Vanmorgen eerst wat klusjes aan de fiets. Ik stoot met mijn rechterschouder net tegen de onderkant van de rand van het instapgat. Allert heeft daar aan weerskanten een stukje stevig schuimrubber ingelijmd ter vermijding van al te ernstige bloeduitstortingen bij een frontale botsing. Ik draai de drie boutjes los waarmee de stoel aan de achterzijde vast zit en monteer het geheel één gaatje lager. Vervolgens denk ik de stoel aan de voorzijde iets naar voren te moeten schuiven. Dat blijkt evenwel niet nodig. Nu zit ik precies goed in de fiets.
Vervolgens moet de GPS muis nog een plaatsje hebben. In de vorige Quest had ik een ophanging gemaakt met een strook klittenband aan de binnenkant van de rollbar. Geen gelukkige constructie want de muis vond ik regelmatig ergens op de bodem van de Quest. De mannen van Velomobiel zullen dit voor mij niet bewust goed hebben opgelost, maar de bovenkant van de grotere wielkast is een perfecte plek voor de muis. Ook nu weer een strook klittenband, ik ben een grootverbruiker van dit spul, creëert een mooie positie voor het kleine beestje. Vanmiddag maar eens kijken of ie goed blijft zitten.
Na de zware regen en de harde wind vanmorgen knapt het weer in de middag snel op. Tijd om een blokje om te gaan. Ik ga richting Uitgeest, een heerlijk rustige rit nu het autoverkeer niet van de provinciale weg gebruik mag maken. De wind komt dwars in en is behoorlijk krachtig. Snelheid iets boven de 40 km/u, zin om te racen heb ik nu even niet.
Ik bemerk dat de fiets op het middelste voorblad helemaal stil is. Op het grote blad komt er een licht bijgeluidje bij, vrijwel zeker wordt dit veroorzaakt door het kettingrolletje onder de stoel. Dit komt omdat de ketting dan iets uit het midden wordt gedwongen en de kettingschakels tegen de zijwand van het kettingwieltje aanlopen. Niet van belang, bij snelheden boven de 40 km/u is het windgeruis sowieso sterker. Tot 40 km/u kan ik het middelste voorblad benutten, daarboven moet ik naar het grote blad. Bij de vorige Quest moest ik bij 45 km/u naar het grote blad. Overigens was Q122 ook op het middelste blad het stilst.
Inmiddels durf ik met hogere snelheden dan voorheen over grotere dwarsrichels te scheuren. De nieuwe fiets veert minder diep in en springt minder hoog over deze richels. Dat heeft me met de vorige Quest een paar hachelijke momenten opgeleverd.
Al met al is de nieuwe Quest een superfiets. De 20" Quest is een heerlijke fiets, maar de 26" is hem in alle opzichten de baas.
Ik begin te wennen aan de nieuwe Velomobiel helm. Het totaalgewicht is 420 gram, nog net te doen.
Ik krijg zojuist een mailtje van Bert Hoge. Hij heeft de nieuwe rolweerstandmeter in huis gekregen. Hij is nog wat grieperig, maar als ie beter is zal hij met de mannen van Velomobiel.nl een groot aantal rolweerstandmetingen gaan uitvoeren. Ik ben erg nieuwsgierig naar de resultaten van de verschillende banden.
