In maart schrijft Robert Frischemeier me een mailtje met de vraag of ik hem, samen met een stel Duitse velomobilisten, door Noord-Holland wil loodsen. Natuurlijk, geen probleem.
Vandaag is de dag. Om 8.00 uur staat Kees van Hattem al voor zijn deur te wachten, geen koffie dus :(. We rijden met harde wind in de rug naar Middenmeer, kijken of Pé wat van dat bruine goed klaar heeft staan. Helaas, Pé is gevlogen.
Om even na half tien komen de Duitse vrienden gelijk met Kees en mij aanrijden bij de haven van Den Oever. Behalve Robert is onder meer René Friesing en Frank Terfort van de partij. Drie Questen en één Milan zijn hun vervoermiddelen. Tegen tien uur komt ook Jan Geel de gelederen versterken.
Na een praatje gaan we richting Medemblik. Kees gaat voorop. De harde wind is om en nabij op de kop en met tussen 30 en 33 km/u moet er stevig gewerkt worden. We tracteren de mannen op een ritje bovenop de dijk naar Enkhuizen. De wind rukt stevig aan de fietsen, maar alles blijft onder controle. In Enkhuizen maken we even een stop voor de Dromedaris. In Hoorn moeten we de verplichte omleiding volgen. Dat voert ons langs een weg met enkele gemene drempels. De Milan is hier niet thuis. Met nogal wat acoustisch geweld schraapt de Milan over de stenen.
Dan gaat het richting De Woude waar we koffie drinken bij ons thuis. De pontbaas is wel wat gewend, maar 7 velomobielen is bijna een pont vol. Na de koffie begeleiden we de Duitse vrienden naar pont Buitenhuizen.
Daar nemen we afscheid en zeggen toe dat dit voor herhaling vatbaar is. De Duitse vrienden zijn zeer tevreden met de begeleiding en gaan na pont Buitenhuizen richting Den Haag.
182 km totaal nu 4810 km.