Het is alweer 8 jaar geleden dat ik met de Quest op het ijs reed. Dat waren memorabele ritten. Hilarisch was dat Kees van Hattem met zijn Quest door het ijs zakte en met beide handen aan de brug hing om niet onder water te verdwijnen. Wil je die beelden terugzien, vooral de video van het rijden op het IJsselmeer bij Hoorn is prachtig, klik dan hier.
De schaatsende fotograaf had ik tijdens het rijden niet herkend. Het blijkt onze mede-eilander Hans Groot te zijn. Hij stuurde me de foto's van het rijden op het ijs nu toe.
Op het bovenstaande filmpje kun je goed zien hoe de Sony camera op de racekap is bevestigd. Ik heb 'm vastgeplakt met de meegeleverde voet en kleefstrip. Ter beveiliging heb ik een nylon draadje eraan vastgemaakt. Zoals het er nu naar uitziet kan dit draadje er wel af, het zit allemaal muurvast.
De afgelopen dagen is er veel vertier op het ijs achter ons huis. De Olympische curlingwedstrijden worden hier op het ijs dunnetjes overgedaan met ... fluitketels. Volgens goed gebruik is er behalve koek ook heel veel zopie.
Ik rij een stuk de polder in maar ga niet onder de bruggen door. Er zijn maar heel weinig schaatsers en nu door het ijs zakken is niet handig. Het rijden op het ijs is heel leuk. Het is net alsof je boven het ijs zweeft.
Als ik terug ben wil een buurman met mijn iPhone wel een paar foto's maken. Na nog een rondje probeer ik een paar donuts te maken. Dat gaat heel makkelijk, naar één kant sturen en wat meer kracht op de pedalen zetten. De achterkant zwaait direct om. Dit moet je wel op een glad stuk doen, zo gauw de achterband tegen een richel stuit slaat de Quest direct om. Het gaat allemaal prima en met wat hulp komt de fiets weer veilig op de vaste wal.
Meteen maak ik mijn vaste oefenrondje over de dijken. Overal wordt geschaatst, heel leuk om te zien.
