Blogger heeft onderstaand bericht vanmorgen vroeg verdonkeremaand. Daarom een nieuwe poging.
Ik rij nu een half jaar met de gedeelde kettingtandwielhouder. De voordelen zijn evident. Het ontwerp voorziet er in dat het kettingtandwiel kan schuiven over de as. Dit houdt het kettingwiel steeds mooi recht in de kettinglijn en is het geheel mooi stil. Het kunnen schuiven van het kettingwiel is recentelijk door Velomobiel.nl overgenomen. Het originele busje dat het ketting(tand)wiel op het asje fixeerde is tot de helft gereduceerd.
Waarom dan toch een gedeelde kettingtandwielhouder?
De O-ring rond het kettingwiel gaat maar ongeveer 1000 km mee, soms maar enkele honderden kilometers. Als de O-ring verdwenen is, vreet de ketting zich langzaam in het kunststof kettingwiel. Dat gaat gepaard met veel lawaai. Toegegeven, als de kettingschalmen hun profiel hebben ingesleten, wordt het lawaai iets minder. In Dronten tillen de mannen daar niet zo zwaar aan, ik wel.
Bij de recente versies van het Alligt kettingtandwiel met de spaken, gaan de O-ringen wat langer mee. Wel onder voorwaarde dat het kettingtandwiel kan schuiven over zijn as. Toch gaan ook deze O-ringen na 3 tot 5000 km kapot. Vervang je de O-ringen niet, dan gaan de tanden van het tandwiel binnen enkele honderden kilometers kapot en is er niet meer te fietsen.
Dit betekent dat het ketting(tand)wieltje zo nu en dan moet worden verwijderd. Met lange armen is dat redelijk te doen. Die lange armen heb ik niet en is het een heel geklooi om het ketting(tand)wiel te verwijderen en weer goed te plaatsen.
Daarom bedacht ik een bevestiging waarbij het ketting(tand)wiel door het losdraaien, in de fiets, van één inbusboutje, kan worden verwijderd. Dit is eenvoudig en in enkele seconden te doen.
Het prototype van de ashouder was van RVS en woog 76 gram. De huidige versie is van aluminium en weegt nog maar 40 gram, slechts 15 gram meer dan het standaard asje van Velomobiel.nl. Om het schuiven goed mogelijk te maken is het nodig om één flens van het kettingtandwiel van 68 mm af te draaien tot 64 mm. Doe je dit niet dan loopt de flens vast tegen de oplopende onderzijde van de tunnel.
Wat kost dit alles? Het ashoudertje incl. asje van gereedschap staal, kost 79 euro incl. btw. Een afgedraaid kettingtandwiel kost 25 euro. Samen voor 99 euro.
Wil je ook zo'n handig ashoudertje, bestel hem gewoon in de webwinkel.
Hou rekening met een levertijd van 3 weken.
vrijdag 13 mei 2011
Road kill en racekap nog veiliger
Jan Reus heeft de lichte lakschade aan de gele racekap met de dubbele carbon strepen onzichtbaar hersteld. Een goede reden om samen met Kees even op en neer te rijden naar Hoorn en de kap op te halen.
Er is nog een reden die kant op te gaan. Kees heeft een zeer recent aangereden haas langs de weg gevonden. Vriend Sebastiaan Talsma wil hem graag hebben en Kees brengt de haas bij Sebastiaan in Driehuizen langs.
We hebben de wind mee en dat rijdt lekker licht. Als we vanaf een dijkje de Schermer inrijden lijkt het erop dat Kees een snelheidsrecord wil neerzetten. Hij komt tot 56 km/u. Ik moedig hem aan door te trappen tot 60 km/u, maar dat is een brug te ver.
Bij Jan in Hoorn is het pauze bij Van den Berg. We eten ons brood samen met het team van Van den Berg.
Ik krijg de kap voor J.H. mee, een fraaie gele met uitgespaarde carbon strepen erin. De wind is nu pal tegen en is het wel heel makkelijk om bij Kees weg te rijden. Kees vindt de gele kap wat vriendelijker ogen dan de donkere carbon kap.
Als bij Avenhorn onze wegen scheiden kan ik lekker snelheid maken in de Mijzenpolder. 45 tot 47 km/u bij hartslag 130 met een windje 3 tot 4 Bft tegen is heel prettig. De racekap heft precies het snelheidsverschil voor en tegen wind op. Met de wind mee zonder racekap bereik ik met dezelfde hartslag dezelfde snelheid. Wielrenners die ik achterop rij lijken wel stil te staan, zo groot is het snelheidsverschil. Hoewel ik met het vizier de temperatuur goed kan regelen, word ik over mijn lichaam wel wat meer bezweet.
Thuis maak ik enkele foto's. Hoewel de ontwikkeling van de racekap nu voorbij is, is een belangrijk veiligheidsaspect toegevoegd. Om de gehele rand rond het hoofd is nu een neopreen kraag aangebracht. Dit moet bij een ongeval het risico van verwondingen aan het hoofd door de carbon rand voorkomen.
Deze gele kap is iets donkerder van kleur dan mijn carbon Quest. De kap is dan ook voor een glasvezel Quest. Deze zijn wat donkerder en een fractie roder.
Er is nog een reden die kant op te gaan. Kees heeft een zeer recent aangereden haas langs de weg gevonden. Vriend Sebastiaan Talsma wil hem graag hebben en Kees brengt de haas bij Sebastiaan in Driehuizen langs.
We hebben de wind mee en dat rijdt lekker licht. Als we vanaf een dijkje de Schermer inrijden lijkt het erop dat Kees een snelheidsrecord wil neerzetten. Hij komt tot 56 km/u. Ik moedig hem aan door te trappen tot 60 km/u, maar dat is een brug te ver.
Bij Jan in Hoorn is het pauze bij Van den Berg. We eten ons brood samen met het team van Van den Berg.
Ik krijg de kap voor J.H. mee, een fraaie gele met uitgespaarde carbon strepen erin. De wind is nu pal tegen en is het wel heel makkelijk om bij Kees weg te rijden. Kees vindt de gele kap wat vriendelijker ogen dan de donkere carbon kap.
Als bij Avenhorn onze wegen scheiden kan ik lekker snelheid maken in de Mijzenpolder. 45 tot 47 km/u bij hartslag 130 met een windje 3 tot 4 Bft tegen is heel prettig. De racekap heft precies het snelheidsverschil voor en tegen wind op. Met de wind mee zonder racekap bereik ik met dezelfde hartslag dezelfde snelheid. Wielrenners die ik achterop rij lijken wel stil te staan, zo groot is het snelheidsverschil. Hoewel ik met het vizier de temperatuur goed kan regelen, word ik over mijn lichaam wel wat meer bezweet.
Thuis maak ik enkele foto's. Hoewel de ontwikkeling van de racekap nu voorbij is, is een belangrijk veiligheidsaspect toegevoegd. Om de gehele rand rond het hoofd is nu een neopreen kraag aangebracht. Dit moet bij een ongeval het risico van verwondingen aan het hoofd door de carbon rand voorkomen.
Deze gele kap is iets donkerder van kleur dan mijn carbon Quest. De kap is dan ook voor een glasvezel Quest. Deze zijn wat donkerder en een fractie roder.
Abonneren op:
Posts (Atom)