Voor een test kreeg ik via Velomobiel.nl een tweetal GoCycle banden van Flevobike. Met Johan Vrielink had ik vorige week een gesprek over lagers, banden en nog veel meer. Voldoende reden om vanochtend naar Dronten te rijden.
In Dronten ontvangt Johan me bijzonder vriendelijk. Later komt ook André er bij. We praten over banden en lagers. Johan leidt mij enthousiast rond in het smetteloos ogende bedrijf. Steeds weer blijkt de inventiviteit van de mensen van Flevobike. Al heel vroeg hadden zij een geïntegreerd CAD/CAM systeem met gekoppelde 4-assige CNC freesmachine. Veel ontwikkelingswerk voor grote fietsmerken nemen zij voor hun rekening. Ook hebben zij een zeer grote rol gehad in de ontwikkeling van de GoCycle, reden waarom er enkele van die fietsen bij Flevobike in gebruik zijn. Uiteraard valt de grote mal op waarin de onderbak voor de Versatile wordt gemaakt, een milieuvriendelijk proces met een minimale hoeveelheid afvalstoffen.
Hun belangrijkste product is momenteel de Greenmachine, een wondertje van vernuft. Met een ongelooflijk oog voor detail wordt er aan deze fiets gewerkt. Zo wordt er bijvoorbeeld met laser uit schuimplastic een gecompliceerd kabelgeleiding systeem gemaakt. Eerst worden uit massief aluminium met de CNC frees veel onderdelen gefreesd. Zijn de onderdelen perfect, dan wordt de productie overgeheveld naar het spuitgieten in magnesium, thixomoulding geheten.
Het onderwerp lagers komt uiteraard ook aan bod. In de achterbrug van de Greenmachine zitten enkele moeilijk bereikbare voor corrosie gevoelige lagers. Daar is natuurlijk wel een goede oplossing voor :).
Voor ik vertrek, het is dan al enkele uren later, mag ik even op de GoCycle van André rijden. Een heel bijzondere ervaring. De GoCycle is zeker 10 kg lichter dan de lichtste normale elektrische fiets. Het fietst heel sportief en de elektrische hulp maakt het vooral bij tegenwind en bergop heel comfortabel.
Helaas is er geen vervanging beschikbaar van de door mij kapot gereden GoCycle band.
Ik neem afscheid van een stel gedreven inventieve techneuten die de zaak ook organisatorisch heel goed op orde hebben.
Even ga ik nog langs bij Velomobiel.nl voor een rol gele tape voor Kees en een reserve spiegeltje.
Onderweg hoor ik een enorme klap onder de auto. De auto blijft goed sturen en ik rij door. 50 km verder hoor ik nog een keer een dreun, maar ook nu is weer niks te voelen. Thuisgekomen, de rechter voorband schuurt nu steeds in de wielkast, blijkt de voortrein acht centimeter lager te zijn geworden. Dat zal wel een gebroken voorveer zijn.
Update 17 juni. Vanmiddag is de Audi door een auto-ambulance opgehaald. Inderdaad is de rechter voorveer dwars door midden gebroken. Gelukkig hebben de uitstekende stukken van de veer de band niet geraakt. De veren, ze worden bij voorkeur beide tegelijk vervangen zijn pas eind volgende week leverbaar.
dinsdag 16 juni 2009
Bandentest 20" GoCycle banden
Zowel via deze blog als off-line wordt me gevraagd naar mijn bevindingen met de GoCycle banden. Heel belangrijk is het niet, de GoCycle fiets is pas in augustus te koop en banden zijn al helemaal niet te krijgen. Toch wil ik jullie informeren over deze band. Ik heb de banden er nu drie weken omliggen en ik kan zeggen dat de banden bijzonder comfortabel zijn en duidelijk sneller aanvoelen dan de Avocets. Maar hoeveel sneller zijn ze? Tijd voor een test.
Vanmorgen komt Kees op De Woude aanrijden terwijl een grote telekraan op een ponton de verrotte sluisdeuren van het antieke sluisje in onze tuin aan het hijsen is. Daarvoor nog even een moeilijk moment. De ponton blijkt te groot om de sluis te bereiken. één van onze mooie roeiboot steigers ligt in de weg. Het verzoek is of één van deze roeiboot steigers mag worden gedemonteerd om het ponton dichterbij de sluis te krijgen. Ik besluit het goed te vinden en onze mooie steiger ligt na een uur gedemonteerd op ons erf. Het hijsen van de deuren is een spectaculair gezicht.
Kees monteert op mijn fiets een 57-tands tandwiel ter vervanging van een 53-tands exemplaar. Op snelheden boven de 50 km/u vind ik de trapfrequentie te hoog en loopt mijn hartslag te snel op. Een 65-tands tandwiel kan er helaas niet op, de poot van de derailleur is te kort.
Terwijl Kees aan het sleutelen is zie ik dat de wind vrijwel wegvalt, eindelijk kans om een test te doen met de GoCycle banden.
Als het tandwiel is geplaatst is het best nog een klus om de derailleur goed te laten werken, maar het lukt Kees toch.
Ik laad de pomp, het meetlint en de krijtjes in en samen rijden we naar de uitrol locatie. Ik geef flink gas en bereik onderaan het talud van het viaduct een snelheid van 56 km/u. Met het grote tandwiel blijkt deze snelheid goed vol te houden, al moet wel gezegd worden dat de heel lichte wind wel in de rug is.
