Vandaag worden door de weerlieden van verschillende pluimage 'lenteachtige' temperaturen beloofd. Daarom laat ik me verleiden om met de Amsterdamse liggers een rondje te rijden. 's Winters is het me normaal te koud en met de vrij lage rijsnelheid in de groep wordt ik niet lekker warm. Vandaag zal dat allemaal goed komen....
Ik smeer me daarom grondig in met factor 60 en ben om 08.00 uur onderweg. De wind is Noordelijk en zwak. De temperatuur is de eerste teleurstelling, een magere 4 gr. C. lees ik af op mijn digitale metertje. Ook de nu zo welkome koperen ploert blijft schuil achter de dichte wolken.
Het fietst wel direct prettig, met een 38 km/u schiet het uitstekend op. Alle verkeerslichten staan op groen, als ze op rood staan beschouw is ze als groen, het is toch heel rustig.
Om 8.45 uur heb ik de eerste 23 km afgelegd en de pont over het Noordzeekanaal legt direct aan. Ik rij even langs onze winkel aan de Prins Hendrikkade waar op dat moment de schilder de plafonds en de muren aan het opfrissen is. Het is nog maar 9.05 uur en alle tijd voor een heerlijk kop koffie.
Tegen tienen ontwaar ik op het Museumplein een tiental bekende gezichten. Ben en Herman zijn er met hun nieuwe Mango, Sjoerd is nieuw in de groep. Het reisdoel is Monnickendam en via Amsterdam-Noord rijden we even later door het prachtige Waterland. Enkele keren verstoren we de waarneming van groepen vogelliefhebbers, de ganzen hebben het niet op gele Velomobielen en gaan massaal op de wieken. Ook twee zwanen kiezen met veel misbaar het luchtruim.
In Monnickendam stoppen we voor wat eten en drinken. Drinken lukt, eten niet, de keuken wordt gerenoveerd. De tekening van onze nieuwe boerderij komt op tafel en wordt met belangstelling bekeken. Volgend jaar tijdens de Fortentocht op De Woude een stopplaats?
Weer onderweg rijden we wederom door het fraaie Waterland naar het Ilperveld. De hele groep past op het kabelpontje bij Ilpendam. De pontbaas is zo vriendelijk een foto te maken, staat Wim er ook eens op. Niet dat dat er nou zo cosy uitziet, meer een soort hansworst met al die kleren en eigenbouw klepmuts, maar ik sta er op.
Volgens goed gebruik in Noord-Holland ontmoeten we enkele ruiters. De paarden reageren zoals verwacht, ze gaan het liefst op de vlucht, maar worden door de berijdsters met lieve woorden en dwang langs de stoet bedreigende ligfietsen geleid.
Herman is als de dood voor de viervoeters, maar ook hij komt er veilig langs.
Ik maak een paar foto's, lastig omdat ik door de kap niet door de zoeker kan kijken. Gelukkig weet ik inmiddels goed te fotograferen uit de vrije hand en de Canon S70 doet de rest. Wel wordt deze straks opgevolgd door de Olympus SP-550 UZ, een 18x zoom camera waarmee ook mooie tele-opnamen mogelijk zijn.
In Zaandam scheiden onze wegen. Om nu weer naar Amsterdam te rijden en vervolgens langs dezelfde route terug trekt me niet aan.
Het is nog vroeg en een bezoekje aan de bouw zit er nu nog in. Folkert van het eetcafe De Woude heeft in zijn deels verbouwde cafe de koffiemachine al geïnstalleerd. Terug naar huis race ik van het viaduct in West-Graftdijk omlaag en hou enkele kilometers 52 km/u op de snelheidsmeter. Via de pont in Akersloot ben ik voor 16.00 uur weer thuis.
De kou heeft me, ondanks de maximum temperatuur van 7 gr. C, niet al te veel gehinderd, mede door de Hotronic voetverwarming is het een prettig tochtje geworden.
105 km, totaal nu vanaf april 2006 7680 km.
zondag 18 februari 2007
zondag 11 februari 2007
Kap in de sloot
De weersverwachting voor vandaag is slecht, veel wind, regen en ook windstoten. Zelfs onweer zou er komen. Ik kijk rond het middaguur, het heeft de hele ochtend geregend, op buienradar.nl en zie een groot gebied zonder regen aankomen. Om twee uur rij ik weg voor een kort ritje rond het Alkmaardermeer. Op het fietspad naar Uitgeest rukt de harde wind aan de Quest. Het gaat evenwel goed, een Quest met een bestuurder van ruim 91 kg gaat niet zo maar op zijn kant.
