Kettingslijtage

Als ik filmpjes van rijdende velomobielen bekijk zit daar meestal geluid bij. En wat hoor ik dan? Het geratel van het kettingtandwiel. Dat is iets dat mij nogal irriteert. Elk geluid dat vermijdbaar is levert bij mij ergernis op. Daarom wil ik ook geen andere Tesla. De nieuwe hebben allemaal vierwiel aandrijving en dus een elektromotor voor. De enige elektromotor in mijn huidige Tesla zit achterin en is onhoorbaar. De nieuwe elektromotoren vóór maken een licht giltoontje. Dat wordt op snelheid overstemt door windgeruis, maar toch.

Terug naar onze geliefde velomobielen. Zoals gezegd, die maken vaak nogal wat lawaai. Dat geluid sluipt er geleidelijk in en door gewenning valt het de meesten niet eens meer op.

Wat maakt er lawaai in een velomobiel? Uiteraard banden en wind. Dat is door bredere banden en goede schokdemping behoorlijk te beperken. De aandrijving maakt in veel velomobielen nog meer herrie. Dit komt door drie oorzaken. Ten eerste de kettingbuis die standaard om de trekkende ketting zit en je kuiten beschermt tegen kettingsmeer. Ten tweede het kettingtandwiel en ten derde slijtage van de ketting en cassette.

1. Kettingbuis
De kettingbuis zwiept door de wisselende trekkrachten steeds heen en weer en is herriemaker nr. 1.
Vervang deze door een hoeklijn van aluminium of carbon op twee steuntjes, weg lawaai. De hoeklijn is net voor het kettingwiel te zien en loopt door tot vlak achter de grote tandwielen vóór.

2. Kettingtandwiel
Het kettingtandwiel zit bij veel velomobielen gefixeerd op het asje dat aan de onderkant van de tunnel is vastgezet. Dat is niet ideaal, de ketting verplaatst zich tijdens het schakelen op de verschillende tandwielen continue naar links en rechts. Het kettingtandwiel zou die bewegingen moeten kunnen volgen. De deelbare kettingtandwielashouder is de oplossing.
Als het kettingtandwiel mooi in het verlengde van de kettinglijn loopt moet er wel af en toe gecontroleerd worden of de O-ringen nog goed zijn. O-ringen zorgen ervoor dat de schakels, samen met de tanden die tussen de rolletjes lopen, een mooi stille werking hebben. Als het goed is zie je de indruk van de schakels in de O-ringen staan. Op de foto is dit mooi te zien.

3 Slijtage ketting en/of cassette
Als de ketting is versleten gaan de O-ringen na een paar honderd kilometer al kapot. Staal op staal slijt harder dan staal op rubber. Er ontstaat meer weerstand doordat de ketting tijdens het contact met het kettingwiel verschuift over de flanken van de tanden.

Meetinstrument
Tijdens de laatste trip naar de Spezi in Germersheim heb ik een meetgereedschapje voor het meten van de kettingslijtage aangeschaft. Kost een paar euro en is simpel te bedienen.

Haak het metertje met de rechterkant in een schakel. Duw met 0,75 naar beneden de linkerkant tussen een schakel. Als dat je lukt en het hele metertje gaat vlak op de ketting liggen, dan heb je in ieder geval 0,75% rek. Draai het instrumentje om en doe de meting nog een keer met met 1.0 naar beneden.
Zakt de meter opnieuw tot op de ketting, dan is de rek 1% of meer.

Er is sprake van forse slijtage van de ketting als deze 0,75% is uitgerekt. Bij 1% rek is niet alleen de ketting maar ook de cassette aan het eind van zijn latijn. Bij 0,75% rek kun je nog volstaan met alleen het vervangen van de ketting.

Ik heb met deze Quest nu 58.000 km gereden en dus is het weer eens tijd om de slijtage van de ketting te meten. Eerder deed ik de meting met een schuifmaat, ditmaal met het speciale gereedschapje. Zoals op de foto te zien is zakt het metertje niet omlaag tussen de schakels. Een goed teken want dit bewijst dat de ketting nog geen 0,75% rek heeft.

Al met al een prima resultaat, met dank aan goede (Risse) schokdemping die onnodig grote uitslagen van het wiel en de ketting beperkt, het schuifbare kettingtandwiel en om de 4000 tot 5000 km vernieuwen van de O-ringen.

Lekke band, geen probleem of ..... toch wel?

