Vanmiddag om 15.00 uur, het is dan bijna 31 gr. C. in de schaduw, maak ik een toerritje. Mijn vrouw is bezorgd, zij heeft de eerste alarmerende berichten van de Vierdaagse al gehoord, en wil liever dat ik vanavond ga fietsen. Ik beloof haar dat ik heel rustig aan zal doen. In het begin doe ik dat ook omdat bekend is dat oververhitting een veel hogere hartslag oplevert. Nou daar is bij mij geen sprake van. Het fietst zo licht en makkelijk dat ik al met hartslag 90 precies 30 km/u rij. Bij 100 is dat al 35 km/u en bij 110 wordt het zelfs 41 km/u. De combinatie van lichte inspanning, weinig zonneprojectie op mijn lichaam en de verkoelende rijwind, maken het fietsen tot een feest. Ik rij via Krommenie naar De Woude, neem de pont en drink een espresso bij café De Woude. Terug naar de pont ontmoet ik Wouter Klootwijk, een klant van Mac Support en we praten wat over Woude 6, de plek waar onze nieuwe stolpboerderij nu wel heel waarschijnlijk, gebouwd gaat worden.
Daarna rij ik de lange file op de N246 langs en sla bij West-Graftdijk linksaf naar de pont in Akersloot. Een echtpaar dat ik even daarvoor met 41 km/u inhaalde informeert naar de elektrische aandrijving van de Quest, 'ze hadden niks gehoord en het ging zo hard'. Ik ga niet naar Heiloo en Egmond aan Zee, ik ben de slechte fietspaden daar beu. Prettiger is door Akersloot naar Limmen te rijden en dan door naar Castricum aan Zee. Op de heenweg blijf ik op het fietspad, veel te druk nu, op de terugweg neem ik de rijbaan. Ik rij gemakkelijk ruim in de 50 km/u en de auto's blijven keurig achter me.
Thuis gekomen moet ik in de zon de Quest uitladen. Het zweet druipt me dan wel van het gezicht. Binnen is het fris en een biertje draagt snel bij aan het herstel van de vochtbalans.
41 km
