De Quest kantelt langzaam op zijn linkerzij, schuift een paar meter door en komt tot stilstand. Ik wurm me uit de op zijn kant liggende Quest en hoewel het heel zompig is, krijg ik zelfs geen natte voeten.
De flink geschrokken chauffeur staat inmiddels bovenaan de dijk te kijken en vraagt hoe het gaat. 'Prima' zeg ik. We trekken de Quest een eindje uit de rietkraag. Dan realiseer ik me dat het wel een fotootje waard is. Ik besluit de Quest niet helemaal terug te duwen, ik heb nog geen idee van de schade.
Na de foto's trek ik de fiets aan het tiloog uit de prut en samen met de chauffeur zetten we de Quest weer bovenop de dijk. De chauffeur zegt:'U lijkt helemaal niet geschrokken'. En inderdaad, het valt mee. Ik rij verder en merk na een paar kilometer dat mijn GPS niet meer in zijn houder op het stuur zit. Terug op de plek des onheils licht het verlichte schermpje helder op tussen het riet en hoef ik niet lang te zoeken.
Thuis was ik de fraaie Quest schoon en kan geen krasje ontdekken. Wel is de houder van de Cateye verbogen. Het aluminium stripje is zo weer recht. Blijft de vraag waarom ik de combinatie zo laat heb gezien. Mogelijk komt dit door de felgele kap van de hoge aanhanger. Het is goed afgelopen. Blijft alleen een deuk in mijn ego.

19 opmerkingen:

Gerrit zei

Wow Wim , wat een mazzel dat dit goed afgelopen is .
toch wel een veilige fiets zo een velomobiel.
Je zal nu wel trillen denk ?

George Q496 zei

Wim,
Ben blij dat je er heelhuids bent vanafgekomen
george

Wim Schermer zei

Hi Gerrit,
Het klinkt misschien gek, maar ik ben er nauwelijks van geschrokken. Gewoon snel de goede beslissing nemen en hopen dat de schade meevalt. En dat was het geval.
Niet voor herhaling vatbaar overigens.
Groeten,
Wim

Mark zei

Jeetje, je hebt echt mazzel gehad zo te zien. Een zachte landing in het riet. Laagstaande zon is altijd erg vervelend.

Matthijs Leegwater zei

Dag Wim,

Blij dat je niets gemankeerd , soms moet er toch een beetje geluk bij.
Zelf had ik ook twee maal in een week tijd een aanvaring.
Zeker als je tegen de 50 gaat schatten automobilisten onze snelheid totaal verkeerd in.
Ga je nog mee naar Bike-Motion 13-10 aanstaande.
Tot Gauw

Maarten zei

Zo'n ongevalsvriendelijke berm mogen ze overal wel neerleggen.

Quezzzt zei

Een goede landing is eentje waarvan je kunt weglopen...

Gelukkig valt het met de Quest dus ook nog mee.

Quesjer zei

Haa Wim,

Levensgevaarlijk die bestelauto's met aanhanger. Ze zijn ook zo laag! Ze eouden er een vlaggetje op moeten zetten ;-)

Ik heb met de oude Quesjer een gelijkaardig geval gehad, een volgegroeide droge sloot in gereden. Zachtkens kwam de fiets op de kant op het hoge gras te liggen, netjes afgeremd door het struweel. Oorzaak was dat ik bezig was met mijn Ipod of zoiets, en tever uit koers. Zoder begroeing zouden onze fietsen er minder mooi uit zijn gekomen. Niet te vaak uitproberen dus.
Groet van Quesjer

Anoniem zei

gelukkig geen nare gevolgen!! Ik denk trouwens dat je hem niet zag vanwege de gele kleur van het gevaarte :-)
groet monique

Cees zei

Je bent een enorme bofkont Wim, Vaak staan er (meet)paaltjes, bolders of obstakels van vissers tussen het riet. Blij dat je daar niet bovenop bent geklapt. Hoop bij de LEL je weer te zien. Groet Cees

Bram Smit zei

Dat was schrikken ! Nog een mazzel dat het riet de klap opving !
Laagstaande zon, een aandachtspunt voor de werkgroep: Veiligheid

Peter de Rond zei

Nou, Wim,
Gelukkig is de deuk in het ego de grootste deuk:-))
Dit had heel anders kunnen aflopen,
Nu een zachte landing in de rietkraag.
Gr. Peter.

Cor zei

Bofkont!

Marc zei

Vlieg "Velomobiel Quest en Wim Schermer" vlieg! :-D

stradaatje zei

Nou moe, wat een geluk dat je er zo vanaf bent gekomen ! Zolang je er alleen maar een deuk in je ego van over houdt ... daar valt volgens mij best wel mee te leven ;-)

questikel zei

Hoi Wim

Goed dat het zo is afgelopen. Is hiermee ook je lichtere Quest een voorbeeld voor de toekomst van nieuwe Carbon Questen?

Hgr Peter

Wim Schermer zei

Hi Peter,
Ik denk niet dat lichtere carbon Questen sterker zijn dan zwaardere carbon Questen. Een simpele meerkoet was in staat om een enorme deuk in mijn Quest te veroorzaken. Mede daarom zal de VeloTilt een sandwich carbon romp krijgen. Duurder, maar zeer veel sterker en veiliger.
Groeten,
Wim

Wim Schermer zei

Hi Monique,
Ik denk zelf ook dat de felgele kap weg viel tegen de ook fel geel gekleurde zonsondergang.
Blijft wel dat ik mijn snelheid had moeten verlagen.
Groeten,
Wim

Willem zei

Hoi Wim, gelukkig is het goed afgelopen maar zo zie je het weer dat een ongeluk in een klein hoekje kan zitten.
Er gebeuren gelukkig meer "near misses" dan wij kunnen bedenken dus wat dat aan gaat....hrt nummertje yellow submarine borrelde wel even naar boven toen ik het plaatje zag.
En inderdaad, meestal is de eerste beslissing de juiste in deze situaties.
Tot ziens weer, Willem