Tot mijn verrassing komt een waterig zonnetje zich melden, prettig zo.
Tussen Uitgeest en Krommenie komt de wind dwars in. Behalve wat stuurcorrecties fietst het met 39 km/u heerlijk. Dat wordt nog beter als de wind van Krommenie naar De Woude vrijwel van achter inkomt. Zonder me uit te sloven lees ik 43 km/u op het computertje af.
De stroomvoorziening ontbreekt vandaag. Nadat de 9.6 Ah fles vorige week leeg raakte, heb ik het kleine 4,5 Ah pakketje geplaatst. Dat gaat lang goed, maar dan moet je wel de interieur verlichting uitzetten. Als de kap eraf gaat als ik thuiskom, zie je de interieur verlichting slecht branden. Na een week is ie uiteraard geheel en al leeg.
De wind trekt verder aan en ik zie op het Alkmaardermeer de schuimkoppen op het water. Als watersporter weet ik vrij nauwkeurig de windsterkte in te schatten, nu zeker 6 Bft. Daarom ga ik niet terug via Krommenie, maar via de pont in Akersloot. Ik voel de wind opnieuw stevig aan de Quest plukken maar onderaan het dijklichaam van de N243 kan ik toch 35 km/u aanhouden.
Na de pont heb ik de wind recht op de kop in de polder tussen Akersloot en Limmen. Ik ben lekker aan het trappen, snelheid 35 km/u, als plotseling de kap van de Quest vliegt. Ik had natuurlijk al een kier gezien tussen de kap en de rand van het instapgat, maar nog niet eerder was de kap 'airborne' gegaan. Ik stop direct en zie de kap in de sloot drijven. Gelukkig blijft ie aan de kant liggen en ik kan hem net pakken. Voor de volgende Quest maar een tweetal extra klittenbanden aan laten brengen.
In Limmen kom ik bij de afslag naar de N203 een tweetal amazones tegen. Als ervaringsdeskundige wacht ik met passeren van de paarden totdat het verkeerslicht voor het autoverkeer op rood staat. De paarden kunnen namelijk, stel dat ze op de vlucht willen, maar twee kanten op, de sloot in of de rijbaan op. Bij het passeren draaien de paarden zich om, ze willen me blijven zien, en deinzen achteruit........de rijbaan op.
33 km
Tot mijn verrassing komt een waterig zonnetje zich melden, prettig zo.
Tussen Uitgeest en Krommenie komt de wind dwars in. Behalve wat stuurcorrecties fietst het met 39 km/u heerlijk. Dat wordt nog beter als de wind van Krommenie naar De Woude vrijwel van achter inkomt. Zonder me uit te sloven lees ik 43 km/u op het computertje af.
De stroomvoorziening ontbreekt vandaag. Nadat de 9.6 Ah fles vorige week leeg raakte, heb ik het kleine 4,5 Ah pakketje geplaatst. Dat gaat lang goed, maar dan moet je wel de interieur verlichting uitzetten. Als de kap eraf gaat als ik thuiskom, zie je de interieur verlichting slecht branden. Na een week is ie uiteraard geheel en al leeg.
De wind trekt verder aan en ik zie op het Alkmaardermeer de schuimkoppen op het water. Als watersporter weet ik vrij nauwkeurig de windsterkte in te schatten, nu zeker 6 Bft. Daarom ga ik niet terug via Krommenie, maar via de pont in Akersloot. Ik voel de wind opnieuw stevig aan de Quest plukken maar onderaan het dijklichaam van de N243 kan ik toch 35 km/u aanhouden.
Na de pont heb ik de wind recht op de kop in de polder tussen Akersloot en Limmen. Ik ben lekker aan het trappen, snelheid 35 km/u, als plotseling de kap van de Quest vliegt. Ik had natuurlijk al een kier gezien tussen de kap en de rand van het instapgat, maar nog niet eerder was de kap 'airborne' gegaan. Ik stop direct en zie de kap in de sloot drijven. Gelukkig blijft ie aan de kant liggen en ik kan hem net pakken. Voor de volgende Quest maar een tweetal extra klittenbanden aan laten brengen.