Vanmiddag waait het Bft 6 hier aan de kust. Dat is wel ongeveer de grens waarbij ik me met mijn Quest op de hoge dijken waag. Na een dag niet fietsen, de verjaardag van onze kleinzoon gaat natuurlijk voor, heb ik wel zin in een ritje. Eerst even de banden oppompen, na twee maanden zit er nog 3 bar in de F-Lites en 2,5 bar in de Almotion. Met de nieuwe fluisterstille compressor gaat er 5 resp. 4,2  bar druk in.

Op de dijken gaat het er flink van langs. Ik hoef voor de wind rijdend naar Schermerhorn niet te trappen. De Quest gaat door de harde wind steeds naar 42 km/u. Dan rem ik af naar 35 km/u en in een mum van tijd rijdt de fiets weer boven de 40 km/u. Goddank houden de stormstrips de Quest veilig op de weg. 

Net voorbij de molens in Schermerhorn merk ik dat niet alleen de wind de Quest heen en weer slingert, ik heb een lekke band. Ik ben verwend, mijn laatste lekke band was bijna twee jaar geleden tijdens de ronde om Texel. Geen nood, er ligt een F-lite met binnenband in de fiets en die zit er in enkele minuten om. 

Even oppompen en lekker weer op weg. Maar ... die pomp doet niks anders dan een soort scheten laten, maar pompen ho maar. Het is de bekende plastic Halfords pomp die in 2009 is gekocht. Maar wat nu, ik ben 15 km van huis en zo'n eind lopen op winterschoenen lijkt me geen pretje. Met veel moeite krijg ik er toch nog een klein beetje lucht in, al is het met 0,8 bar wel helemaal op.

Ik stap in de fiets en probeer te rijden. Ik moet wel flink naar rechts sturen, maar 14 tot 15 km/u lukt. Ik heb wel pech dat de dijken allemaal de verkeerde kant op hellen en de wind ook nog eens van rechts inkomt. De F-lite kreunt en zucht, maar blijft wel heel. Na ruim een uur ben ik weer thuis, goddank. Daar zie ik aan de schuine stand van het ventiel dat de binnenband wat verschoven is. 

De dader is een scherp steentje in de nog niet geheel versleten F-lite. Toch zitten er zoveel sneetjes in de band, ik controleer daar eigenlijk nooit op, dat ik hem na 7.000 km afdank. De nieuwe GoCycles zijn met 325 gram iets zwaarder dan de 298 gram wegende F-lites. De GoCycle zie je rechts op de foto.

De Halfords maar eens open geschroefd en meteen valt de gebroken zuiger afdichting eruit. Ik schat in dat er geen onderdelen voor de Halfords leverbaar zullen zijn en kieper deze in de afvalbak. Het alternatief heb ik al jaren op de plank liggen, een heuse 850 gram wegende SKS Air X-press. Even proberen of deze het wel doet. Hij doet het prima maar nu weet ik direct weer waarom ie al die tijd op de plank ligt. De slang is veel te kort om het ventiel te bereiken bij een op zijn zij liggende Quest.

Het wel mooi lange slangetje van de Halfords pomp, inclusief het onovertroffen SKS pompkopje zet ik snel over op de 'nieuwe' SKS pomp.

De moraal van dit verhaal, controleer zo nu en dan je fietspomp die mogelijk al een jaar of langer ongebruikt in je fiets ligt. Hij kan het zomaar niet doen weet ik nu.

Indoor wedstrijden Alkmaar

Zondag 21 januari is het een prachtige dag. Volop zon en met 3 graden C. heerlijk fris.
Op deze dag zijn traditioneel de indoor wedstrijden op de wielerbaan in Alkmaar. En ook traditioneel rij ik er even met de Quest naar toe om wat te kletsen en te kijken.

Ik kan mijn standaard route over de Westfriese brug over het Noord-Hollands kanaal niet rijden, er zijn werkzaamheden. Ik trakteer mezelf op een mooie route door het Heiloër bos, een ritje van precies 15 km.

Als ik bij de wielerbaan aankom is het bijna muisstil, ik zal me toch niet vergist hebben. Er staat een gele Strada dus dat zal toch niet. De stilte wordt snel verklaard, er zijn 8 fietsers, Hans van Vugt, mijn persoon en Eric Olgers, de man van de Strada. Het evenement is voor een groot deel een familie Sijbrandij aangelegenheid met Ymte en zonen Pieter en Maarten.

Het is jammer dat het evenement jaar op jaar steeds minder belangstelling trekt. Het is een prachtige baan die helemaal ter beschikking staat van de fietsers. De wedstrijden zijn niet spannend, Ymte rijd met één van zijn zonen in een DF en is makkelijk de snelste.

Na anderhalf uur vertrek ik weer naar De Woude.

