Vanmiddag rij ik op verzoek van Yvonne van der Stok naar Oosterblokker om de Quest van Meindert Valenteijn te bekijken.
Quest 130 is eerder van Ymte geweest en is nu te koop omdat Meindert een nieuwe Quest krijgt. Om even na half een rij ik weg van het eiland. Heerlijk weer, 19 gr. C. lichte oostenwind en volle zon. Via Driehuizen, Schermerhorn, de Mijzenpolder, Grosthuizen en Hoorn bereik ik even voor twee uur Oosterblokker.
In Hoorn gaat het twee keer bijna verkeerd. Hoewel ik bewust niet door het centrum rij, ik ken de Hoornaars tijdens feestdagen als stevige innemers, loop ik toch tegen een ploeg drinkebroers op. Ze rennen achter me aan en ik probeer te ontkomen via een oprit. De oprit is vrij steil en de snelheid te hoog. De Quest springt omhoog, gaat op twee wielen en dreigt om te slaan. Het loopt goed af. Even later rijden twee meisjes in fraaie oranje kleding met hun fiets voor me uit. Zonder boe of ba slaan ze linksaf en krijgen bijna de Quest tussen de benen.
Bij Meindert lijkt er niemand thuis terwijl ik toch precies op tijd ben. Bellen helpt niet dus dan maar even via de telefoon. Ik hoor de telefoon binnen overgaan, maar geen reactie. Ik wacht tot kwart over twee en zoek dan met de iPhone op het internet naar het telefoonnummer van Yvonne. Helaas geen vermelding in het telefoonboek. Wat nu?
Ik ga maar een eindje fietsen, het is tenslotte zeldzaam mooi weer. Ik rij door de vele dorpjes in West-Friesland en belandt in Enkhuizen. Als ik in de rij sta voor een ijsje, gaat de telefoon. Mijn vrouw vraagt waarom ik nog niet in Oosterblokker ben.
Het ijsje gaat aan mijn neus voorbij en met ruim in de 40 km/u ben ik binnen twintig minuten weer in Oosterblokker. Blijkt dat Yvonne en Meindert in de grote tuin ver achter het huis hebben gezeten.
Quest 130 is stevig gebruikt en de sporen daarvan zijn goed zichtbaar. Ik rij een stukje met de fiets en dat valt niet mee. Ondanks dat er recent nieuwe remkabels zijn gemonteerd stuurt de fiets zwaar en ook het remmen gaat heel zwaar. Voor een Erik de Noorman zoals Meindert geen probleem, voor de kleine handen van Yvonne ondoenlijk. De fiets moet echt naar Velomobiel.nl voor wat correcties.
Meindert zal de stoel in de Quest zodanig ophangen dat het hondje van Yvonne goed achter de stoel kan zitten. Daarna gaat de fiets naar Velomobiel voor een nieuwe shifter en wat andere klussen.
Yvonne gaat terug naar haar werk en Meindert en ik drinken een biertje in de grote tuin achter zijn huis. De eigen tuin staat letterlijk vol met fietsen, frames, stroomlijnen, mallen en gereedschap. Er kan gewoon niks meer bij.
Om half zes rij ik met de wind achter in minder dan een uur naar huis.
100 km
1880 km totaal
De foto is gemaakt tijdens het rondje Texel.
5 opmerkingen:
Je schrijft: "De eigen tuin staat letterlijk vol met fietsen, frames, stroomlijnen, mallen en gereedschap. Er kan gewoon niks meer bij."
Daar willen we dan natuurlijk een foto van zien.
Hi Maarten,
Is ook wel een tikkeltje privé daar. De camera daar gebruiken gaat me net te ver.
Groeten,
Wim
Helemaal mee eens, juist(ex-)zelfbouwers verdienen respect.
Ik denk dat je dat kunt vragen, en vervolgens ook zo kan fotograferen dat er van het privé-deel niets te herkennen is.
Maar, ik was er niet bij, dus kan niet beoordelen of de collectie onderdelen ook geabstraheerd kan worden tot een plaatje waar weinig herkenbaars aan zit behalve dat je ziet dat 't een hoop onderdelen zijn.
zijn ze een eigen fabriekje aan het beginnen?:P
gr marcel,
Een reactie posten