Zaterdagmorgen roei ik in het halfdonker om 06.00 uur de Markervaart over, de pont vaart in het weekend pas vanaf 07.30 uur. De Tesla staat al aan de overkant. Jan Geel en Piet Kunis rijden vandaag mee naar Germersheim in Duitsland. Door de thuissituatie van zowel Piet als mij gaan we vandaag op en neer en maken er niet zoals gebruikelijk een weekendje van. Dit is de eerste keer dat we met de Tesla zo'n lange rit maken met Autopilot. Daarover straks wat meer.
In Nederland is het weer nog goed, even later in Duitsland begint het te regenen. Dat zal niet meer ophouden tot we weer bijna in Nederland terug zijn. Door het slechte weer rijdt het verkeer niet snel en dat maakt de reistijd, inclusief 50 minuten laden en koffiedrinken, met 7 uur vrij lang.
Als we op de Spezi arriveren regent het continue en is het met 6 graden C. en een stevige wind gewoon bitter koud. Eerst maar eens de hallen met een bezoek vereren. Dat idee hebben kennelijk velen met ons. Het is overvol en moeilijk om foto's te maken zonder armen en benen van mensen die er niet op horen. Piet en Jan zijn echte techneuten en zij hebben een neus voor de vele slimme oplossingen die letterlijk overal te zien zijn. Zelfs op een vrachtfiets zien we een prachtige oplossing van het besturingsprobleem. Wordt dat vaak opgelost met lange stangen, hier zien we een verfijnde kabelloop die werkelijk spelingvrij stuurt.
Helmen zijn meestal grote gevallen die veel ruimte innemen als je ze niet draagt. We zien een opvouwbare helm die tot de helft verkleind kan worden als je 'm niet draagt.
Elektrische ondersteuning is natuurlijk gemeengoed geworden. Elektromotoren zien er vaak niet echt appetijtelijk uit. Deze Shimano motor in een Hase is werkelijk prachtig geïntegreerd in het frame. Het kan dus wel.
Op de Spezi zijn verschillende fietsen te zien waar je tegelijkertijd mee kunt trappen en met de hand aandrijven. De roeifietsen zijn een categorie apart maar bovenstaande fiets is ook bijzonder. Of het allemaal veel uithaalt valt m.i. te betwijfelen maar mooi gemaakt is het zeker.
Alligt heeft traditioneel een stand op het buitenterrein. Slimme Leo heeft in de grote hal een extra bord neergezet met een samenvatting van zijn leveringsprogramma.
Sturmey Archer toont verschillende naven voor gebruik in onze velomobielen. Voor het eerst zien we diverse uitvoeringen met extra koelmogelijkheden. Vooral de meest rechtse naaf is interessant omdat veel ringen het koeloppervlak sterk vergroten.
We zien veel bizarre constructies. Hier bijvoorbeeld een 'oplossing' voor het voorkomen van krachtverlies op het dode punt. Op het dode punt van de trapbeweging kun je het stuur naar achteren trekken en de veer achter de stuurstang indrukken. Bij het weer naar voren bewegen ontspant de veer zich en moet het verlies aan voortstuwing op het dode punt voorkomen. Een zware constructie en ook hier vragen we ons of de energie die nodig is om de veer in te drukken per saldo niet meer energieverlies oplevert.
Elk jaar zijn er buitengewone ontwerpen, vooral op velomobielgebied. Sunglider is zo'n nieuwkomer met toch wel gedrochtelijke creaties. Piet probeert of zo'n 'fiets' ook echt kan fietsen. Hij ziet al gauw dat dat niet goed kan, je bovenbenen lopen direct vast tegen het stuur.
Opvallend is het aanstekelijke enthousiasme van de bedenkers van deze scheppingen. Als dit de toekomst van persoonlijk vervoer moet worden, ga ik wel in een gewone auto rijden. Wel een elektrische, maar toch.
Op de stand van Nazca is het even rustig. Knap dat de familie Verwoerd in deze mindere tijden voor de ligfietswereld het hoofd boven water weet te houden.
Bij Windcheetah van Mike Burroughs staan werkelijk prachtige trikes. Mike is er zelf niet maar zijn standbemanning is fanatiek bezig om de voordelen uit te leggen. Trikes worden veel verkocht in de VS en op de Spezi staan er wel heel veel.
Econodrive heeft de methode Solex nieuw leven ingeblazen. Mooi gemaakt maar wel alleen op vrij smalle banden toepasbaar.
