maandag 4 juli 2016

Cycle Vision 2016


CycleVision 2016 is weer een mooi evenement geworden. De aanloop is voor mij fysiek wat uitdagend. Er dreigt een periode van draaiduizeligheid aan te komen. Ik merk dat aan een licht gestoord evenwicht en een wat misselijk gevoel. Ik besluit de laatste week voor CV de training te staken en zoveel mogelijk rust te nemen. Dat doe ik toch al omdat ik niet veel zin heb om dingen te ondernemen.


Wel heb ik woensdag bij Jan Reus in Enkhuizen mijn nu compleet zwart gespoten dakrek opgehaald. Ziet er wat chiquer uit zo. Na de vele regen van de afgelopen week ziet het er voor zaterdag en zondag beter uit. De zaterdagmorgen begint met zon en af en toe een licht buitje. Wel is het met 15 graden C. koel en het waait 5 tot 6 Bft. 


De organisatie laat de snelsten als eersten starten. Dat is natuurlijk prettig, de baan is dan nog vrijwel leeg. Daniel Fenn mag als een van de eersten van start. Zoals vaak heeft Daniel de zaken nog niet helemaal op orde. Nog voor de start heeft ie al een lekke band. Hij rent naar zijn bus en komt terug met een ... totaal versleten band. Die gaat ook lek en dat herhaalt zich nog eens.
Ik mag als vijfde van start en doe voor mijn gevoel niet mee voor de prijzen. Meedoen is belangrijker.


De start verloopt moeizaam omdat je zonder aanvangssnelheid tegen de heuvel op moet rijden. Dan maak ik snelheid en dat gaat aardig goed. Op de rechte stukken haal ik 53 tot 54 km/u en moet voor alle bochten wat snelheid minderen. Vooral de bocht in het zuidwestelijk deel van de baan kan niet sneller dan met 45 km/u worden genomen. Ik neem de bochten zoveel mogelijk langs de ideale lijn. Voor de bocht zoveel mogelijk naar de buitenkant en dan in de bocht naar binnen snijden. Vervolgens weer de buitenbocht opzoeken. Ik word door de verschillende DF's binnendoor ingehaald en zij kunnen allemaal veel meer snelheid houden in de bocht. Het wedstrijd speelveld is de laatste jaren radicaal gewijzigd. Rijders die ik, toen zij nog een Quest bereden, moeiteloos achter me liet, rijden me nu gewoon voorbij. Misschien toch Ymte maar eens vragen naar een snelle DF :).


Na een half uur komen er steeds meer deelnemers in de baan en is het goed opletten in de bochten. Mijn hartslag wil niet op de normaal gemiddelde waarde van 150 slagen per minuut komen. Het wordt een gemiddelde van 144 slagen per minuut en het is duidelijk dat het oude lijf vandaag niet optimaal functioneert. Bij de laatste ronde is het even spannend of ik net voor of net na het uur de finishlijn zal passeren. 33 seconden na het uur passeer ik de finishlijn en ik kan de laatste ronde rustig uitrijden.


Mijn uurgemiddelde komt op 49,5 km/u, precies 0,2 km/u langzamer dan in 2010. Ik word hiermee 22ste van 89 finishers, in 2010 bereikte ik de 16e plek. Dat is, gegeven de omstandigheden redelijk goed. Ik besluit om de 3-uurs race van zondag niet mee te rijden. Het is in deze conditie verstandiger om rust te nemen. Na de race is het leuk om naar de andere deelnemers te kijken. De  mooie blauwe Super Mango van Piet Kunis is ook in de baan en ik kan er een paar goede foto's van maken. Piet komt op 44,1 km/u, uitstekend voor een Mango, en helemaal als je weet dat er een 70-jarige aan het trappen is.
Prachtig om te zien zijn ook de handbikers. Zij komen met heel veel moeite de bult na de start op maar maken op indrukwekkende manier hun uur vol.


Een goed deel van de middag is het goed kletsen met vele vrienden en bekenden. De Noord-Hollandse bende met Cees, Matthijs, Jan en George is present. Op het gezellige kampeerterrein binnen de baan hebben vele fietsliefhebbers hun tenten opgezet. Als ik de Quest weer op de Tesla zet krijg ik daarbij zoveel belangstelling dat het wel anderhalf uur duurt voor ik uiteindelijk vertrek.

Sloten is en blijft een prachtige baan. Voor een Quest niet de snelste baan, maar met een DF is dat geen probleem. Dank aan de vrijwilligers van de NVHPV die dit evenement weer uitstekend hebben georganiseerd.




