Over de dijken en door de polders

Vanmiddag is het zonnig en met 13 graden C. perfect fietsweer. De harde wind van 5 Bft maakt het toch minder comfortabel. Na een kort bezoek aan de winkel in Uitgeest vervolg ik mijn reis via de pont in Akersloot naar De Woude. De pontbaas weet dat ik iets met Apple doe en vraagt of er al iPods van 160 Gb komen. Ik plaag hem met de opmerking dat ie wel heel veel muziek via het Internet zal stelen. Hij lacht veelbetekenend.
Op De Woude is afgelopen donderdag de eikenhouten draagconstructie van onze stolp geplaatst, een enerverende dag. Het is nu mooier weer en ik maak een paar foto's.
Nadat de pontbaas van De Woude me heeft uitgezwaaid, sla ik direct linksaf de Starnmeer in. Dit is een kaarsrechte weg die naar Spijkerboor voert. De wind komt hard van linksvoor in en beperkt de snelheid tot 32 km/u. Het is een goede beslissing om nu niet naar Volendam te rijden, gewoon niet comfortabel. Aan het eind van de lange Middelweg sla ik rechtsaf de Starnmeerdijk op. Het asfalt is mooi glad en ik rij de wind met precies 38 km/u 'dood'. De snelheid loopt nu zonder moeite op tot 42 km/u. De dijk slingert licht, dit is superieur fietsen. Het is dan ook jammer dat Oost- en West Knollendam zo snel naderbij komen. Een paar auto's kunnen het niet laten om mij op de smalle dijk in te halen. Zij moeten daarvoor met hun linker wielen door de kurkdroge en stoffige berm. Ik krijg het benauwd van zoveel zand en stof in lucht.
Via Krommenie volg ik de Nauernasche Vaart naar Assendelft. Daarna gaat het richting Noordzee kanaal en rij ik eerst op de dijk en vervolgens weer onder de dijk. Bij de Zeedijk, echt zo heet deze weg, geef ik het comfort van de voor de windse koers op en stuur de Quest met zijn bolle neus in de wind. Ik stop even voor een banaan. Een oudere mevrouw stopt naast me en meldt dat ze wat geschrokken was toen ik passeerde. 'Het gaat zo hard en ik hoorde u niet komen', vertelt ze. Ze stapt snel weer op haar fiets en even later passeer ik haar voor de tweede keer.
De echt heel hoge dijk geeft de wind vrij spel. Toch kan het tempo op 32 km/u blijven, prima.
Door de vogelrijke polder steek ik de Provinciale weg Uitgeest - Krommenie over en vervolg, nog steeds tegen wind, mijn weg over de Lagendijk. De knotwilgen zijn van hun takken ontdaan en schapen lopen van het vers opkomende gras te grazen. Ik maak van dit tafereel, met het fort Krommeniedijk op de achtergrond, een plaatje.
Via de Jachthaven Zwaansmeerpolder rij ik weer naar huis.
60 km, totaal nu 8050 km.

Quest 195 komt 14 april met Luxeons

Ik bel Ymte. Hij heeft de keramische lagers ontvangen. Echter alleen voor de voorwielen en het kettingrolletje. De lagers voor de achterwielen blijk ik niet te hebben meegestuurd. Hans, ze hebben nummer 6002. Er zijn er nog twee van nodig.
De knipperlichten worden definitief Luxeons. Mijn fiets is de eerste waarop ze worden toegepast. De bedrading voor een Big Bang zal worden aangebracht, deze lamp kan dan later worden ingebouwd. Er staan nog wat meer wijzigingen van de Quests op het programma, 12 Volt zal standaard worden en de Inoled lamp maakt een goede kans om de halogeen peertjes te vervangen.
14 april is mijn fiets klaar. Dit is eigenlijk een week te vroeg, op 14 april is ook de sluiting van de biedtermijn op Quest 153.

