Anti-spam woordverificatie is nu niet meer nodig

Beste mede-bloggers,
Heel lang zijn onze blogs redelijk verschoond gebleven van spam. Ongeveer twee jaar geleden kwam daar een eind aan. Hoe populairder de blog, hoe meer hinder. Op een gegeven moment kreeg ik veel meer spamreacties dan reacties van mensen van vlees en bloed. Toen het aantal spamreacties tussen 10 en 20 stuks per dag kwam heb ik het beruchte middel van de woordverificatie, ook wel captcha genoemd, aangezet.
Gaandeweg verminderde het aantal spamreacties tot slechts één per week. Enkele maanden geleden heb ik de woordverificatie dan ook weer uitgezet. De laatste maand kreeg ik maar 5 ongewenste reacties.
Het probleem is nu dus beheersbaar. Verandert het dan is het natuurlijk altijd mogelijk woordverificatie weer aan te zetten.

De meerderheid van de bloggers heeft de vervelende woordverificatie nog aanstaan.
Graag roep ik jullie op om met ingang van het nieuwe jaar de woordverificatie uit te zetten en het reageren daarmee een stuk prettiger te maken.
Om de woordverificatie uit te zetten, klik je bovenin het blogmenu op 'Ontwerp. Je komt dan bij 'Instellingen'. Volg het rijtje instellingen > berichten en reacties > woordverificatie weergeven > nee.

Oliebollentocht 2013, waarschuwing harde wind

De Oliebollentocht 2013 moet ik helaas aan me voorbij laten gaan. Mijn vrouw herstelt van een zware operatie en 2 dagen weg zit er even niet in. Uiteraard volg ik met genoegen de voorbereidingen van Arnold, Cees, Matthijs, George en anderen.

Voor weersverwachtingen kijk ik altijd op 'windguru.cz' waarop ik een abonnement heb. Op deze site kun je de weersverwachting voor iedere plaats op de wereld per uur bekijken. Morgen ziet het er helaas niet fraai uit. Als de Noord-Hollandse delegatie 's nachts gaat rijden, is de wind met 4 Bft nog redelijk. De temperatuur is 3 gr. C, maar de gevoelstemperatuur is al onder nul. Voor de rijders met kap geen probleem, degenen met het hoofd in de buitenlucht is het oppassen geblazen.

Minder comfortabel is de wind die gemiddeld steeds tegen is. Die neemt in de ochtend, ook in Tilburg, toe tot Bft 7 met windstoten tot Bft 9. Eerlijk gezegd zijn dat windverwachtingen waarbij ik de Quest normaliter in zijn warme garage laat. In combinatie met de verwachte regen is het geen pretje. Ik hoop van harte dat het meevalt.

PS. Arnold, als je een kap wil gebruiken, ik kom hem graag met de Tesla langsbrengen :)

VeloTilt ruit

De grote ruit voor de VeloTilt wordt gemaakt door Dick van der Vaart van Alrec in Mijdrecht. Dick stuurt ons de volgende fotoserie met begeleidende tekst.

De omgekeerd liggende mal is hier volgebouwd met blokken schuim. Daarna zullen de opengebleven ruimten worden volgegoten met gips. De matrijs wordt daardoor volledig 'hard' en zal niet indeuken door de immense druk van het vacuüm. Helemaal volgieten kan ook maar dan wordt het gewicht onhanteerbaar hoog.

De matrijs is hier volgegoten met gips. De houten ophanging kan nu worden verwijderd.

De matrijs moet op de onderliggende plank passen om in de vacuümmachine te kunnen worden geplaatst. Van de achterkant moet dus nog wat worden afgehaald. Het gladde oppervlak van de matrijs wordt tijdelijk met een speciale tape beplakt om beschadigingen te voorkomen.

Ook aan de voorkant is de matrijs te groot. Er is evenwel voldoende ruimte om ook hier een stukje af te halen.

De vacuümmachine is een reusachtig apparaat met een dito stroomverbruik.

De eerste 'tracks' zien er al goed uit.

Nadat de ruit is gemaakt wordt deze afgezaagd.

We zien hier de glanzende buitenkant terwijl de beschermende folie aan de binnenkant er nog op zit.Volgens Dick kan het nog mooier, maar voor het eerste prototype zien de ruiten er prima eruit.