Eerste zending GoCycle banden ontvangen

Vredestein liet me afgelopen week weten dat zij van GoCycle toestemming hadden ontvangen om een grote partij banden bestemd voor GoCycle zelf, te mogen herverdelen. Twee en een halve maand eerder dan verwacht zijn de eerste banden al beschikbaar.

Vanmorgen rijdt een grote vrachtauto naar ons eiland om een eerste serie van 250 banden te bezorgen bij Velomobielonderdelen.nl. Die vlieger gaat niet op, vrachtauto's boven 10 ton mogen de pont niet op. Gelukkig rijdt er van dezelfde transporteur een kleinere bus in Noord-Holland rond. Die bus neemt de vracht over en rijdt een uur later voor.  De garage ligt nu aardig vol met nieuwe GoCycle banden.

Dit betekent dat deze week de eerste bestellers van GoCycle banden hun bestelling mogen verwachten. Zijn er fietsers die niet tot eind maart willen wachten, er zijn nog een aantal banden beschikbaar voordat de eerste 250 stuks op zijn. Ik hou de prijs nog even laag, dus als je wilt profiteren van een snelle levering en lage prijs, het kan nog even.

Heb je voor de GoCycle passende Schwalbe SV7 binnenbanden en eventueel een Schwalbe 26" Almotion achterband nodig, bestel die dan mee.

https://www.velomobielonderdelen.nl/product/45936/gocycle-vouwband

Moedwillige aanrijding door busje Pilkes

Gisteren heb ik mijn Risse Astro 5 demper na een half jaar weer wat extra lucht gegeven. Ook de beide O-ringen van mijn kettingtandwiel heb ik vervangen. Langzamerhand was de Quest wat luidruchtiger geworden. Ook zie ik dat de demper bij het inveren de carbon kettingafscherming raakt.
Al met al drie minuten werk en ik ga daarna mijn gebruikelijke rondje Schermer fietsen.

De fiets is weer heerlijk stil, alle aandrijvingsgeluiden zijn weg en dat rijdt toch heel wat fijner.
De Schermer polder is elke keer weer mooi om in te rijden. De hoge dijken geven een prachtig uitzicht en het mooie winterlicht geeft kleur aan de hemel boven de donkere polder.

Het rondje voert een heel eind langs de Noordervaart en gaat door de bebouwde kom van Stompetoren. Met de wind in de rug rij ik rond 40 km/u en nader de kruising met de Melkweg, een doodlopende weg naar het kleine industrieterrein van Stompetoren.

Van links, komende van de Melkweg, nadert een lichtgekleurde bus van Pilkes mij. 

De chauffeur rijdt de kruising op en vermeerdert vaart. Ik rij inmiddels op de kruising en zie de bus met grote snelheid op mij af komen. Ik rij met mijn rechterwiel de berm in en voel op dat moment dat ik door de bus geraakt word.

De chauffeur is er kennelijk niet van gediend dat ik doorrij en rijdt me letterlijk van de weg af. De chauffeur blijft enkele tientallen meters uiterst rechts doorrijden en bewijst daarmee dat hij inderdaad het doel heeft mij van de weg te willen rijden.

De plek van de aanrijding behoort tot de bebouwde kom van Stompetoren, is een gelijkwaardige kruising en ik heb daar als fietser dus gewoon voorrang op auto’s. De gele lijn op de Google Street View opname is mijn positie op de weg. De bus komt van links op de verder perfect overzichtelijke kruising en rijdt in mijn richting mee richting Alkmaar.

De bus rijdt door richting Alkmaar en ik raak hem uit het oog. Thuis zie ik dat de bus mij inderdaad licht heeft geraakt. Lichte krassen en vegen zitten op de verder schone Quest.

Ik schrijf een email aan Pilkes Infra, zij blijken aan de Melkweg in Stompetoren gevestigd te zijn, en doe mijn verhaal uit de doeken. De directie reageert al vanmorgen met enkele vragen die ik beantwoord.

Dit is de tweede keer dat ik door een bewuste actie van een automobilist ernstig in gevaar ben gebracht. De eerste keer was op De Mient in Castricum waar ik gemeen werd gesneden. Toen ben ik naar de Politie gegaan om aangifte te doen wegens poging tot doodslag.

Precies dat is me gisteren weer overkomen. Ik heb de Directie van Pilkes voorgesteld dat de chauffeur ernstig wordt onderhouden en mij, in het bijzijn van een directeur, zijn excuses zal maken. Gebeurt dat niet snel en op een fatsoenlijke manier dan zal ik alsnog aangifte doen bij de Politie.