zondag 13 september 2015

NK Tijdrijden Texel 2015


Vandaag staat de jaarlijkse tijdrit voor het Nederlands Kampioenschap vrije renners op het programma. Met de Quest op het dak van de Tesla rij ik rustig naar de veerboot in Den Helder. Daar ontmoet ik Robert-Jan Bakker die zojuist zijn gerepareerde Quest bij Velomobielonderdelen.nl in Enkhuizen heeft opgehaald. Robert-Jan heeft al ruim 5 weken niet gefietst en zal dan ook begrijpelijkerwijs niet maximaal kunnen presteren.


Het waait stevig uit het oosten met Bft 4 met uitschieters tot Bft 6. De temperatuur is met 17 C. nog redelijk maar veel lager dan vorig jaar. Om 13.03 uur start ik 30 seconden na Cees Roozendaal als achtste. Cees vertrekt van het hogere schavot en is meteen flink op snelheid. Ik vertrek vanaf het wegdek en ga me richten op Cees. Direct na vertrek krijgt de Quest al harde klappen van de wind die over de dijk heel vlagerig is. Gelukkig is de weg breed en ander verkeer is er vrijwel niet.

Na twee minuten zit de snelheid op 60 km/u en de hartslag op 154. Het voelt lekker aan al is het sturen in de vlagerige wind behoorlijk spannend. Dat onrustige stuurgedrag wordt versterkt doordat ik een stukje staartprofiel aan de achterkant van de Quest heb geplakt. Dit stuk carbon heb ik al een aantal jaren en het verhoogt bij rustig weer de snelheid een beetje. Nu realiseer ik me weer waarom ik dit al enkele jaren niet meer gebruik. Op het tweede deel van de heenrit loopt de snelheid op tot 64 km/u en loop ik in op meerdere deelnemers. Dat weerhoudt Ymte er niet van om mij met 70 km/u in te halen. Cees komt maar heel langzaam dichterbij, hij doet het dit keer wel heel goed.


Nog voor het keerpunt haal ik de eerste voor mij gestarte velomobielen in. Op het keerpunt tillen George Krug en Martin Merkelbag, bedankt mannen, de deelnemers om en kan het weer richting startpunt. De wind komt nu duidelijk voorlijker in en het is knokken om de snelheid boven de 50 km/u te krijgen. Na enkele minuten lukt dat en kan ik 52 tot 54 km/u aanhouden. Dan begint het te regenen, wel verdorie dat was pas gepland na afloop van de wedstrijd. De temperatuur in de bui gaat omlaag tot 14 C en met de fiets onder de waterdruppels doet dit de snelheid geen goed. Ik hoop vurig dat de banden heel blijven en ik in elk geval kan finishen. Dat gaat gelukkig goed en ik zie Cees, nog steeds voor me, finishen. Ik kom met een gemiddelde snelheid van 55,16 per uur over de finishlijn. Dit is ruim één km langzamer dan vorig jaar. Gezien is veel slechtere weersomstandigheden is dit toch een goed resultaat.


Na afloop is het spannend wie er in de prijzen heeft gereden. Ymte is uiteraard weer nummer één met ruim 63 km/u. Een goede nieuwkomer is Jos Neefjes die de tweede prijs bemachtigt. Jeroen Koeleman, de enige tweewieler met stroomlijn en vorig jaar de winnaar, blijkt wel flink langzamer te hebben gereden dan vorig jaar, maar toch net voor mij te zijn geëindigd. Ik ben als vierde geëindigd.


De prijzen worden weer uitgereikt door de visueel gehandicapte Larissa.


De nog heel kleine dochter van Jeroen Koeleman en Margreet heeft meer belangstelling voor de fles.


Dirk Vinke, de organisator van het evenement met zijn speaker kijkt tevreden toe tijdens de prijsuitreiking.


Met de kampioenstruien aan staan de winnaars van de verschillende categorieën op het podium. Ymte was zijn bloemen al kwijt die door zijn zoon schielijk worden aangereikt.


De uitslag van de wedstrijd. Jan Reus prijkt onderaan de lijst. Niet zo verwonderlijk met een aanlopende rem.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Dag Wim

Als je nu een DF koopt,sta je volgend jaar op het podium

Vriendelijke groet Wim

Robert-Jan zei

Hahahaha, Wim in een DF... Wat een giller, daarvoor is'ie natuurlijk niet zo druk bezig met de Velotilt ;-)

Fijn om weer te kunnen rijden met mijn Quest, bedankt voor de goede zorgen Wim, en goed om jou en alle andere rijders weer een keer te zien. Met alle verbeteringen die je nu in al die jaren aan jouw Quest hebt doorgevoerd zit je waarschijnlijk aan de maximale efficientie. Wielkappen, staartpunt, achterbrug, verstevigingspootje en wat al niet meer. Ondanks dat ik qua Questficientie hoop ik toch nog een poosje (over een poostje) weerstand te kunnen bieden.

Sportieve groet, Robert-Jan

rv zei

Respekt, Wim!

Unknown zei

Ik hoop toch echt op een fraaie rit met de Velotilt volgend jaar, dat is zeker zo interessant.
Mooie prestatie is het zeker!