In Limmen kom ik bij de afslag naar de N203 een tweetal amazones tegen. Als ervaringsdeskundige wacht ik met passeren van de paarden totdat het verkeerslicht voor het autoverkeer op rood staat. De paarden kunnen namelijk, stel dat ze op de vlucht willen, maar twee kanten op, de sloot in of de rijbaan op. Bij het passeren draaien de paarden zich om, ze willen me blijven zien, en deinzen achteruit........de rijbaan op.
33 km
zondag 4 februari 2007
1000 meter wereldrecords in Alkmaar
Vanmiddag zijn er wereldrecord wedstrijden 1000 meter in Alkmaar op de wielerbaan. Het is vlakbij en een mooie gelegenheid om wat foto's te maken. De vorige keer maakte ik op verzoek van Hans Wessels een aantal foto's met de Sony Cybershot van Hans. Inmiddels zijn er betere camera's, ook bij Sony overigens. De Nikon D200 met SB800 flitser is sowieso goed gereedschap.
Eerst de 1000 meter. Een dertigtal liggers komen om de beurt aan de start. Ik kan tot 14.15 uur blijven, dus niet iedereen heb ik vastgelegd.
Voor de fotoliefhebbers de werkwijze. Ik laat de camera automatisch sluitertijd en diafragma kiezen. Vandaag is dat 1/60 sec met diafragma 5.6. Dit betekent dat de hal goed wordt verlicht en er niet alleen maar een flitseffect ontstaat met plat flitslicht en een zwarte achtergrond. Ik kies een lage positie, dwz ik zit op mijn platte kont op de grond. De flitser laat ik inflitsen op 2/3 diafragma onder normaal. Tijdens de opname trek ik de camera mee en ontstaat een aardig effect van snelheid. Autofocus gebruik ik niet, het gaat gewoon te hard. Veel makkelijker is een plek kiezen waarop de renner gemiddeld passeert. Dat is op 3 tot 4 meter.
De camera reageert dan onmiddellijk en bijna alle foto's zijn 'raak'. Arjan Vrielink geeft op de ligfietslijst de goede tip om de flits te laten ontsteken op het tweede sluitergordijn. De bewegingsonscherpte komt dan als het ware achter de fiets en niet voor en door de afbeeldingen.
Willen jullie een opname met hoge resolutie, ik stuur hem je graag. Geef wel even op hoeveel Mb ik in één keer naar je toe kan sturen. De originele foto's zijn tussen 3 en 4 Mb groot.
Voor alle foto's http://tinyurl.com/2myect
Eerst de 1000 meter. Een dertigtal liggers komen om de beurt aan de start. Ik kan tot 14.15 uur blijven, dus niet iedereen heb ik vastgelegd.
Voor de fotoliefhebbers de werkwijze. Ik laat de camera automatisch sluitertijd en diafragma kiezen. Vandaag is dat 1/60 sec met diafragma 5.6. Dit betekent dat de hal goed wordt verlicht en er niet alleen maar een flitseffect ontstaat met plat flitslicht en een zwarte achtergrond. Ik kies een lage positie, dwz ik zit op mijn platte kont op de grond. De flitser laat ik inflitsen op 2/3 diafragma onder normaal. Tijdens de opname trek ik de camera mee en ontstaat een aardig effect van snelheid. Autofocus gebruik ik niet, het gaat gewoon te hard. Veel makkelijker is een plek kiezen waarop de renner gemiddeld passeert. Dat is op 3 tot 4 meter.
De camera reageert dan onmiddellijk en bijna alle foto's zijn 'raak'. Arjan Vrielink geeft op de ligfietslijst de goede tip om de flits te laten ontsteken op het tweede sluitergordijn. De bewegingsonscherpte komt dan als het ware achter de fiets en niet voor en door de afbeeldingen.
Willen jullie een opname met hoge resolutie, ik stuur hem je graag. Geef wel even op hoeveel Mb ik in één keer naar je toe kan sturen. De originele foto's zijn tussen 3 en 4 Mb groot.
