Nu de lock uitstekend werkt is het tijd om kilometers met de VeloTilt te gaan maken. Met de nu aanwezige racetop is het zicht tijdens ritten op de openbare weg niet optimaal. Vooral bij regen en duisternis is het zicht door de ruit onvoldoende. Dat was al ingeschat en vandaag maken Jan en Jeroen een begin met het lamineren van de toertop. Deze kap wordt lager dan de racekap en zal aanvullend een losse racekap krijgen met een vizier. Hiermee is te allen tijde een goed zicht gegarandeerd. Uiteraard kan de racekap achterin meegenomen worden om geheel open te rijden.
Er is vrij harde wind voorspeld maar toch fiets ik de 93 kilometer op en neer naar Enkhuizen. Als ik om half een in de werkplaats arriveer hebben Jan en Jeroen het lamineren al achter de rug. Dat betekent dat de mal goed is voorbewerkt met een lossende was. Daarna is er een laag glasvezel ingelegd en met epoxy aangerold. Achtereenvolgens komt er een laag 200-grams carbon, een laag 3 mm schuim en weer een laag 200-grams carbon in de mal. Iedere laag wordt met epoxy ingesmeerd en goed aangerold om luchtinsluitingen te vermijden.
Nu wordt een laag geperforeerd plastic aangebracht en daarover een absorptiedoek. Als laatste laag komt er een soepel maar stevig vel plastic overheen. Dit vel plastic, ik moet dit eigenlijk een vacuumzak noemen, wordt minutieus op de rand van de mal vastgeplakt met tape. Tenslotte wordt de slang van de vacuumpomp aangebracht. De vacuumpomp wordt aangezet en direct daarna zien we de overtollige epoxy door het geperforeerde plastic in de absorptiedoek trekken. Het werk voor vandaag is klaar. Na het weekend zal Jan een versterkingsrand aanbrengen en kan de kap in de oven worden afgebakken.
Jan heeft een carbon stuur gemaakt ter vervanging van het aluminium stuur. Weegt het aluminium stuur 175 gram, het carbon stuur weegt maar 43 gram. Jan laat een fraai resultaat van een andere opdracht zien. Het is een model van de zeppelin Graf Hindenburg geheel met de hand door Jan vormgegeven. Deze zal door de eigenaar worden voorzien van 4 elektromotoren die ook op drones gebruikt worden. Een heel fraai resultaat.
Ook maak ik een foto van de twee schakelaars die de lock bedienen. Zowel Piet als Bram hebben er een gemaakt. De uitvoering intern verschilt iets maar de werking is gelijk. Het is prachtig om zoveel kwaliteit in ons VeloTilt team samengebald te zien.
De wind wakkert steeds verder aan als ik om half drie terug naar De Woude fiets. Het is nu Bft 6 met uitschieters tot Bft 7. Ik voel de wind hard aan de Quest trekken en op de hoge dijken van de Schermer rij ik 38 km/u ... zonder te trappen. Dat betekent dat de grens van rijden of van de dijk worden geblazen dicht bij elkaar liggen. Dankzij de stormstrips voorop, achterop en op de racekap blijft de Quest rechtop en voel ik alleen aan de opstuurhoek dat het heel hard waait.
Voor de liefhebbers van grote wielen, heeft Piet Kunis een schets gemaakt van de VeloTilt met twee 28" wielen. Deze versie heeft ook de lagere toertop en de eerder genoemde racekap met vizier. Voor de slimmeriken onder ons, Piet heeft een gewone racefiets vork getekend en dus niet een enkelzijdige ophanging. Ziet er al met al niet gek uit toch?