Rondje midden Noord-Holland

Vandaag is nationale ligfietsdag. Een goede reden om een rondje midden Noord-Holland te rijden. Het is helder en zonnig, maar er staat wel een stevige 5 Bft uit het Noord-oosten. De eerste kilometers is het ook nogal fris. Recht tegen wind is het met 35 km/u wel op. Wielrenners vlieg ik evenwel voorbij alsof ze stil staan. Ik zal er vandaag nog veel zien en voorbij rijden.
Op de pont in Akersloot trek ik alsnog mijn winddichte hesje aan en met 37 km/u ben ik snel in West-Graftdijk. Hoewel de dijkweg naar Driehuizen wordt gerenoveerd, neem ik hem toch. Het prachtige lege land is nog geheel in wintertooi. Ik passeer enkele herbouwde stolpboerderijen en neem vele fraaie details in mij op.
In Schermerhorn voel ik dat ik een lekke band heb. Rechtsvoor dit keer. In de luwte van een sportkantine verwissel ik de brede Primo Comet voor een Schwalbe Marathon Racer. Na een kleine tien minuten ben ik weer onderweg. Ik achterhaal diverse pelotons wielrenners die me tijdens het vervangen van de band passeerden. Tegen de harde wind rijden de mannen niet boven de 30 km/u. Ze nemen de volle breedte van het fietspad om in de windschaduw van hun voorrijder te blijven. Als ik er langs rij en aanzet ben ik ze in no-time kwijt.
In Hoorn sla ik rechtsaf en voor de wind gaat het richting Edam Volendam. De snelheid blijft rond de 40 km/u. Bovenop de dijk lopen veel trotse moederschapen met hun jonge kroost, een prachtig gezicht.
Op het haventerrein komen twee Labradors, een gele en een zwarte, enthousiast op me af. Ze steken hun gemoedelijke snuit in de Quest en vinden het maar raar. De mevrouw die het tweetal uitlaat zegt dat ze dit nog nooit hebben gezien.
In de historische bebouwde kom van Edam zitten de mensen al op de terrasjes. Op een aantal plaatsen staan mensen met open mond naar de schitterende gevels te kijken, uiteraard midden op de rijbaan. Mijn claxon brengt hen uit de middeleeuwen weer terug in 2007.
Door de Beemster rijdt het feestelijk. Ik zie een stevig door rijdende wielrenner voor me en neem me voor om hem in te halen. Dat gaat nog niet makkelijk. Voor de wind rijden ook wielrenners makkelijk hard. Enige tijd 48 km/u rijden is nodig om hem te pakken te krijgen. Voor me doemen weer de nodige paarden op en de snelheid gaat terug tot stapvoets. De meisjes, het zijn er drie, sturen hun edele viervoeter ieder een andere richting op. Het passeren gaat soepel.
In De Rijp is het bijzonder druk en de hele bebouwde kom, een lang eind, gaat vrijwel stapvoets.
Ik rij nog even langs het eiland De Woude. Komende donderdag wordt het eikenhouten vierkant op de bouw geplaatst, heel spannend.
De pont in Akersloot vaart net voor mijn neus weg. Niet erg, met vijf minuten is Amit, de pontbaas, weer terug.
Even na zessen ben ik thuis.
93 km

Keramische lagers en verkoop Quest 153

Mijn collega Hans Snijder heeft de keramische lagers voor mijn nieuwe Quest binnen gekregen. Maandag stuur ik ze naar Ymte van Velomobiel.nl. SKF maakt ze in Italië voor speciale toepassingen. Alle solar raceauto's die in Australië het continent doorkruisten waren van deze lagers voorzien.
Voor gebruik in een Quest is de winst niet groot, maar voor tussen de oren is het wel lekker.

Vandaag heb ik de Quest gewassen en wat foto's gemaakt. De fiets is nu officieel te koop. Tot 14 april 12.00 uur kan er geboden worden. Een kijkdag is er op 7 april. De belangstelling is groot, ik kreeg al verzoeken uit België, Duitsland en Noorwegen.

Nieuwe Quest in productie

Ymte mailt me vandaag dat zij aan mijn nieuwe Quest kunnen gaan bouwen. Of ik mijn wensenlijstje wil indienen. Ok, dat ziet er als volgt uit.

-Luxeon knipperlichten, sinds kort leverbaar bij Velomobiel.nl.
-2 spiegels
-Elektrische claxon
-Schwalbe Kojak achterband
-Schwalbe Marathon Racer voorbanden
-Gelagerde kogelkopjes
-Bidonhouder links, rechts hoeft er geen te komen.
-Indien mogelijk cranks van 165 mm
-2 extra klittenbanden bij de spiegels om de schuimkap op zijn plaats te houden
-Keramische wiellagers (deze lever ik zelf)

Volgende week zal ik mijn Quest op ligfiets.net te koop aanbieden.