Op de Spezi komen we Bram Smit tegen, een lid van het VeloTilt team. Bram blijft een weekend en is daarom niet met ons meegereden. Een Fransman heeft een voorwielaangedreven en ook nog kantelende driewieler ontworpen. Piet, Jan en Bram proberen erachter te komen hoe het werkt. In ieder geval worden met kruiskoppelingen de beide voorwielen aangedreven. De loodzware fiets zou zelfs automatisch rechtop blijven staan. We dagen de ontwerper uit dit te laten zien. Dan blijkt dat het automatisch rechtop staan alleen berust op de wrijvingsweerstand van de banden. Ja, zo kunnen wij het ook.
Piet en Bram hebben bewondering voor een automatisch uitklappend landingsgestel voor een tweewieler. Tijdens het inklappen gaan de wielen ook omhoog. Ze kijken goed hoe het werkt en zien uiteraard hoe het is opgelost. Voor Piet maak ik een filmpje van de werking.
Op het koude buitenterrein staan veel bijzondere voertuigjes. Hier een overdekte personentaxi. Maar wel met een forse elektrische ondersteuning en een solide wielophanging en aandrijving.
Intercity Bikes van Ymte en Daniel hebben geen stand op de Spezi. Ze zijn er beiden wel. Daniel houdt het bier op een opvallende manier koel.
De Quattro, evenals de andere fietsen van Velomobiel.nl, staat ook op het buitenterrein. De vierwieler nadert zijn voltooiing. De laatste ontwikkeling is een kap die volledig beschermd rijden mogelijk maakt. De vizierconstructie is nog niet definitief en heeft volgens mij wel wat beperking in het zicht. Sowieso vind ik het gebruik van motorhelmvizieren ongeschikt voor velomobielen. Bij motorfietsen zit dit vizier vlak voor je gezicht, bij een velomobiel zit je er al gauw 30 tot 40 cm vanaf. De scharnierconstructie zit dan in het gezichtsveld en ongehinderd rondom kijken is al helemaal niet goed mogelijk. Dit blijft mijn stokpaardje, een kap mag naar mijn mening het zicht op geen enkele manier belemmeren.
De wulps vormgegeven Mulsanne van CyclesJV Fenioux uit LeMans Frankrijk is nu helemaal klaar. Er rijden enkele exemplaren rond op het beursterrein. Jammer is dat de derailleur en ketting nauwelijks beschermd zijn tegen de elementen.
De al jaren geproduceerde WAW heeft nu voor het eerst achterwielvering. Hoefde volgens de fabrikant voorheen echt niet, maar daar zijn ze nu op teruggekomen. Beter laat dan nooit.
De trend om vierwielige velomobielen te maken is ook aan Alligt niet voorbij gegaan. Smaken verschillen, ik vind hem niet zo mooi, maar rijden doet ie als de beste.
De velomobiel op de kopfoto van dit bericht is de twee-persoons Milan van Raderwerk. Alleen de voorste inzittende drijft de fiets aan. Elektrische ondersteuning maakt het de trappende bestuurder makkelijk.
Als we alle tentoonstellingsruimten in vogelvlucht hebben gezien, gaan we rond 16.00 uur weer naar huis. Het regent nog steeds en we laten de Tesla op de Autopilot 99 van 100 kilometer sturen. Het zicht is door opwaaiend stuifwater soms miserabel slecht. De radar van de Tesla laat auto's en motoren die soms met het blote oog niet of nauwelijks te zien zijn, glashelder op het beeldscherm in het instrumentenpaneel zien. De 'adaptive cruisecontrol' houdt de ruimte tussen ons en deze voorliggers, ook al zijn die nauwelijks te zien, nauwkeurig op de gewenste instelbare afstand. De camera bovenaan de ruit ziet de belijning op de weg beter dan met het blote oog. De Autopilot doet het tot een snelheid van 150 km/u, daarboven moet je zelf sturen. Inhalen is een kwestie van de richtingaanwijzer 2 seconden vasthouden. De Tesla kijkt met zijn ultrasoon sensoren of inhalen veilig mogelijk is. Zit er geen voertuig in de dode hoek dan haalt ie volledig zelfstandig in. Zit er een voertuig naast of schuin achter je dan haalt de auto niet in. Het rijden is zo bijzonder ontspannen en de rust in de auto is weldadig.
De reis, heen en weer, is totaal rond 1150 km. Per enkele reis laden we rond 50 minuten bij de bekende SuperChargers van Tesla. We hebben amper de tijd om koffie te drinken of de smartphone meldt dat we onze reis weer kunnen vervolgen.
De SuperChargers staan om de 75 tot 150 km en hebben veelal 8 laadplekken. Meestal staan we alleen of met nog een enkele andere Tesla te laden. Voor ons Hollanders is het natuurlijk leuk dat Tesla de kosten van de elektriciteit voor zijn rekening neemt.
Uiteraard is de verhouding Spezi versus de rijtijd niet erg in balans. Volgend jaar proberen er weer een weekend van te maken. Het is al met al een heerlijk dagje geweest.