We hebben moeite om de startlocatie te vinden. De plek, een groen gespoten streep, vinden we uiteindelijk en blijkt zich wel heel laag op de helling te bevinden. Ik maak een aantal runs met de GoCycle banden, maar eerst pomp ik ze op tot precies 5 bar. Drie runs eindigen na resp. 102, 102,20 en 103,15 meter. Daarna legt Kees de Avocets er op en pomp ik deze op tot 6 bar. Onmiddellijk valt het mindere comfort op en de uitrolafstanden zijn wel heel veel korter. De drie runs eindigen na resp. 80,30, 81,55 en 83,50 meter.
Gemiddeld komen de GoCycles tot 102,45 meter, de Avocets tot 81,80 meter. Dit is een verschil van maar liefst 25,3 %.
Dit maakt de GoCycle banden tot verreweg de lichtst lopende band die ik tot dusver hebt getest.
Vanaf heden dus nog alleen maar GoCycle banden? Helaas niet. Ze zijn nog niet verkrijgbaar, maar ook technisch zijn er nogal wat bezwaren. De band blijkt heel kwetsbaar, tijdens de demontage blijkt één band ernstig beschadigd en kan als afgeschreven worden beschouwd. De compound van de wangen is zo zacht dat het regelmatig aanlopen in de wielkast de vliesdunne rubber laag razend snel wegslijt. Ik kan niet goed inschatten wat de risico's van het wel heel makkelijk omleggen van deze banden zijn. De band valt letterlijk over de velg heen en laat zich moeilijk rond monteren.
Een telefoontje van Vredestein houdt een heel duidelijke waarschuwing in, deze band is niet geschikt voor velomobielen.
Wel is de band een mooi opstapje voor een gesprek over de ontwikkeling van een wél voor velomobielen geschikte band.
Ik rij na de tests met Kees mee naar Heerhugowaard. Terug naar De Woude, de Avocets liggen er nu om, is het moeilijk om 50 km/u per uur aan te houden. Ja, die GoCycles zijn toch merkbaar sneller.
Vanmorgen komt Kees op De Woude aanrijden terwijl een grote telekraan op een ponton de verrotte sluisdeuren van het antieke sluisje in onze tuin aan het hijsen is. Daarvoor nog even een moeilijk moment. De ponton blijkt te groot om de sluis te bereiken. één van onze mooie roeiboot steigers ligt in de weg. Het verzoek is of één van deze roeiboot steigers mag worden gedemonteerd om het ponton dichterbij de sluis te krijgen. Ik besluit het goed te vinden en onze mooie steiger ligt na een uur gedemonteerd op ons erf. Het hijsen van de deuren is een spectaculair gezicht.
Kees monteert op mijn fiets een 57-tands tandwiel ter vervanging van een 53-tands exemplaar. Op snelheden boven de 50 km/u vind ik de trapfrequentie te hoog en loopt mijn hartslag te snel op. Een 65-tands tandwiel kan er helaas niet op, de poot van de derailleur is te kort.
Terwijl Kees aan het sleutelen is zie ik dat de wind vrijwel wegvalt, eindelijk kans om een test te doen met de GoCycle banden.
Als het tandwiel is geplaatst is het best nog een klus om de derailleur goed te laten werken, maar het lukt Kees toch.
Ik laad de pomp, het meetlint en de krijtjes in en samen rijden we naar de uitrol locatie. Ik geef flink gas en bereik onderaan het talud van het viaduct een snelheid van 56 km/u. Met het grote tandwiel blijkt deze snelheid goed vol te houden, al moet wel gezegd worden dat de heel lichte wind wel in de rug is.
We hebben moeite om de startlocatie te vinden. De plek, een groen gespoten streep, vinden we uiteindelijk en blijkt zich wel heel laag op de helling te bevinden. Ik maak een aantal runs met de GoCycle banden, maar eerst pomp ik ze op tot precies 5 bar. Drie runs eindigen na resp. 102, 102,20 en 103,15 meter. Daarna legt Kees de Avocets er op en pomp ik deze op tot 6 bar. Onmiddellijk valt het mindere comfort op en de uitrolafstanden zijn wel heel veel korter. De drie runs eindigen na resp. 80,30, 81,55 en 83,50 meter.
Gemiddeld komen de GoCycles tot 102,45 meter, de Avocets tot 81,80 meter. Dit is een verschil van maar liefst 25,3 %.
Dit maakt de GoCycle banden tot verreweg de lichtst lopende band die ik tot dusver hebt getest.
Vanaf heden dus nog alleen maar GoCycle banden? Helaas niet. Ze zijn nog niet verkrijgbaar, maar ook technisch zijn er nogal wat bezwaren. De band blijkt heel kwetsbaar, tijdens de demontage blijkt één band ernstig beschadigd en kan als afgeschreven worden beschouwd. De compound van de wangen is zo zacht dat het regelmatig aanlopen in de wielkast de vliesdunne rubber laag razend snel wegslijt. Ik kan niet goed inschatten wat de risico's van het wel heel makkelijk omleggen van deze banden zijn. De band valt letterlijk over de velg heen en laat zich moeilijk rond monteren.
Een telefoontje van Vredestein houdt een heel duidelijke waarschuwing in, deze band is niet geschikt voor velomobielen.
Wel is de band een mooi opstapje voor een gesprek over de ontwikkeling van een wél voor velomobielen geschikte band.
Ik rij na de tests met Kees mee naar Heerhugowaard. Terug naar De Woude, de Avocets liggen er nu om, is het moeilijk om 50 km/u per uur aan te houden. Ja, die GoCycles zijn toch merkbaar sneller.
Labels:
bandentest
Abonneren op:
Posts (Atom)