Vanmorgen komt Marcel Beekmans om het hinderlijke geratel in zijn fiets te laten verhelpen. Als de Quest op de blokken staat is meteen duidelijk wat er aan de hand is. Het kettingwieltje wordt door het bekende 1,5 cm brede busje uit de rechte lijn gedwongen, en de schalmen van de ketting tikken tegen de binnenkant van de flens van het kettingwiel. Daar zou Velomobiel.nl toch eens iets op moeten bedenken. Nadat we het kettingwiel hebben uitgebouwd, blijkt dat het busje muurvast op het asje zit. In de bankschroef wil het er met wat wrikken wel af.De lagers zitten uiteraard los in het huis en moeten nu vastgelijmd worden. Dit doe ik, na eerst de te lijmen vlakken met wasbenzine te hebben schoongemaakt, met seconden lijm.
We gaan met zijn drieën op weg richting Amsterdam. Marcel is zielsblij dat de herrie onderin weg is. Als ie nou ook nog het kettingbuisje om de trekkende ketting weg haalt, hoort ie alleen nog maar het zoeven van de banden.
Langs het Noord-Hollands kanaal rijden we naar Purmerend en daarna door naar de afslag Landsmeer. Het is opvallend hoeveel ijs er in het Noord-Hollands kanaal ligt. Hoewel het door een ijsbreker gebroken is, zijn de schotsen nog zeker 10 cm dik. Marcel gaat langs de Kanaaldijk door naar Amsterdam, wij nemen de pont en rijden even later door het fraaie Broek in Waterland.
Voor een boodschap moet ik even langs een watersport zaak. Pas de derde winkel, in Volendam, heeft de spullen in huis.
Na nog een boodschap op de Dijk in Volendam, zien we het meer dan opvallende schip de 'Vlotburg' in de haven liggen. De Vlotburg is een middeleeuws fort op een boot, een creatie van Len Vries. Len is bekend van Joris Linssen's Showroom en Man bijt hond. Tot mijn grote verrassing blijkt Kees Len goed te kennen. Als Len, hij zit hoog te paard op het bovendek van zijn schip, ook Kees herkent, worden we aan boord uitgenodigd.
Het wordt een opmerkelijk bezoek. Len zit in ridderkostuum op zijn paard en kan daarmee allerlei kunstjes. Ook een klein wit paardje geeft een optreden. Wel oppassen voor die kleine witte, hij is humeurig en bijtgraag.
We lopen het schip rond en verbazen ons over de vele middeleeuwse taferelen, allemaal van de hand van Len.
Na nog wat foto's gemaakt te hebben vanaf het dek van het schip, ook vanaf deze positie is het zicht op Marken heel mooi, nemen we afscheid van Len en zijn Duitse vriendin en gaan weer onderweg.
Via Edam, De Beemster en De Rijp nemen we op het viaduct bij West-Graftdijk afscheid.