Fijne Kerstdagen en een gezond 2014

Vandaag zal het weer hard gaan waaien. In de ochtend waait het Bft 5 met uitschieters tot Bft 7. Met de stormstrippen op de Quest en de racekap geen enkel probleem. De zuid-zuidwestelijke wind helpt een handje mee om prettig snel langs het Noord-Hollands kanaal naar Purmerend te rijden. Langs de Oostdijk van de Beemster koers ik naar Oosthuizen. Een waterig zonnetje schijnt op de fraaie bomen die aan de binnenkant van de dijk staan. Het blijft een prachtig gebied en ik waag er maar eens een plaatje aan.

Bij Oosthuizen rij ik omlaag de polder in, zeker 7 meter de diepte in. Ook nu weer heb ik de wind dwars in en op nieuw asfalt zoef ik naar de molens van Schermerhorn. Van twee kilometer afstand zie ik één van de boerderijen in de Mijzenpolder mooi met de witte daklijsten boven de dijk uitsteken. Met de Canon Powershot G1X maak ik een foto en gok erop dat de uitstekende kwaliteit van de lens en de grote sensor een goede uitvergroting mogelijk zal maken. Het resultaat staat hierbij.

Prettige kerstdagen, maar vooral een gezond 2014, wens ik alle lezers van mijn blog van harte toe.

Bandentesten op Ligfiets.net

Vorige winter hebben Jan Geel en ik veel tijd gestoken in allerlei bandentesten. Niet alleen testen op rolweerstand bij lage temperaturen, maar ook testen op slipgevoeligheid. Ligfiets.net heeft er in die periode geen aandacht aan geschonken. Dat vond ik jammer omdat met name de tests over slipgevoeligheid voor alle fietsers van groot belang zijn.

Jack Dekker, redacteur van Ligfiets.net sprak ik tijdens de Spezie in Germersheim. Jack vroeg mij toen of ik een soort compilatie wilde maken van de vele blogposts over dit onderwerp.
Deze compilatie staat nu in twee delen online op ligfiets.net. Deel 1 staat hier, deel 2 staat hier.

Even uitwaaien, smog en nieuwe camera

Na een paar spannende dagen i.v.m. een zware operatie die mijn vrouw Marian onderging, is het vandaag mogelijk wat te ontspannen. De operatie is goed verlopen en het mooie zonnige weer lokt me naar buiten. Ik neem voor het eerst mijn nieuwe Canon Powershot G1X camera mee. Dit is de opvolger van de Powershot G12 die een veel kleinere sensor heeft.

Het is 4 gr. C. en dus tijd om de voetverwarming weer te monteren. De afstandsbediening daarvan werkt niet meer, kwestie van een nieuw batterijtje. Ik maak mijn standaard rondje over de Schermer dijken. Het eerste dat opvalt is dat er een sterke inversie is. Een inversie, sterk verschillende temperaturen in boven elkaar liggende luchtlagen, zorgt er voor dat deze luchtlagen niet goed met elkaar mengen. Vaak met gevolg dat sterk vervuilde lucht in de onderste regionen van de atmosfeer blijft. Dit is goed te zien als je wat hoger staat zoals op het hoge viaduct bij West-Graftdijk.

De luchtdruk is hoog, de temperatuur laag. Dat levert flink wat luchtweerstand op naarmate de snelheid oploopt. 40 km/u vraagt in de zomer zo'n 140 Watt vermogen. Nu is daar 175 Watt voor nodig. Bij de Schermer molens maak ik een paar plaatjes. Aan de andere kant van de dijk staat de molen van Hans Dulfer, de saxofonist. Het is pal tegenlicht en de zon schijnt glashard in de lens. Ik zie pas later dat de ISO instelling op 3200 ASA staat. Bij de G1X heeft dat optisch nauwelijks nadelige effecten, zelfs niet als de opname gemaakt wordt op 1/3200 met F16. 200 ASA zou natuurlijk beter zijn. Die opname maak ik ook, maar die opname is niet spannend omdat de zon nu alleen maar een grote witte vlek is.