Volendam

Vanmiddag is het schitterend weer. Het is zonnig met zo nu en dan wat sluierbewolking. Het waait pittig met 5 Bft uit het west-zuidwesten. Voor de wind fiets ik naar Volendam en uiteraard tegen wind weer terug.
Ik zet nog een keer de voetverwarming aan op standje 2 en ik hou de schuimkap er ook nog op. Gelukkig zal dit snel niet meer nodig zijn.
Voor de wind is het feestelijk rijden. Tot aan de pont in Akersloot hou ik het op 42 km/u. Voorbij de pont vlieg ik verschillende wielrenners voorbij met 46 km/u, ze doen geen moeite aan te pikken. Vanaf het viaduct bij West-Graftdijk is het makkelijk snelheid maken en tot aan De Rijp blijf ik tussen 47 en 49 km/u rijden. Door De Rijp is heel lastig. Veel autoverkeer in beide richtingen dat elkaar nergens kan passeren, behalve op de schaarse plekken waar geen auto staat geparkeerd. Door De Beemster is het fantastisch rijden. Met beperkte inspanning kan de teller op 43 km/u blijven staan, heerlijk. In Kwadijk komen me op de smalle dijk twee amazones tegemoet. De paarden willen niet passeren en deinzen steeds achteruit. De dames draaien om en lopen voor me uit naar een zijweg. Op de ligfietslijst schrijft een ligger dat ie paarden voor zich opjaagt en er zijn er zelfs die er geen rekening mee houden. Ook ik weet dat je met een paard pas de weg op moet gaan als het dier 'verkeersvast' is. Mijn ervaring leert dat het eerder uitzondering dan regel is dat dat ook zo is, in ieder geval als er een Velomobiel in het geding is. Paarden zien Velomobielen zo weinig, dat ze er niet aan kunnen wennen. Ik heb veel respect voor de dieren en ben er tot nu toe veilig langs gekomen door de snelheid te verminderen en de paarden tot rust te laten komen. De reacties van de amazones zijn dan ook altijd buitengewoon prettig en altijd dankbaar.
In Volendam is het seizoen blijkbaar al aangebroken. Er staan al een aantal grote bussen en op de dijk is het al een drukte van belang.
Een banaan gaat er goed in en na een minuut of tien trap ik mezelf vanuit de haven weer de dijk op. In het open veld blijkt dat de wind zeker 5 - 6 Bft is. De schuimkap bolt weer zoveel op dat ik vrees dat ie weer gaat vliegen. Vooral op de hoge dijk langs de Purmerringvaart moet ik de kap vasthouden. De volgende Quest zal ik zeker een tweetal extra klittenbanden aanbrengen ter hoogte van de spiegels.
Tegen de harde wind blijft de snelheid rond de 33 km/u. Niet zo hard, maar ik ben niet gemotiveerd om meer 'kolen op het vuur' te gooien.
Op de terugweg zie ik in Kwadijk weer de ruiterses aankomen. Ik sla daarom maar rechtsaf en via de Durkweg ontloop ik een confrontatie.
Met een rustig toertempo passeer ik De Rijp, West-Graftdijk en na de pont is het recht in de wind naar Castricum. Grappig is dat het recht in de wind rijden sneller gaat dan als de wind onder een hoek de Quest raakt.
78 km.

IJmuiden van meerdere kanten

Vanmorgen is het mistig, niet aantrekkelijk om al te vertrekken.
Daarom ga ik pas na de middag op pad. Ik zet de binnenverlichting in de fiets aan en direct daarna gaat het lampje in een flitsje uit. Ik denk dat de accu leeg is en verwissel deze voor het kleine accupakketje. Het gaat nog niet branden, het 2 Watt peertje is geheel zwart en heeft zijn laatste adem - het flitsje - uitgeblazen.
Op de provinciale weg net buiten Castricum zie ik een racefietser in mijn spiegels. Ik heb niet het plan om nu al te gaan racen, maar de racefietser probeert zo overduidelijk in mijn wiel te komen, dat het gas er toch maar even opgaat. Bij 43 km/u houdt ie het voor gezien en blijven zijn benen stil. Hij komt bij het stoplicht naast me staan, maar negeert me opvallend.
Ik moet wat op de zaak halen en daarna via de pont in Akersloot even langs De Woude. Er moet samen met Thomas Knijnenberg, mijn nieuwe buurman en begeleider van de bouw, een RAL kleur worden vastgesteld van een groot stalen kozijn.
Ga ik nog door naar Volendam? Mwoah.. een rondje rechtsom via Assendelft naar IJmuiden lijkt me ook wel leuk. Als het beloofde slechte weer eerder komt dan aangekondigd, ben ik vrij snel weer thuis. Het mooie fietspad langs de Markervaart is snel afgelegd en ik steek de weg Zaandam - Uitgeest over om langs de Nauernase vaart naar het Noordzeekanaal te koersen. Uiteraard kom ik weer een tweetal amazones tegen, ik wacht even tot ze me opmerken en hun paarden van me afwenden. Bij de bocht naar rechts, ik rij nu parallel met het Noordzeekanaal komt de wind al wat achterlijker in, is het lekker om zonder veel moeite 40 km/u te kunnen rijden. De pont ligt aan de noordelijke oever en de pontmeester groet me vriendelijk tijdens het oprijden van het veer. De draagvleugelboot van Connexxion vliegt voorbij, altijd een spectaculair gezicht.
Na de pont eerst een klimmetje om de brug over Zijkanaal C te passeren. Omlaag loopt de snelheid op tot 49 km. Met de wind in de rug, een mooi vlak fietspad en lekker uitgerust door de pauze op de pont, probeer ik de hoge snelheid vast te houden. Dat lukt inderdaad goed en een paar kilometer geniet ik van de snelheid. De resterende afstand tot IJmuiden blijft de snelheid ook boven de 40 km/u, dat begint er op te lijken. Ik rij IJmuiden binnen en ben verrast door de vele reacties van inwoners, ze zien hier kennelijk zelden een Velomobiel. Ik ken de weg hier niet goed en zie wel waar ik uitkom. Dat is het IJmuider slag, een strandafgang. Aan de voet van het duin staat veel water op het fietspad, dat wordt waden. Het valt mee, de Quest schept geen water.
Via de duinen komt even later de visserijhaven in beeld. Linksaf rij ik naar de nieuwe jachthaven. Vanaf een nieuwe pier die een nieuw havengebied creëert, kijk ik een tijdje uit over het havengebied.
Via de sluizen rij ik via Beverwijk naar Castricum. Vlak voor Castricum begint de beloofde regen.
65 km.