De Rijp en Sinterklaas

De rit gaat nu naar De Beemster. Ik merk dat mijn accu vrijwel leeg is en het op tijd waarschuwen van andere verkeersdeelnemers kan niet meer. Dat is jammer, want de snelheid die vrijwel moeiteloos is aan te houden bedraagt rond de 45 km/u.
Op de Westdijk zie ik een stoet mensen, paarden, zwarte pieten en .... weer een Sinterklaas. Het is maar goed dat ik er niet meer in geloof, dat zou wel erg op de proef worden gesteld :). Ik zet de Quest aan de kant en maak een paar foto's. Betekent wel dat ik nu moet aansluiten achteraan de stoet. De Rijp kent maar één hoofdstraat. De Sint slaat linksaf en ik kan weer verder. In de kern van het dorp staan vele kinderen en hun ouders op de Sint te wachten. Ik wring me er door heen.
Van het viaduct bij De Woude gaat het met hoge snelheid de Schermer in. Ik wil een paardentrailer inhalen die minder dan 50 km/u rijdt. Op het moment dat ik dat wil doen en de snelheid opvoer tot 55,5 km/u, kijkt het paardenbeest om, ziet de Quest en wordt erg onrustig. De paardentrailer beweegt nogal en ik besluit dat het verstandig is er achter te blijven.
Op de pont ontstaat ruzie tussen een voordringende automobilist en een oudere dame die daar geen genoegen mee neemt. De fietsers mogen allemaal mee, mij hoor je niet klagen.
Na 2,5 uur fietsen ben ik uit en thuis, een heerlijk ritje. En ja, de linker voorband is nog op spanning, schiet mij maar lek.
Nog enige statistiek.
73 km, gemiddelde hartslag 114, maximum hartslag 141.
Totaal aantal kilometers 4785.

Smienten

In Kwadijk neem ik de polderweg ten noorden van het dorp. Er zijn vele duizenden smienten, een heel fraaie eendensoort te zien. De boeren zijn er niet gek op, ze vreten heel veel gras op en zijn daardoor nogal schadelijk. Mij levert het een paar aardige foto's op. Ze zijn tamelijk snel opgeschrikt en kiezen dan en masse het luchtruim. Ik stop twee keer om een aantal foto's te maken. Uiteraard ben ik er niet rouwig om dat ze gaan vliegen, dat is natuurlijk nog leuker om te fotograferen.

Ik trek mijn winddichte hesje aan en berg de schuimkap op. Ik blijf het rijden zonder kap sterk prefereren boven het 'dicht' rijden. Ik merk dat mijn accu leeg raakt, de claxon wordt schor.

Volendam en Sinterklaas

Vanmorgen leg ik de Avocet met de toch niet lekke binnenband om het linkervoorwiel en ga op weg voor een retourtje Volendam. Het is met 6 graden C. tamelijk fris. De zon schijnt volop en het is dan ook heerlijk fietsweer. Wel is de wind zuid-oostelijk kracht 4 Bft. Ik zet de schuimkap er op en zet een warme muts op. De muts is een krijgertje van Centraal Beheer die in het kader van 'Corporate Warming' de muts als teaser opstuurde. Corporate Warming ok, maar voor Wim privé is ie lekker warm :)
In Akersloot komt de stoomboot van Sinterklaas langs, het enthousiasme van de pieten kent geen grenzen. Nu de banden weer allemaal op 5,5 bar staan en de gezondheid weer ok is, fiets ik tegen wind met hartslag 132 net boven 40 km/u.
Bij Kwadijk staat een man met twee heel grote honden naast het fietspad. De man ziet me op 150 meter afstand aankomen en haast zich zijn grote viervoeters aan te lijnen. Geen overbodige maatregel, op het moment dat ik passeer heeft de baas al zijn kracht nodig om de grote mormels in bedwang te houden.
De rit naar Volendam verloopt uitstekend en vooral rustig. Er zijn weinig mensen buiten en ik heb het rijk alleen. Op de dijk in Volendam is het toch weer heel druk, het toeristen seizoen lijkt wel een 'jaar rond' activiteit te worden.
Na een broodje klim ik snel weer in de Quest en met de wind in de rug raffel ik afstand tussen Volendam en Kwadijk met 50 km/u af.
In Kwadijk sla ik rechtsaf om het slechte wegdek door het dorp te vermijden. De weg door de polder is fraai geasfalteerd en er zijn vaak veel vogels te zien.

Toch geen lekke band

Tijdens LEL ben ik halverwege gestopt met een slappe band. Bij het keerpunt heb ik de band gewisseld. Gisteren plak ik de band, echter..... er is helemaal geen lekke band. Ik pomp de binnenband in de buitenband op en luister of ik een lek hoor, niks te horen. Dan maar de wasbak vol water en de band het water in. Nog steeds niks te zien, geen luchtbelletje, helemaal niks. Ik pomp de binnenband nog harder op, hij is nu 7 cm in diameter en ik haal hem nog een keer door het nu warme water. Ik meet de diameter precies op en laat de band vannacht onder spanning staan.
Vanmorgen is band nog steeds precies even dik en ik monteer de band weer. In de Avocet buitenband heb ik ook geen enkele ongerechtigheid gevonden.
Wat betekent dit nu voor de wedstrijd op de dijk van Lelystad naar Enkhuizen? Ik ben dus op zeker met een heel zachte voorband gestart. Dit verklaart de geringe snelheid van 41 km/u na de start in de luwte van de dijk. Later is de snelheid ingezakt tot 36 km/u. Hoe kon dit nu gebeuren? Ik heb er geen idee van. Wel heb ik me tijdens het racen steeds afgevraagd waarom ik niet lekker op snelheid kwam. Ik weet dit aan mijn flinke verkoudheid. Ik heb tijdens de wedstrijd ook niet gemerkt dat de band te zacht was. Je hoeft niet te sturen en je voelt het dan ook niet. Wel kan ik nu begrijpen dat de rit erg comfortabel was.