VeloTilt passen voorframe

Vanmiddag is het vrijwel volledige VeloTilt team in Enkhuizen bij elkaar om de vorderingen van het voorframe te bespreken. Eerst even een rondje met Bram Smit en Piet Kunis in de Tesla. Piet heeft het idee dat ie gaat opstijgen :)

Door een bijzondere constructie van de voorvork is er geen balhoofd nodig. Daardoor kan de Rohloff naaf een heel stuk lager worden geplaatst en zit ie niet in het gezichtsveld. Dat is ook nodig omdat één van de luchtslangen over de Rohloff naaf zal lopen.

Bram is één van de kleinere fietsers en hij kan de pedalen prima rond draaien. Dat lukt alle andere teamleden, inclusief de lange David Wielemaker, ook. Wel is er een kans dat een scheenbeen bij het ongewild uit het linker pedaal schieten tegen de bracket van de Rohloff naaf kan komen. Daarvoor heeft Piet al een herzien ontwerp voor de bevestiging van de Rohloff naaf getekend. Hiermee is dit probleem ook getackeld. De juiste plaatsing van alle componenten is belangrijk omdat de VeloTilt maar 248 cm lang is.

Uitgebreid staan we stil bij de achterste wielophanging. Er moeten keuzes gemaakt worden tussen geavanceerd en duurder of eenvoudig maar zwaarder. Beide mogelijkheden zijn nu ontwikkeld en kunnen beide op de inmiddels vervaardigde montagebalk worden aangebracht.

Foto:
Op het stoeltje Jeroen Koelman, staand Bram Smit en hurkend Piet Kunis

VeloTilt in albast

De VeloTilt maakt nogal wat los bij velomobielrijders. Ons ontwerpteam krijgt dagelijks tips en hints om dingen beter, makkelijker en mooier te maken. Vandaag krijg ik heel bijzondere foto's toegestuurd van Henry de Sterke, een Questrijder uit Oost-Voorne.

Henry heeft uit een enorm blok albast een model van de VeloTilt gemaakt. Albast is een halfdoorschijnende minerale steensoort die redelijk goed te bewerken is. Dit model is met 53 cm lengte een imposant geheel.
Henry heeft er meer dan 100 uur aan gewerkt. Vooral het aanpassen van het basismodel tot een slanker geheel kostte veel tijd. Ook het polijsten met korrel 2000 is meer dan een dag werk.
Het resultaat is prachtig.

VeloTilt cabrio

De ontwikkelingen met de VeloTilt gaan nu snel. De voortrein is klaar om ingebouwd te worden. Zaterdag komt het team weer bij elkaar om de voortrein en het VeloTilt mechanisme in de body te passen. Ook de achterwielophanging is gereed evenals het versterkte schot om deze aan te bevestigen.

Deze week zal de ruit voor de fiets bij Alrec gemaakt worden. Hierna kan de kap worden gelamineerd en zijn alle onderdelen, op de wielkappen na, wel zo'n beetje klaar.

Naast de volledig gesloten versie zoals die nu ontwikkeld wordt, gaan de gedachten ook al uit naar een versie die meer geschikt is voor dagelijks gebruik. Uiteraard is de volledig gesloten versie het snelst, maar door een grote vlak liggende ruit is 's avonds en als het regent onvoldoende te zien. De VeloTilt krijgt een grote luchtinlaat vooraan voor veel verse lucht en ontwaseming van de ruit, maar in het donker met licht van tegenliggers zal dit geen veilige rit opleveren.

Piet Kunis heeft op basis van de ontwerptekening van David, enkele eenvoudige schetsen gemaakt hoe een VeloTilt voor dagelijks gebruik er uit zou kunnen komen te zien. Er zijn dan drie nieuwe configuraties mogelijk, cabrio, cabrio met een minivizier en met een dakje. Zo ontstaat er een heel veelzijdige combinatie. Het dakje zal in zijn geheel in de bagageruimte van de VeloTilt kunnen worden meegenomen zonder dat dit veel ruimte inneemt. Dit is een groot voordeel t.o.v. racekappen die niet in de fiets kunnen worden meegenomen.
Prettig is dat deze mogelijkheden alleen de kap betreffen. De basis van de VeloTilt blijft gelijk. Je kant er zelfs zonder kap mee rijden. Je hebt dan een open tilting trike.

Te zijner tijd zal David deze schetsen als uitgangspunt gebruiken om ze om te zetten in een computertekening. Deze tekening zal dan de basis zijn voor het frezen van de plug voor deze iets lagere kap en het dakje.

Morgen: een VeloTilt uit albast