Vanmorgen op tijd uit de veren om een rondje Noord-Holland te rijden. In de tuin brandt de zon al flink en ik haal de Quest naar de voorkant van ons huis om onder de luifel de banden op te pompen en alles in te laden. Geen goed idee, de praters melden zich in drommen. Leuk om wel weer eens Carl Laarhuis, mijn inmiddels 68-jarige fysiotherapeut te spreken. Hij is geïnteresseerd in de oplossing van mijn knieproblemen, de TDP pedalen. Ik gebruik ze nog steeds.
Pas om 10.00 uur zit ik in de Quest en ga op weg. Het is schitterend weer, volle zon en 23 gr. C. De voor de ochtend beloofde zuidenwind is toch al noordenwind geworden. Gelukkig is de kracht nog niet veel meer dan 2 Bft. In Heiloo rij ik weer op de rijbaan en dat schiet op. In Alkmaar haal ik voor het verkeerslicht zeker 20 auto's rechts in en pak direct de groenlicht fase mee. Een politieauto ziet mijn wat 'snelle' gedrag en zet de achtervolging in. Ik krijg het volgende licht weer groen en ik rij nog steeds op de rijbaan richting Koedijk. De politieauto haalt het net niet en moet voor rood stoppen. Bij het volgende licht hebben ze me te pakken. Een politiemevrouw zegt dat ik op het fietspad moet rijden. Ze wijst me op het blauwe bord met de fiets erop. Ik bied haar aan uit te leggen dat ze geen gelijk heeft. Ze staat echter links voorgesorteerd, krijgt groen licht en kan de discussie niet afmaken. Einde verhaal dus en ik ga lekker op de rijbaan door tot voorbij Koedijk.
De wind trekt wat aan tot 3 - 4 Bft, snelheid tussen de 36 en 38 km/u. Ik heb de wind 'dead ahead' een zeilersterm voor recht in de wind.
Een boer met een gigantische trekker met heel lange aanhanger haalt me met een snelheidsverschil van enkele kilometers per uur in. Er stuift veel zand van de aanhanger. Dan moet de combinatie een slinger in de weg nemen. De aanhanger snijdt me de vrijwel de pas af en passeert me rakelings. Stomme boer dus.
Om kwart voor twaalf ben ik bij het Total station bij De Kooij. Ik zet de Quest onder de luifel en de cassiere groet me vriendelijk. De route naar Den Oever komt de wind dwars van links in. Ook hier bloeien de aardappelen tot aan de horizon. Verschillende geuren, beurtelings van de Waddenzee, dan weer van bloeiende bermen, komen in alle uitbundigheid tot me, heerlijk.
In Den Oever neem ik op de jachthaven royaal de tijd om lekker te eten en te drinken. De thermotas met vrieselementen onder mijn stoel houden de boterhammen en het fruit heerlijk koel.
Op weg naar Medemblik heb ik de wind in de rug. De wind is aangetrokken tot 4 Bft en pas bij 35 km/u rij ik de wind 'dood'. Ik probeer mijn hartslag op 120 te houden en te kijken hoe hard ik dan rij. Lukt niet, ik blijf steeds harder rijden. Het gaat zo hard dat ik besluit om 50 km/u te rijden en dan te kijken hoe hoog mijn hartslag dan wordt. Geloof het of niet, de hartslagmeter blijft 'rock solid' op 138 staan. Ik ben dan ook in een goede 20 minuten in Medemblik voor mijn traditionele Espresso.
Ik smeer me nog een keer in met factor 60 en zoek snel de schitterende dijk op langs het IJsselmeer. Het is wat heiig en Friesland is dan ook niet te zien. Op de dijk rijden veel fietsers. Ze reageren gemiddeld goed op de claxon. Alleen een oudere mevrouw hoort me domweg niet. Ik moet dan ook van de gebaande weg af en passeer haar door het gras.
In Enkhuizen vul ik bij een benzinestation mijn Camelbag met 2 liter vers water en smikkel een Cornetto Royal op. Een moddervette bouwvakker vraagt zich af of ie wel in de Quest past, kans nul. Op de IJsselmeerdijk naar Hoorn kan ik steeds rond de 40 km/u rijden. De zon gaat nu af en toe schuil achter bewolking, een heerlijk frisse wind is het gevolg. Een tweetal ruiterses galopperen naast elkaar over de dijk. Hoewel ze mij van verre al zien, nemen zij geen maatregelen voor een rustige en daardoor veilige passage. Ik rij dan ook maar gewoon door. Eén van de paarden stopt abrupt. De amazone slaat tegen de hals en het hoofd van het paard maar ze blijft in het zadel.
Een volgende uitdaging kondigt zich aan. Twee trekkers met allerlei landbouwgereedschap aan de voorzijde blokkeren voor de bestuurders deels het zicht op de weg, ook op mij. Ze zien me domweg niet en ik moet letterlijk de berm in om het vege lijf te redden. Gelukkig loopt ook dit weer goed af.
Buiten Hoorn stop ik voor een broodje, een banaan en wat drinken. Overal spartelt de jeugd in het ondiepe IJsselmeer. Ik hou de wind in de rug en ondanks dat er al 150 km op de teller staat, kan ik 40 km/u aanhouden tot aan Edam.
Vanaf Edam komt de wind van rechts in. Nu merk ik dat de wind verder is aangetrokken tot zeker 5 Bft. Op de kaarsrechte weg in de Beemster plukt de wind merkbaar aan de Quest. In De Rijp heb ik de pech dat een boer met een trekker met aan beide zijden uitstekende grasschudders veel te breed is voor het middeleeuwse plaatsje. Het duurt ruim een kwartier voor we stapvoets door het dorp zijn.
Om 18.00 uur ben ik thuis. Geen snelle rit, maar een heerlijke fietsdag. 4 zelfgebakken boterhammen met pindakaas en appelstroop, 3 bananen, 1 appel en 2 flesjes AA drank zijn, op de Cornetto na, genoeg om een hele dag te fietsen.
187 km.
