Regelmatige lezers van mijn blog weten dat mijn Quest een prototype is waarvan er maar twee rondrijden. De andere is van Jan van Steeg die hem in wit heeft. Gewicht van Jan's fiets ruim 25 kg, inclusief verlichting e.d. Mijn fiets is door de gele gelcoat, brede velgen en grote remtrommels met 27,8 kg wat zwaarder. Per saldo is de Quest superlicht gebouwd. Dat dat consequenties zou kunnen hebben heb ik geheel en al ingecalculeerd. Een effect dat vanaf dag één in de fiets zit is het bewegen van de opstaande romp rond de ophanging van de achterbrug. Dit gebeurt alleen tijdens het instappen als ik op de achterkant van het instapgat ga zitten. Het blijft waarschijnlijk wel heel, maar toch wil ik het graag versterken.
En wie kan dat nu beter dan Jan Reus en zijn collega Derk. Samen maken zij de verschillende kappen. Ook zijn zij bekend om het onzichtbaar repareren van gebroken carbon racefiets frames. Die kennis en ervaring hebben de mannen opgedaan als medewerkers van Van den Berg Surf in Hoorn. Ik kijk daar nog wel eens in de keuken en zie dat er zelfs nu nog op het gebied van surfboards door Van den Berg geraffineerde nieuwe vindingen worden bedacht en toegepast.
Ik laat de Quest dan ook met een gerust hart achter bij Jan en Derk. Ik bemoei me niet me de oplossing, die laat ik helemaal aan de echte specialisten over.
Vanavond stuurt Jan, hij is ondanks de storm iedere dag gewoon met de Quest op en naar van Enkhuizen naar Hoorn gereden, enkele foto's toe.
Alleen een laagje carbon zal de beweeglijkheid van de body nauwelijks verbeteren, is de inschatting van Jan en Derk. Daarom worden er op de twee plaatsen waar de beweging zichtbaar is, rond de bevestiging van de achterbrug, twee stroken 3 mm schuim geplakt. Dan wordt er een laag Textreme carbon, hetzelfde materiaal als waar de Quest van gemaakt is, over heen gelamineerd. Het nieuwe laagje carbon wordt mooi op het al aanwezige patroon van de Textreme carbon aangepast, keurig werk. Gewichtstoename minder dan 100 gram.
