Winterse rit naar Dronten

Vanmorgen rijden 6 Questrijders naar Dronten. René van de Berg uit Bergen haalt zijn nieuwe Quest op. Peter Meijer uit Julianadorp heeft vorige week een nieuwe gekregen en hoort wat geluiden die hij niet thuis kan brengen. Klokslag half tien komen de mannen samen met Kees van Hattem in Avenhorn aan. We rijden met zijn vieren langs de ons inmiddels zeer goed bekende weg naar Enkhuizen. Daar staat Jan Geel al te wachten. Even later komt ook Cees Roozendaal aanrijden en maakt het sextet compleet. We blokkeren het fietspad zo goed als compleet. Een vriendelijke baas komt op de fiets langs. Op zijn bagagedrager voorop zijn fiets heeft ie wel heel bijzondere schaatsen, klompen waar houten schaatsen met metalen stripjes op zijn bevestigd. De man gaat op het bevroren IJsselmeer zoeken naar een wak om te kunnen ijsvissen.
Na het aquaduct, ik kom nu tot 64 km/u, gaat Cees Roozendaal er vandoor. Peter, Jan en René gaan mee. Ik stop even voor een foto van de prachtige ijswoestenij en haak even later bij Kees aan. Ik ga eens kijken of ik de mannen kan inhalen. Bijna de hele dijk rij ik ruim in de 40 km/u maar de vluchters haal ik net niet bij. Als we bij de patatwagen bij de sluis even pauzeren, komt Kees verrassend snel aanrijden.
Waren er op de dijk wat kleine sneeuwduintjes, in Lelystad is het lelijker. Hele stukken zijn niet gestrooid en zijn spiegelglad. Met aangepaste snelheid komen we er zonder kleerscheuren door.
Bij Velomobiel.nl wordt hard gewerkt aan een wel heel forse aanhangwagen. Daarmee kunnen 24 en desnoods 33 bodies worden vervoerd. Grote plannen dus.
Nadat René zijn nieuwe Quest in ontvangst heeft genomen en Peter zijn voorverlichting wat lager laat stellen, is het tijd om te vertrekken. Allert maakt wat gelcoat klaar voor een kleine reparatie aan mijn Quest. Na nog een 54 mm Perfect Moiree te hebben ingeladen, rijden we noordwaarts. De route is nu pal tegen wind en de groep blijft nu netjes achter me tot in Enkhuizen. Het zicht op het bevroren IJsselmeer is indrukwekkend en verveelt niet. Bij de patatwagen maken we een sanitaire stop. Jan Geel deelt kokosmakronen met rum uit, heerlijk.
In Enkhuizen gaan Cees en Peter met Jan Geel rechtdoor, René, Kees en ik slaan linksaf naar Hoorn. Het fietsen gaat me minder makkelijk af, ik heb koude voeten, ondanks de voetverwarming. Ik weet de mannen maar net bij te houden en als ik afscheid van ze neem in Avenhorn, krijg ik de snelheid niet meer boven de 26 km/u. Dat ben ik niet gewend, meestal rij ik het laatste stuk alleen een heel stuk harder. De oorzaak is duidelijk, te weinig koolhydraten in de bloedbaan. Ik pak de laatste van mijn vijf broodjes en werk die naar binnen. Het duurt tot De Rijp totdat de machine weer wil presteren. Het laatste stuk gaat weer ruim in de dertig.
Wel blijf ik thuis nog vrij lang koud en zelfs een warme douche wil niet direct helpen.
De remedie is gewoon meer eten. Ook moet ik voor deze koude omstandigheden wat meer werk maken van mijn schoeisel. Raceschoenen met vrij dunne sokken van katoen en polyamide zijn niet ideaal.
Mooie maar pittige winter tocht.
194 km

In het zweet, Perfect Moiree vervangen

Vanmorgen zijn Marian en Kees van Hattem op de koffie. Ik wil wel een stukje fietsen en stel voor de Schermer rond te rijden. Aanvankelijk gaat dat lekker maar gaande weg moet ik harder werken. Ik verdenk een langzaam leeg lopende voorband en slinger wat heen en weer. Ik krijg toch niet direct het gevoel dat de band echt leeg gaat raken.
Als we Ursem zijn gepasseerd wordt het te bar. Ik rij me in het zweet en dat gebeurt normaal toch pas boven de 40 km per uur. Ik moet heel hard trappen om Kees in te halen en te melden dat ik linksaf sla naar Alkmaar. Als ik vertel dat ik denk een lekke voorband te hebben, ziet Kees dat het de achterband is.
Mogelijk is met het gerommel met het vergelijken van de pompen de binnennippel losgeraakt. Ik pomp in ieder geval de band op en kan zonder al te veel moeite weer boven de 40 km/u rijden. Dat blijkt niet van lange duur te zijn. Na tien minuten merk ik dat de band weer slapper wordt. Ik haal thuis, maar dan is de Perfect Moiree ook vrijwel leeg.
Vanavond haal ik de band eraf en vind wel een lek, maar geen steentje, glas of iets anders dat de oorzaak zou kunnen zijn. Wel zie ik dat het profiel flink is afgesleten. Heeft de Perfect Moiree 54 nieuw een profiel diepte van 1.8 mm, bij mijn band is er minder dan 0.8 mm van over. Even later vind ik een scheurtje waar ik een grote schroevendraaier dwars doorheen kan steken. Tijd om de band te vervangen. Ik controleer of het binnenventiel vast zit en dat blijkt het geval te zijn.
Als laatste olie ik de ketting en dan is de fiets weer klaar voor de rit naar Dronten morgen.