Velox 6 presentatie Delft

Vrijdag 19 augustus 2016 wordt de Velox 6 aan den volke getoond. Een mooi moment om daar bij te zijn. Met de Tesla op de Autopilot zoef ik in een uurtje naar Delft. De TU Delft studenten hebben de Provinciale weg over enkele kilometers kunnen laten afzetten. Het is met 24 graden C. prima weer en er is weinig wind.

Even na elven komt de Velox aangereden. Het oogt zeer stabiel en het bekende slingeren van de vorige versie is nu volledig verdwenen. Wel zit de lederen hoes nog om de romp, je weet maar nooit.

TU Delft studenten bemannen een info standje op het viaduct vanwaar de verrichtingen van het team goed te volgen zijn. Inmiddels zijn ook Piet Kunis en Bram Smit, beiden op hun recent aangeschafte vintage Honda motorfietsjes, gearriveerd. Ook Jan van Zelderen met zijn vierwiel gestuurde ligfiets is er.

Een blauwe reiger komt overvliegen om te kijken of er voor hem wat te eten valt. Nee, er is hier niks halen.

De tweede run is de hoes van de fiets gehaald en worden de heel fraaie lijnen zichtbaar. Het moet gezegd, de fiets ziet er heel strak uit. De snelheid die gehaald wordt is niet zo hoog, 59 km/u. Echt hoge snelheden zijn pas haalbaar als de Velox een aantal kilometers kan versnellen. Toch kost het in korte tijd op 59 km/u komen even 580 Watt.

Het interieur van de fiets zit er ogenschijnlijk hetzelfde uit als de vorige versie. Er zijn evenwel veel wijzigingen die het geheel nog stijver en effectiever maken.

Na iedere run moet de fiets door een goed getraind 'catchteam' worden opgevangen. Er is daarvoor radiocontact met de fietser en er wordt afgeteld om het juiste moment van stilstand te coördineren.

Nadat de fiets is gevangen en stil staat moet de kap eraf. Dit kan uitsluitend door binnenin de fiets een set grendels los te maken. Ik hoop dat de jongens en meisjes daar goed over nagedacht hebben. Wat namelijk te doen als na een ongeval de fietser niet bij machte is dit zelf te doen?

Als de kap eraf is blijkt Jan Bos de rijder te zijn. Rick Flens is als oud profrenner de tweede renner die in Battle Mountain USA de Velox 6 naar een nieuw wereldrecord moet gaan rijden.

Zo aalglad als de buitenkant is, de binnenkant oogt wat minder gepolijst. Heeft direct te maken met de bouwwijze van veel onderdelen. Een schuimvorm wordt omwikkeld met carbon, een mal komt er niet aan te pas. 

Jan Bos ziet er afgetraind uit. Wij praten wat bij, de laatste keer dat wij elkaar zagen was in Battle Mountain in 2013. Jan reed toen in de Velox S van team Elan.

De wijzigingen in de fiets zijn onder meer de ophanging van de crank. Die was in de vorige versie enkelzijdig, nu is deze dubbelzijdig opgehangen. Lichter maar toch sterker. Leuk is ook te zien dat het stabiliseren van de voorvork, een draaiend halfrond segment tussen drie lagers, ook hier weer is toegepast. Een vinding van Piet Kunis en als eerste toegepast in de VeloTilt.

De aandrijving geschiedt met twee kettingen. De primaire ketting drijft een 11-speed derailleur aan die op zijn beurt weer de secondaire ketting naar het wiel aandrijft. De naafversnelling in de vorige versie heeft dus het veld moeten ruimen. Loopt de ketting bij de lagere snelheden nogal schuin, op de hogere versnellingen loopt ie mooi recht.

De wielen zijn voorzien van de bekende Michelin radiaalbanden. Op mijn vraag of zijn wisten welke de snelste versie van die banden is bleken zij inderdaad te weten dat het jaartal 2009 de laagste rolweerstand heeft. Zij hebben er daar nog enkele van en die worden uiteraard alleen in Battle Mountain voor de echte recordpogingen gebruikt.

Als laatste opname een groepsfoto van het hele team.

Heel veel succes volgende maand in Battle Mountain.

Loek fietst mee

Na de laatste aanpassingen aan de hoofdsteun, kortere cranks van 10 cm en een 1 mm dikkere aandrijfsnaar is de zijspan klaar voor gebruik. Ook heeft Bram de schade aan de combinatie die ontstond bij de laatste val hersteld.

Marijke, de moeder van Loek schrijft ons:
Geweldig!!! 
Gordels erin en fietsen maar!!
Enorm bedankt voor alle moeite! En bijzonder dat jullie dit voor ons gedaan hebben!! Jullie hebben ons ongelofelijk blij gemaakt! Nu kunnen we weer heerlijk fietsen met het gezin waarbij Loek ook echt beweegt en aan zijn gezondheid wordt gewerkt!!
1000x bedankt!!