12 opmerkingen:

Piet zei

Voor races is een DF, liefst met dichte wielkasten, een ideale velomobiel. Toch was Ymte in zijn Quest ook altijd indrukwekkend snel. Zes jaar geleden op het zelfde parcours 58,5 in de 1-uur race en 53,6 gemiddeld in de 6-uur race. Ik denk dat dat omstandigheden toen beter waren, maar het nadeel van de lagere bochtensnelheid van de Quest is hetzelfde. De Quest komt beter tot zijn recht in de 6-uurs race en natuurlijk helemaal in het dagelijkse verkeer met giga drempels zoals in Amsterdam en Groningen.

Quezzzt zei

Ik las vannacht een stuk langer bericht en daarop terugkomend is het maar goed dat het zo'n kleine op zichzelf gerichte sport is....als ze zouden weten dat 60plussers en zelfs 70 jarigen meedoen aan wedstrijden en op puur eigen kracht voor fietsers zeer hoge snelheden halen zetten ze de pensioen leeftijd direct op 100 jaar !!

Maar zoals (nog) altijd indrukwekkend Wim.:-)

Rembrandt zei

De DFs en soortgelijke driewielers waarmee je met 60 door de bocht kunt voegen een extra dimensie toe aan het wedstrijdrijden: de bandenkeuze. Het begint een beetje op formule 1 te lijken: kies je voor een snelle band, dan haal je het einde van de wedstrijd niet. Dit is hoe Stephen Slade alle driewielers te slim af was. Na een uur of vijf werd hij ingelopen door de nummer twee Tero Haapanen, maar niet veel later stond die langs de kant met een geklapte Schwalbe One.
Kijk maar eens wat er bij ronde 121 gebeurde.
De wissel duurde extra lang omdat Tero geen reserveband in de fiets had liggen en heen en weer naar zijn tent rende.

https://wedstrijden.ligfiets.net/agenda/grafiek2.php?ids%5B%5D=49838&ids%5B%5D=49826&x=times&y=laptimes&t=times&r=49838&id_race=551

Ymte moest wel vier keer uit de fiets.

ps. Wim, een groot deel van de tekst uit je bericht is verdwenen, vergissing of opzet?

Wim Schermer zei

Dag Rembrandt,
Oops beginnersfoutje m.b.t. de tekst. Ik voegde op één van mijn andere MacBooks het tweede deel van de uitslagen van de uurrace toe. Daarop had ik een begin van de blogpost gemaakt. Ik heb de tekst op een andere MacBook Pro afgemaakt. Als je dan weer doorgaat op de eerste computer zonder te hebben bewaard krijg je dit.
Gelukkig stond de complete tekst nog open op de kleine MacBook en met knippen en plakken staat ie er nu weer in.
Dank voor je attentie.
Groeten,
Wim

Wilco Pompert zei

Mooie foto, die zesde ... :-)

Reinier | Intellifiets zei

Ik heb nog een foto gemaakt van de band van Tero. Echt tot op de draad versleten. Ik kan me niet voorstellen dat dit een nieuwe band is geweest.
Wim, bandenexpert, is een afgesleten band sneller dan een nieuwe? Ik gokte van wel en had mijn 3000km oude Durano er op liggen. Nog nooit lek mee gereden. Na een halfuurtje zondag lek...

Piet Kunis zei

Hoi Wim, bedankt voor het leuke stukje over de Super Mango en mijzelf,
echter een kleine correctie; ik ben nu "slap 70".
a.s.29 augustus word ik het echt.
gr. Piet

Wim Schermer zei

Reinier,
Ja, een half versleten band loopt 5 tot 7% lichter dan een nieuwe band. Dat is uitstekend te meten met de pendel. Maar aankomen is belangrijker dan winnen. Als je met een versleten band gaat rijden kom je vaak niet aan de finish. Daniel Fenn overkomt dit bij herhaling, ook nu weer. Met al zijn snelheid eindigt ie nog onder mij in de uursrace.

Anoniem zei

Jammer dat we de Velotilt niet op snelheid konden zien schitteren. Die bochten zouden perfect zijn voor de velotilt

Unknown zei

Hi Wim,
What's happening with the Velo Tilt?
-Michael

Wim Schermer zei

Hi Michael,
We encountered some challenges with VeloTilt. In the coming days I will make a posting about that.
Best regards
Wim

Kees van Malssen, oud-voorzitter NVHPV zei

Bandenkeuze is inderdaad een dingetje. Maar op Flevonice, met waterpasvlak wegdek (en dus maximale frictie voor driewielers) was het pas echt erg. Daar regende het lekke banden. Ik heb met mijn marathon green guard (niet eens helemaal op druk) probleemloos 1+3 uur gereden. Steve Slade had als grote voordeel met een tweewieler te rijden, dan hebben je banden veel minder te lijden.