Rondje Noord-Holland

Vandaag beloven alle weerprofeten uitstekend fietsweer. Daarom ben ik om half tien buiten om een rondje Noord-Holland te rijden. Gisteren zijn de zachte banden, rechtsvoor had nog maar 4 bar, opgepompt.
Het is inderdaad prachtig zonnig weer, windje 3 tot 4 uit het westen. Tot Heiloo blijf ik op het fietspad, de knieën moeten rustig op temperatuur komen. In Heiloo rij ik op de rijbaan en om de automobilisten niet al te zeer op de proef te stellen, bedien ik ze met een snelheid van 40 km/u. In Alkmaar is het erg rustig en sta ik 3 cycli van de verkeerslichten af te wachten. Op fietsen reageert het systeem kennelijk niet en er komen geen auto's aan. Te gek eigenlijk. Daarom maar door het rode licht.
Noordelijk van Alkmaar komt de wind iets voorlijk in en de snelheid van 36 km/u is comfortabel. Na precies anderhalf uur ben ik op mijn vaste pleisterplaats het Texaco tankstation bij de Kooi. Ik lees de hartslagmeter af en zie een gemiddelde hartslag van 109, een maximum van 132. De gemiddelde snelheid is 30,4 km/u. Al met al echte toerwaarden. Een tweetal Honda motorrijders komen naast de Quest staan. Ze missen zonnecellen op mijn Quest. Als ik zeg dat er toch gefietst moet worden en dat ik één boterham op 45 km rij, starten ze hun zware machines en vertrekken naar Texel.
Op het mooie fietspad langs het Amstelmeer heb ik de wind in de rug. Ik kan mezelf niet in de hand houden en ik zet zonder voorbereiding aan en geef gas. Al snel vliegt de hartslag omhoog om uiteindelijk op 172 uit te komen. Ik schrik er zelfs een beetje van, zo'n hoge waarde heb ik nog nooit afgelezen. De snelheid op dat moment is 59 km/u en ik reduceer de snelheid tot normale proporties.
Onderweg kom ik totaal 5 ligfietsers tegen, een hoge score. Om half één rij ik de haven van Den Oever op en eet mijn eerste twee broodjes op. Terwijl ik mijn lunch geniet komt Fred-Jan Twigt, de Bergense ligfietshandelaar, aanlopen. Hij heeft hier zijn zeilboot liggen en gaat met zijn gezin zeilen. Het is prachtig helder weer en ik verwacht straks Friesland goed te kunnen zien. De weg naar Medemblik is met Anouk op de hoofdtelefoon snel afgelegd.
Tijdens de koffie bij restaurant Kwikkel komt Kees Schouten aanlopen. Kees is samen met zijn vrouw bij ligfietshandelaar Ted de Lange aan het kijken naar een ligfiets. We drinken samen koffie. Haar elektrisch ondersteunde fiets is gestolen en nu lijkt de keus op een Burley te zijn gevallen. Ted heeft een laatste partij van deze lange wielbasis fietsen gekocht en biedt ze voor aantrekkelijke prijzen aan. Ze kan er goed op fietsen en wij rijden samen een stukje richting Wervershoof. Een stel aso's in een oude Amerikaanse auto maken veel misbaar en willen dat we van de rijbaan afgaan. We mogen er gewoon rijden en gaan lekker door. Het tempo ligt uiteraard niet hoog en na het maken van een foto versnel ik en blijf op de dijk rijden. Tot twee keer toe vinden tegenliggers dat ik te hard rij. Echt niet, met rugwind en 30 km/u gaat het heel rustig. Verder gaan de vele fietsers keurig op tijd aan de kant.
Bij Andijk maak ik een paar foto's van Stavoren in Friesland. Het is zo helder dat ik op de originele foto's de masten van de traditionele zeilschepen kan tellen. De afstand is toch echt 17 km, ongelofelijk.
Ik geniet van de prachtige heldere vergezichten en van de mooi uitwaaiende wolken, een teken dat slecht weer op komst is.
Voorbij Enkhuizen rij ik de IJsselmeerdijk weer op. Het is hier nog drukker en regelmatig moeten de remmen er aan te pas komen. Ik sluit aan bij een drietal wielrenners. Ze rijden 33 km/u en ik passeer ze langzaam. Eén renner komt achter me aan, nou dat zullen we eens zien. Ik versnel voortdurend en ik zie tot mijn verbazing dat ie tot 45 km/u mee kan. Ik kan nog wat harder en bij 49 km/u is de renner al een stuk achter me.
Voorbij Hoorn sla ik rechtsaf richting Avenhorn. In de Mijzenpolder komen honderden ganzen aanvliegen, het hele luchtruim is vol geluiden van de gakkende graseters. Als door een verkeersleider gestuurd, vliegen ze 'downwind', maken een 'baseleg' en landen 'final' tegen wind.
Ik ga even naar De Woude en drink een biertje, goddelijk.
Om zes uur ben ik weer thuis. Een heerlijke fietsdag die ondanks het gebrek aan lange afstandstraining, prima en zonder fysiek ongerief is verlopen. Volgende week de Fortentocht, 250 km met ALF.
173 km, totaal 1600 km.