Vanmiddag breng ik mijn Quest 122 naar Velomobiel.nl. De mannen zullen de fiets goed nakijken zodat de nieuwe eigenaar een onberispelijke Quest krijgt. Eerst haal ik Jan Limburg thuis met zijn Quest op. Jan's remmen zijn niet in orde. Met twee Quests in de bus dus naar Dronten. Terwijl Allert aan Jan's fiets werkt, bekijk ik mijn nieuwe 154. Hij is nog niet voorzien van het bovengedeelte, dus ik kan er mooi in kijken. Ik maak een paar foto's en bespreek het wensenlijstje met Theo. De banden worden toch niet de Greenspeed Scorcher. Deze gaan allemaal na 2000 km kapot, de kevlar lekbescherming vernielt het canvas en er ontstaan bulten. Daarna duurt het niet lang voor de band met een knal aan flarden gaat. Het worden voor de Schwalbe Marathon racer, achter de Schwalbe Marathon slick. Ik probeer voor het eerst de vanmorgen ontvangen Lupine Wilma 8, wat een geweldige hoeveelheid licht geeft deze LED-lamp.
De claxon is al ingebouwd, nu niet binnen in de fiets, maar keurig door de huid in het vooronder.
Ik probeer het nieuwe Quest stoeltje. Het voelt onderin en in de lenden prima aan. De schouderbladen worden iets minder ondersteund, de stoel is iets smalller dan de 30 cm van de Siepmanstoel. In ieder geval zal ik mijn Siepman stoel niet overzetten in de nieuwe Quest.
Om 17.00 uur vertrekken we weer naar Amsterdam. Ik breng nog even twee Challenge Mistrals naar de Ligfietswinkel, dit zijn de eerste 999 euro fietsen die de ligfietswinkels in de strijd gooien om meer klandizie te krijgen.
Maandag 27 maart zal ik de nieuwe Q154 ophalen, wel een lange tijd zonder fiets!
2 opmerkingen:
Anderhalf week zonder Quest, wat een straf Wim. Als ik het verhaal zo hoor over de Scorchers is dat dus ook niet "de beloofde velomobielband". Het verbaast me eigenlijk niet: aan de ene kant neemt Greenspeed een heel soepel loopvlak en dan weven ze heel stug kevlar eronder. Vredestein heeft wellicht toch gelijk dat antilek van rubber en niet van kevlar moet zijn.
Voorlopig houden mijn KHE Premiums vouwbanden zich na 2000 km. ook nog goed, het zijn sterke banden en toch heel licht. Er is ook kevlar in het loopvlak verwerkt, maar i.t.t. tot de Scorchers is het rubber vrij hard. Op 3 x2000= 6000 km nog maar één lek gehad onder zware winteromstandigheden. Grip is ook heel goed, vooral op natte sneeuw, dus een prima winterband. Op de toegestane 8 bar zijn ze helemaal niet comfortabel, maar bij 6 bar lijken ze ook nog licht te lopen.
Anton Luijtink is heel tevreden over de Marathon Racers. Je kunt ook zien en horen dat z'n Mango rustiger loopt met deze banden.
Hoi Wim,
jij fietsloos, ik heb er nu twee, een Merida MTB voor de slechtere stukken, helaas is nu de sneeuw weg... Dan maar lekker deoor de duinen, de Pioneer krijgt een opknapbeurt vóór Cycle Vision.
De MTB is uitgerust voor de weg, er zitten o.a. spatborden op en voor 's nachts een...Trelock Powerled LS600.... Ken ik die niet ergens van? Wel een puist licht, ik schrok er van!
Veel sterkte in de fietsloze tijd en tot ergens,`
Mark
Een reactie posten