Afgelopen dinsdag heeft mijn fysiotherapeut mij een reeks oefeningen laten doen die de dagen erna een onwaarschijnlijke spierpijn tot gevolg hebben. Trap op of af, een kwelling. Zelfs vandaag, ik rij het door Kees van Hattem georganiseerde rondje Noord-Holland mee, weet de spierpijn van geen wijken.Om 9.00 belt Kees waar ik blijf. Kees is niet op het afgesproken punt, de parkeerplaats voor De Woude. Hij is op de parkeerplaats bij de Woudhaven, toch een ander parkeerterrein hoor Kees :).
Kees komt alsnog naar de De Woude en kan gelijk de pont op. Mijn ketting is er achter afgelopen en da's een kolfje naar Kees' hand. Wel op tijd en op de goede plaats is Henk Katee. Henk is in december 2006 bij mij thuis geweest om naar mijn Quest te kijken. Via een gebruikte Mango heeft ie nu sinds een half jaar zijn eigen Quest.
Om half tien rijden we gedrieën richting Spijkerboor. Marian, Kees' vrouw, rijdt met de camper achter ons aan.
Het rijdt prima, de wind komt uit het noord-westen en is dus gemiddeld achter met een kracht van Bft 4. Dat is prettig voor de geplaagde spieren. Ik heb de lange broek en een shirt met lange mouwen aan.
Via Schermerhorn, Langereis en de contreien van Dirk Scheringa, Opmeer en Spanbroek, zijn we rond het middaguur in Medemblik. Bij het gemaal Lely heeft Marian het met de inwendige mens goed voor. Allerlei soorten broodjes, naar wens zelfs soep, maken dat het in de camper comfortabel toeven is.
Er komen twee wielrenners langs die roepen dat wij een klompenclub zijn. We staan op het punt te vertrekken en we zijn er op gebrand om de beide heren een 'poepie te laten ruiken'. Dat lukt natuurlijk en met 48 km/u ram ik er langs 'fietsen mannen!'.
Die 48 km/u moet ik even later bezuren. Ik blijf vanaf nu maar in de staart van het pelotonnetje.
Jan Geel, eigenaar van museum De Baan in Oostwoud, voegt zich bij de groep en we rijden nu met 4 velomobielen richting Den Oever. Over het haventerrein rijden we naar de zeedijk en rijden we een stuk buitendijks. Dan vervolgen we onze weg over het voormalige eiland Wieringen. Het landschap golft hier behoorlijk en de vele houtwallen geven beschutting tegen de tegenwind die we nu hebben.
De route naar het vliegveld De Kooy is recht tegen wind. Dankzij het mooie asfalt op de Balgzandweg houden we toch 32 km/u aan.
Zuid van Den Helder verzamelen we weer tegenover de Mac Donalds. Ook nu weer brood, fruit en lekker drinken. Ik krijg zelfs slaap, maar Kees blaast weer op de vertrektrompet en de frisse zeewind brengt me weer bij de les. De wind komt nu ongeveer dwars in en de snelheid ligt tussen de 32 en 34 km/u. Dit is met name voor Jan Geel, 68 jaar en met een vrij zware eigenbouw velomobiel, wel ongeveer het maximum.
Henk gaat door naar Heiloo en Beverwijk en neemt afscheid van ons.
Kees heeft een favoriete doorsteek van Koedijk naar Heerhugowaard door Alkmaar-Noord. Dit is een heel vervelend stuk met honderd bochten, slecht wegdek en kruisend verkeer. Ook Jan Geel vindt het een slecht stuk. Voortaan maar doorrijden tot in Alkmaar Kees, dat gaat vele malen sneller.
Op het parkeerterrein voor De Woude eindigt voor mij de rit, de teller staat op 148 km. Kees gaat terug naar Heerhugowaard en Jan Geel gaat op weg naar Oostwoud.
