Na de koffie rijden Kees en ik naar Volendam voor een boodschap. Het achterwiel schraapt bij het aanzetten en in de bocht tegen de Lexan strip. Aan de andere kant van het water de Quest maar even op zijn kant gelegd en de strip iets verplaatst. Dat helpt een beetje, in ieder geval hoor ik tijdens het rechtuit rijden geen geschraap meer.Het is heiig en er is weinig wind. Ik weet Kees te verleiden flink gang te maken. In ieder geval rijden we regelmatig 36 tot 38 km/u tegen de lichte tegenwind. Kees volgt goed maar geeft even later wel aan dat ie ook maar eens moet gaan plakken om de Quest sneller te maken.
In Volendam loop ik voor een aanpassing aan een armband voor Marian de juwelier binnen. Kees praat met de ijscoman. De nodige rechtse termen, ik durf ze hier niet te herhalen, vliegen letterlijk over straat. De ijscoman vertelt een verhaal over 'één hongerige andersdenkende is moeiteloos te eten te geven, merkt niemand wat van. Maar als er teveel komen, gaat het niet meer. En dat is nou aan de hand', vervolgt de 70-jarige donkerharige ijscoman. Wie die 'anderen' zijn is uit de conversatie wel op te maken. Het is geen geheim dat veel Volendammers er zo over denken. Daarbij hebben ze ook nog eens het hart op de tong.
Als het armbandje is gemaakt, prima en snelle service van juwelier Schilder-Vlugt, wil Kees via Ilpendam rijden. Het is maar een graad of 8 en ik trek mijn oranje hesje erbij aan. De snelheid blijft er met 36 tot 40 km/u lekker in als Kees voorop rijdt.
Via Ilpendam en Purmerend zijn we na 64 km weer in De Woude.