Als dank krijgen Bram, Piet en ik ieder een prachtige metalen sculptuur van een ligfietser. Dit is een werkelijk prachtig kunstwerkje in metaal. 

Het heeft een groot aantal uren gekost om de zijspan om te vormen tot een veilig fitness apparaat voor Loek. Wij hebben het met heel veel plezier gedaan. Dank aan Piet Kunis voor onder meer de ontwerptekeningen. Met name ook dank aan Bram Smit, hij heeft het leeuwendeel van het werk voor zijn rekening genomen.

VeloTilt, hoe staan we ervoor

De ontwikkeling van de VeloTilt is het laatste jaar op een laag pitje komen te staan. Wat is daarvan de oorzaak? Er zijn helaas meerdere redenen, ik zal deze de revue laten passeren.

Na de eerste serieuze test op de RDW baan in juni 2015 bleek dat de VeloTilt niet aan de hooggespannen verwachtingen voldeed. Er bleek meer vermogen nodig dan verwacht om bepaalde snelheden te halen. Geen nood, we hebben geen haast en we gaan stap voor stap uitzoeken waar het aan ligt.

Na de test geeft David Wielemaker, de ontwerper van de VeloTilt, aan dat ie het team gaat verlaten, hij heeft er onvoldoende vertrouwen in dat dit team een succesvolle commerciële versie kan ontwikkelen. Jammer, want het hele team heeft heel veel goed werk verzet om te komen waar we nu zijn. Uiteraard is het heel vervelend geweest, vooral voor David, dat tijdens de ontwikkeling van de VeloTilt David aan een hersentumor is geopereerd en lang geen bijdrage heeft kunnen leveren aan de ontwikkeling van de fiets.

We gaan zonder David verder en bedenken een plan om de oorzaak van de teleurstellende prestaties boven water te krijgen. Er zijn drie mogelijke hoofdoorzaken:

- te hoge rolweerstand

- problemen in de aandrijving

- aerodynamische problemen.

Eerst maar eens de rolweerstand. We gebruiken aanvankelijk per wiel één groot lager met een dubbele rij kogels onder een hoek. Hoewel de wielen vrij draaiend niet zwaar lopen zou dit onder belasting mogelijk wel kunnen. Bram Smit en Piet Kunis maken een doorlopende as met twee Quest wielen. De rolweerstand vermindert een heel stuk en is nog maar 10% hoger dan bij de - lichtere -Quest. De VeloTilt naven in de Flevobike wielen worden ook van een systeem voorzien met twee lagers. De rolweerstand loopt nu toch weer op. We zien dat de wielen licht slingeren, een gevolg van de montage van het wiel met één bout en verschuiningen om het wiel op vast te trekken. Ook blijkt de schijfrem heel licht aan te lopen.

Bram bedenkt een oplossing in de vorm van nieuwe 5-poots naven, zie bovenstaande foto. Een razendsnelle wielwisseling kan nu niet meer, maar slingeren doen de wielen nu niet meer. Nu is het wachten op een windstille dag om opnieuw uit te rollen.

Als de rolweerstand OK is gaan we de VeloTilt en de Quest samen slepen achter een auto en tegelijkertijd loslaten en uitrijden tot stilstand. Dan kunnen we de aerodynamische weerstand uitrekenen.

Tenslotte de aandrijving. Piet en Bram hebben een fraaie derailleur met schuivende cassette ontworpen met een extreem lage weerstand. Op dit moment wordt er door Piet aan gewerkt om dit systeem te optimaliseren.

Helaas zijn niet alleen de techniek en het vertrek van David een factor, ook het thuisfront van zowel Piet als ik hebben voor zorgen aanleiding gegeven. Mijn vrouw brak een bestaande heupprothese uit haar dijbeenbot, Piet's vrouw viel ernstig en brak een rugwervel en een arm uit de kom. In beide gevallen verloopt de revalidatie heel erg langzaam.

Al met al gaan we zeker door met de VeloTilt.

Een laatste weetje. De vestiging in Enkhuizen waar Jan Reus werkt, is overgenomen door Stefan Franzen van carbon-reparatie.nl. Jan werkte al vrijwel dagelijks voor de reparatie van carbon racefietsen en MTB's voor Stefan en is op hetzelfde adres in Enkhuizen nu in dienst van Stefan. Velomobielen blijven er gewoon gerepareerd worden. Heb je schade die professioneel hersteld moet worden, achter deze link vind je alle contactgegevens. 

De VeloTilt blijft in de werkplaats in Enkhuizen en er kan ook aan gewerkt worden door het team.