Versterkte achterbrug

Vanmorgen tegen half 11 rij ik samen met mijn vriend Jan Veenis naar Dronten. Het is de eerste rit met de Quest open en bloot op de aanhanger. Het instapgat is voorzien van een oude zeilzak, rondom vastgeplakt met ducktape. Vrolijk huppelt de Quest in mijn achteruit kijkspiegel achter de Audi.
Theo bouwt de achterbrug uit waarna Allert de versterkingsplaatjes erop last. Ik wil een foto maken van de oude en de versterkte brug. Kansloos, het geheugenplaatje ligt thuis waardoor de Nikon een waardeloos attribuut is. Theo maakt de foto en stuurt me deze toe. De twee brugge liggen op elkaar op de vloer van de werkplaats. De onderste brug is de oorspronkelijke, de bovenste is met twee opgelaste plaatjes versterkt.
Allert laat me zijn bijna gereed zijnde lichtgewicht Quest zien, heel fraai gemaakt. De belangrijke constructiedelen zoals de achterbrug en de ophanging van voorderailleur en crankstel, zijn van carbon. De rompdelen bestaan uit een honingraat constructie versterkt met epoxy en carbon. De fiets is zo'n 6 kg lichter dan een standaard Quest.
Theo verhelpt inmiddels de ietwat aanlopende Inoled lamp en verstelt ook nog even de voorderailleur. Deze kon verder dan het grote blad schakelen en gooide de ketting er al een paar keer af.
Om het waterdichte vervoer van de Quest te vergemakkelen schaf ik een extra schuimkap aan waar de kleine afdichting nog niet is losgesneden. Een paar stukken ducktape doen weer wonderen.
Wij laden de Quest om twee uur weer op de Foldycar en rijden rustig huiswaarts.
Hartelijk dank mannen voor de prima service!

65 km/u

Vanmiddag rij ik een rondje Krommenie - Castricum aan Zee - Egmond - Heiloo. Het is licht bewolkt en de beloofde windkracht 2 tot 3 is zeker Bft 4. Tegen wind, ik heb er wel zin in, kan ik steeds 38 km/u aanhouden. Na Krommenie krijg ik de wind dwars in en is een groep wielrenners een prettig doel. Naarmate ze meer in mijn bereik komen blijken ze niet veel harder te rijden dan 30 km/u. Mijn accu is leeg dus mijn bel maakt overuren. Dan merk je hoe ideaal een goede claxon is. De wielrenners gaan netjes aan de kant en maken geen aanstalten om aan te pikken, jammer :).
Op de Zeeweg naar Castricum aan Zee komen twee groepen ruiters me tegemoet. Dat worden, althans voor de ruiters, angstige momenten. De paarden kunnen noch naar links noch naar rechts vluchten, aan beide zijden is een steil talud en dan water. Ik wacht stilstaand af tot de angstige beesten, één gaat zelfs rechtsomkeert, en hun dito berijders langs zijn gereden.
Op het strandplateau eet ik een banaan en maak me op voor de terugweg. De helling omlaag nodigt uit tot hoge snelheden. Of dit met een nog onversterkte achterbrug verstandig is, mwooaah.... In ieder geval blijf ik op de rijbaan en trap er lekker op los. De snelheidsmeter komt tot 65 km/u. Tot aan de camping Bakkum aan Zee hou ik de snelheid op 60 km/u, de hartslag gaat nu richting 150. Bij Johanna's Hof moet ik inhouden voor een invoegende auto, maar daarna gaat het gas er weer op. Ik kom nu tot 58 km/u en hou de snelheid ruim boven de 50 tot de rotonde. Daarna ben ik redelijk leeg en kalm rij ik richting Egmond aan Zee.
Overal bloeien de narcissen en hyacinthen, de laatste ruiken heerlijk sterk. Ik maak een plaatje, wederom lui vanuit de Quest.
Via het aardige polderlandschap tussen Egmond en Heiloo, rij ik naar de pont in Akersloot.
Thuisgekomen zet ik de Quest alvast op de aanhanger en maak de bevestiging van de fiets nog wat solider.
52 km.