Voor alle foto's http://tinyurl.com/2myect
zaterdag 3 februari 2007
Rondje Noord-Holland
Het is al weer een tijdje geleden dat er een rondje Noord-Holland op het programma stond. Drukte op het werk, heel veel wind als het wel kon, en de bouw van de stolp hebben het fietsen van grote afstanden in de weg gestaan. Vandaag is er geen enkel beletsel. Het is zonnig, helder, 6 graden in de ochtend, en een noord-westen wind met kracht 3 tot 4 Bft. Hoewel ik al langer geen echt grote afstanden heb gefietst wil ik toch mijn rondje Noord-Holland proberen te rijden. Ik pomp alle banden naar 6.2 bar, gemiddeld is er de afgelopen weken een halve bar 'verdwenen'.
Om kwart over tien vertrek ik van huis. Tegen wind hou ik de hele weg naar Den Helder zo'n 30 tot 32 km/u aan. Da's goed voor de knieën, eigenlijk mijn enige zorg. Opvallend zijn de enorme aantallen vogels. Veel eenden en meeuwen bevolken de weilanden. Aardig te zien dat de meeuwen en masse staan te trappelen. Ze veroorzaken daarmee trillingen in de grond waardoor de wormen uit de grond komen en de meeuwen ze snel verschalken. Nog opvallender zijn de enorme aantallen kieviten. Ik maak een foto en zie ze vrij snel allemaal neerstrijken. Zo sparen ze energie.
Om 12.00 uur ben ik in De Kooij bij het benzinestation van Betlehem. Mijn 9.6 Ah accufles is leeg en verwissel ik voor het kleine 180 gram lichte 4.5 Ah uur pakketje. Ook verwissel ik het heldere glas van mijn Alpina zonnebril voor de donkere, dit kijkt een stuk rustiger. Na een broodje, dat ik zittend op mijn kunststof matje opeet, geniet ik in de windschaduw van het benzinestation van een kwartiertje rust.
De wind is aangetrokken tot 5 Bft en krijg ik vanaf nu achterlijk. Dat maakt het ritje naar Den Oever heel comfortabel. Het eerste stuk, het gaat met de knieën uitstekend, gaan de remmen los en heel lang rij ik 43 tot 45 km/u. In een Volvo gaan twee duimen omhoog, heel leuk.
Enkele kilometers voor Den Oever doe ik het rustiger aan om niet al te bezweet bij de jachthaven van Den Oever aan te komen. Ook hier is het heerlijk om in het zonnetje mijn meegenomen lunch te genieten. De haven is in winterslaap. Nog goed is te zien dat de storm hier flink heeft huisgehouden. Zelfs de oerdegelijke publicatieborden zijn verbogen.
Op weg naar Medemblik komt de wind weer achterlijk in, nu van rechts. 40 tot 42 km/u kan lang worden aangehouden, dat schiet op. De hele weg heb ik de iPod via de Sennheiser hoofdtelefoon op shuffle, heerlijk.
In Medemblik kom ik bij restaurant Kwikkel aan. Hé... het buitenterras zit vol, onvoorstelbaar, het is vandaag echt 3 februari. Ik vind nog een plekje en laat me de Espresso goed smaken.
Het is niet de bedoeling om de 'grote ronde' te maken. Het is te laat en er moeten eerst meer kilometers in de benen komen om dit zonder fysieke problemen aan te kunnen. In Medemblik staat een groep jongelui op en naast het fietspad. Ik toeter vrij omstandig en ze gaan aan de kant. Een oudere mevrouw loopt met haar fiets tussen de groep door en kruist pardoes mijn weg. Stevig remmen en nog maar eens toeteren attendeert mevrouw op mijn aanwezigheid.
Ik neem nu de route langs de zuidzijde van de Wieringermeer. De wind komt nu voorlijk in en met een matig wegdek blijft de snelheid rond de 32 km/u hangen. Prima zo.
Via Heerhugowaard rij ik naar Alkmaar. Ik las nog een pauze in, mijn rechterknie begint wat te protesteren, en zonder incidenten bereik ik Heiloo. Daar zijn veel zijwegen met een slecht overzicht. Het is te druk om op de rijbaan te rijden en ik blijf op het fietspad. Plotseling vliegt een fietser van rechts de voorrangsweg op. Toeteren kan niet meer en ik schreeuw de longen uit mijn lijf. De fietser maakt een enorme zwaai en ik weet hem te ontwijken. 'Kijken man' roep ik de dader toe.
In Limmen haal ik plotseling mijn buurman op zijn mountainbike in. Hij komt naast me staan voor het stoplicht en we trekken samen op. Hij probeert me bij te houden maar geeft dat na 50 meter al op.
Om half vijf ben ik thuis. Een heerlijke fietsdag.
136 km
Om kwart over tien vertrek ik van huis. Tegen wind hou ik de hele weg naar Den Helder zo'n 30 tot 32 km/u aan. Da's goed voor de knieën, eigenlijk mijn enige zorg. Opvallend zijn de enorme aantallen vogels. Veel eenden en meeuwen bevolken de weilanden. Aardig te zien dat de meeuwen en masse staan te trappelen. Ze veroorzaken daarmee trillingen in de grond waardoor de wormen uit de grond komen en de meeuwen ze snel verschalken. Nog opvallender zijn de enorme aantallen kieviten. Ik maak een foto en zie ze vrij snel allemaal neerstrijken. Zo sparen ze energie.
Om 12.00 uur ben ik in De Kooij bij het benzinestation van Betlehem. Mijn 9.6 Ah accufles is leeg en verwissel ik voor het kleine 180 gram lichte 4.5 Ah uur pakketje. Ook verwissel ik het heldere glas van mijn Alpina zonnebril voor de donkere, dit kijkt een stuk rustiger. Na een broodje, dat ik zittend op mijn kunststof matje opeet, geniet ik in de windschaduw van het benzinestation van een kwartiertje rust.
De wind is aangetrokken tot 5 Bft en krijg ik vanaf nu achterlijk. Dat maakt het ritje naar Den Oever heel comfortabel. Het eerste stuk, het gaat met de knieën uitstekend, gaan de remmen los en heel lang rij ik 43 tot 45 km/u. In een Volvo gaan twee duimen omhoog, heel leuk.
Enkele kilometers voor Den Oever doe ik het rustiger aan om niet al te bezweet bij de jachthaven van Den Oever aan te komen. Ook hier is het heerlijk om in het zonnetje mijn meegenomen lunch te genieten. De haven is in winterslaap. Nog goed is te zien dat de storm hier flink heeft huisgehouden. Zelfs de oerdegelijke publicatieborden zijn verbogen.
Op weg naar Medemblik komt de wind weer achterlijk in, nu van rechts. 40 tot 42 km/u kan lang worden aangehouden, dat schiet op. De hele weg heb ik de iPod via de Sennheiser hoofdtelefoon op shuffle, heerlijk.
In Medemblik kom ik bij restaurant Kwikkel aan. Hé... het buitenterras zit vol, onvoorstelbaar, het is vandaag echt 3 februari. Ik vind nog een plekje en laat me de Espresso goed smaken.
Het is niet de bedoeling om de 'grote ronde' te maken. Het is te laat en er moeten eerst meer kilometers in de benen komen om dit zonder fysieke problemen aan te kunnen. In Medemblik staat een groep jongelui op en naast het fietspad. Ik toeter vrij omstandig en ze gaan aan de kant. Een oudere mevrouw loopt met haar fiets tussen de groep door en kruist pardoes mijn weg. Stevig remmen en nog maar eens toeteren attendeert mevrouw op mijn aanwezigheid.
Ik neem nu de route langs de zuidzijde van de Wieringermeer. De wind komt nu voorlijk in en met een matig wegdek blijft de snelheid rond de 32 km/u hangen. Prima zo.
Via Heerhugowaard rij ik naar Alkmaar. Ik las nog een pauze in, mijn rechterknie begint wat te protesteren, en zonder incidenten bereik ik Heiloo. Daar zijn veel zijwegen met een slecht overzicht. Het is te druk om op de rijbaan te rijden en ik blijf op het fietspad. Plotseling vliegt een fietser van rechts de voorrangsweg op. Toeteren kan niet meer en ik schreeuw de longen uit mijn lijf. De fietser maakt een enorme zwaai en ik weet hem te ontwijken. 'Kijken man' roep ik de dader toe.
In Limmen haal ik plotseling mijn buurman op zijn mountainbike in. Hij komt naast me staan voor het stoplicht en we trekken samen op. Hij probeert me bij te houden maar geeft dat na 50 meter al op.
Om half vijf ben ik thuis. Een heerlijke fietsdag.
136 km
Abonneren op:
Posts (Atom)